ငရဲျပည္သုိ႔ အလည္တစ္ေခါက္ ....(၃)

          အိပ္မက္ထဲမွာ ငရဲမင္းက က်ဳပ္ကုိ အင္တာဗ်ဳးေနတယ္။ သူေမးတာေတြလည္း က်ဳပ္တလုံးမွ အဆီအေငၚတဲ့ေအာင္ မေျဖႏုိင္ဘူး။ တီဗြီေၾကာ္ျငာထဲက ကင္းေကာင္ကုိေမးသလုိ ‘ေမာင္ကင္း …. ငွက္ဖ်ား ဘာေၾကာင့္ျဖစ္သလဲ´ ဆုိတာမ်ိဳးေတြေမးရင္လည္းအေကာင္းသား။ အခုေတာ့ ေမးလုိက္တာေတြက စုံေနတာပဲ။

          `ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ပထမဆုံး တရား၀င္ မိန္းမႏွစ္ေယာက္ယူတဲ့သူက ဘယ္သူတုန္း´

          `အင္း…… ဘုရင့္ေနာင္ …. အဲ… အေလာင္းဘုရား´

          `ႏုိး…ႏုိး… ေသခ်ာစဥ္းစားပါအုံး´

          `ဟုိ….နတ္သွ်င္ေနာင္ျဖစ္မလားမသိဘူး…သူကနဲနဲရႈပ္တယ္…ဟီး´

          `ကဲ…. ေနာက္ေမးခြန္းတခုေမးမယ္….. ဗဟုသုတနဲ႔ဆုိင္တာေပါ့…. ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ တံတားဘယ္ႏွစ္စင္းရွိလဲ´

          `၁၂၈၄ စင္း´ ဒါမ်ိဳးေတာ့ဘယ္ရမလဲ က်ဳပ္လဲ၀န္ထမ္းေရြးခ်ယ္ေလ့က်င့္ေရး၀င္ထားဘူးေတာ့ ဒါမ်ိဳးေတာ့ေအးေဆး။

          `ႏူိး …. မွားတယ္ … ၁၂၀၀ ပဲက်န္ေတာ့တယ္ … ၈၄စင္းကုိ KIA ကမုိင္းခြဲလုိက္ျပီ´ ငရဲမင္းက က်ဳပ္အပုိင္ေျဖလုိက္တဲ့ အေျဖမွားသြားေတာ့ အေတာ္ေလးေက်နပ္သြားတဲ့ဟန္နဲ႔ က်ဳပ္ကုိ စပ္ျဖီးျဖီးၾကီး ၾကည့္ေနတယ္။ ေသျပီဆရာ။ ဒါမ်ိဳးေတြကုိ က်ဳပ္ထည့္စဥ္းစားမိဖုိ႔ေကာင္းတယ္။ ေတာ္ေသးတာေပါ့…… နဲနဲနီးစပ္လုိ႔။

          `ကဲ …. ေနာက္တခု …. ဘာသာေရးနဲ႔ဆုိင္တာေမးမယ္ …. ေမာင္မင္း ဗုဒၶဘာသာမႈတ္လား ´ ဆုိျပီး သူ႔ေရွ႕က အုိင္ပက္လုိလုိ ဟာၾကီးကုိ ဟုိပြတ္ဒီပြတ္လုပ္ေနတယ္။ က်ဳပ္လဲသြားျပီလုိ႔တြက္လုိက္တယ္။ ဒီေမးခြန္းလဲ က်ဳပ္ေျဖႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူးထင္တယ္။ ဒီငရဲမင္းက က်ဳပ္ကုိ လူ႕ျပည္ျပန္မတက္ႏုိင္ေအာင္ သက္သက္ညစ္တာပဲ။

          `သီတဂူ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး မုတ္ဆိတ္ရိတ္ရင္ … ဘယ္ဒါးအမ်ိဳးအစားကုိသုံးလဲ´

၀ူး….ေတာ္ေသးတာေပါ့ .. ခန္႔မွန္းရလြယ္တဲ့ ေမးခြန္းမုိ႔လုိ႔။ က်ဳပ္နဲနဲအသက္ရႈေခ်ာင္သြားတယ္။ ဒါမ်ိဳးေတြက ေဖာလုိ႔ရတယ္ေလ။

          `ဦးဇင္းဘ၀တုန္းကေတာ့ သင္တုန္းဓါးပဲသုံးျပီ….. ဆရာေတာ္ၾကီးျဖစ္လာေတာ့ အခ်ိန္သိပ္မရတာနဲ႔ ဂ်ီးလတ္ကဂ်ဳတ္နဲ႔ပဲရိတ္ပါတယ္ …. တခါတေလ ပ်င္းရင္ေတာ့ လွ်ပ္စစ္ဂ်ဳတ္နဲ႔ရိတ္ပါတယ္´

          က်ဳပ္လည္း အေတာ္ေလးျပည့္ျပည့္စုံစုံ ေဖာပစ္လုိက္တယ္။

`ေမာင္မင္း …. ရႊီးတာၾကီးကသိသာတယ္….. မသိရင္မသိဘူးေျဖေပါ့ … သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးက မုတ္ဆိတ္ေမြးမရိတ္ဘူး…. ႏုတ္ပဲႏုတ္တာ´

          `အာ….ဒါမျဖစ္ႏုိင္တာပဲ … ဟုိေလ….မ်ားလာရင္ေတာ့ ….အခ်ိန္မရရင္ ….ရိတ္..ရိတ္´ ငရဲမင္းက သူ႔လက္ထဲက ဖန္ခြက္ကုိ ေဆာင့္ခ်လုိက္တဲ့အသံက အခန္းတခုလုံးကုိ ဟီးထြက္သြားတယ္။ က်ဳပ္လဲ နဲနဲေတာ့ ျဖဳံသြားတယ္။

          `ေတာ္…. ေမာင္မင္းတုိ႔ ဆရာ၀န္ေတြက ေမးလုိက္ရင္ ဒီတုိင္းပဲ…. မသိရင္ မသိဘူး မေျဖဘူး… ေ၀့လည္ေၾကာင္ပတ္နဲ႔…. ေမာင္မင္းတုိ႔ စာေမးပြဲေတြမွာလုိ ေျဖလုိ႔ရမယ္ထင္လုိ႔လား´

          ငရဲမင္း ရူးရူးရွဲရွဲျဖစ္ျပီး အခန္းထဲမွာ ေခါက္တုံ႔ေခါက္ျပန္လမ္းေလွ်ာက္ေနတယ္။ သူ႔ၾကည့္ရတာ ဆရာ၀န္ေတြကုိ အေတာ္ေလး အစာမေၾကျဖစ္ေနပုံရတယ္။ ေတာ္ၾကာဆက္မေမးေတာ့ပဲ … တခါထဲ အျမဲထမ္း၀န္ထမ္းခန္႔လုိက္မွ အက်ိဳးနည္းရခ်ည္ေသးလုိ႔ေတြးျပီး က်ဳပ္လဲ အထြန္႔မတက္ဖုိ႔ဆုံးျဖတ္လုိက္တယ္။

          `မထင္ပါဘူး … ငရဲမင္းၾကီးခင္ဗ်ာ´

          `ေမာင္မင္းကုိ ေနာက္ဆုံးေမးခြန္းတခုေမးမယ္ …. သက္ညွာတဲ့အေနနဲ႔ ေမာင္မင္းတုိ႔ ေဆးပညာနဲ႔ ဆုိင္တာပဲေမးမယ္… မွန္ေအာင္ေျဖပါ …. မေျဖရင္ ေမာင္မင္းကုိ လူ႔ျပည္ျပန္မလႊတ္ေတာ့ဘူး …. တုိ႔ဆီမွာလည္း ေနရာလြတ္က ေလာေလာဆယ္မရွိေတာ့ …..´ ငရဲမင္းက ရုတ္တရက္တိတ္သြားျပီး ေဘးနားက ကြန္ပ်ဳတာတေခ်ာက္ေခ်ာက္လုပ္ေနတဲ့ ငရဲစာေရးမေလးကုိ လွမ္းေမးတယ္။

          `တျခားဘုံေတြမွာ …. ဘယ္ေနရာေတြအမ်ားဆုံးလြတ္လဲၾကည့္လုိက္စမ္း….သမီး´ ေအာင္မေလး .. ဒီစာေရးမေလးကို က်ေတာ့သမီးတဲ့ ငါ့က်ေတာ့ ေသးထြက္က်မတတ္ ဟိန္းလုိက္ေဟာက္လုိက္တာမ်ား။

ေကာင္မေလးက က်ဳပ္ကုိ မ်က္မွန္အေပၚကေန တခ်က္ေက်ာ္ၾကည့္လုိက္ျပီး…. မဆုိင္းမတြပဲ ျပန္ေျဖတယ္။

          `၀က္´

          ေအာင္မငီး….၀က္တဲ့လား။ တျခားရွားပါးသတၱ၀ါေတြထဲမွာေရာမရွိေတာ့ဘူးလား။ ဟုိတေလာက မွက်ားေတြမ်ိဳးတုန္းေတာ့မယ္ဆုိျပီး ကယ္ၾကပါ ..ဘာညာနဲ႔ အင္တာနက္မွာေတြ႔လုိက္ရေသးတယ္။ အဲလုိ အေကာင္မ်ိဳးေတြေနရာပုိ႔ေပးရင္ ေတာ္ေသး။ အခုဟာက ေမြးျပီးသိပ္မၾကာဘူး ေသခ်ာေပါက္ ဟင္းအုိးထဲ ေရာက္မဲ့ေနရာၾကီး။ က်ဳပ္…လူ႔ျပည္မတုန္းက မိန္းမနဲ႔ ၀က္သားဒုတ္ထုိး တနင့္တပုိးအုပ္ခဲ့တာေတြ ျပန္သတိရလာတယ္။ ႏွာႏူေလးေပးပါအုန္း …. လွ်ာဖ်ာေလးလုပ္ပါအုန္း….အသားေကာင္းတာေလး တကင္ေလာက္ အဆစ္ေပးအုန္းေလ … ဒီလုိေတြေျပာျပီး အားပါးတရအုပ္ခဲ့တာေတြေတြးျပီး ေျခတုန္လက္တုန္ ေတာင္ျဖစ္လာတယ္။ က်ဳပ္….ဒီေမးခြန္းကုိေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ေျဖႏုိင္မွ ရမယ္။ ေဆးပညာနဲ႔ဆုိင္တာ ဆုိရင္ေတာ့ က်ဳပ္မသိတာက ခပ္ရွားရွားရယ္။ ကုိယ့္ဂြင္ထဲ ေရာက္မွကုိယ္မရရင္ သိကၡာက်ရခ်ည္ေသး။

          `ဟုတ္ကဲ….ေမးပါ..ငရဲမင္းၾကီး´

          `ကမၻာေပၚမွာ …. ဆရာ၀န္ေတြအတြက္ ….. လစာအနိမ့္ဆုံးက ဘယ္ႏုိင္ငံလဲ´

အာ….ခက္ျပီ။ ျမန္မာႏုိင္ငံလား?။ က်ဳပ္တုိ႔ျမန္မာႏုိင္ငံက ကမၻာ့အဆင္းရဲဆုံးႏုိင္ငံေတြထဲမွာ မပါေသးဘူး။ က်ဳပ္တုိ႔ထက္ဆင္းရဲတဲ့ႏုိင္ငံေတြ တပုံၾကီးက်န္ေသးတယ္။ ကမၻာ့အဆင္းရဲဆုံးႏုိင္ငံက ဘယ္ႏုိင္ငံပါလိမ့္။ ဟုိတေလာကမွ ဂ်ာနယ္ေတြထဲမွာ ဖတ္လိုက္ရေသးတယ္။ ကြန္ဂုိ…။ ဟုတ္တယ္…..ကြန္ဂုိ။ ကြန္ဂုိမွာ ဆရာ၀န္ေတြ လစာနည္းလုိ႔ ဆႏၵျပၾကတယ္တဲ့ … ေရးထားတာဖတ္လုိက္ရတယ္။ ဒါဆုိရင္ ကမၻာေပၚမွာ ဆရာ၀န္ေတြအတြက္ လစာအနည္းဆုံးႏုိင္ငံက ကြန္ဂုိပဲေပါ့။ ဒီအေျဖက မွားဖုိ႔နည္းသြားျပီေလ။ အမေလး…ေလး…က်ဳပ္ .. ဗဟုသုတေလး နည္းနည္းရွိလို႔ေတာ္ေသးတာေပါ့။ က်ဳပ္လဲ မ်က္ႏွာကုိ ေမာ့ျပီး…. ဒီေလာက္ကေတာ့ သိပါတယ္ ဆုိတဲ့အထာနဲ႔ ျပန္ေျဖလုိက္တယ္။

          `ကြန္ဂုိ´

          `မွားတယ္… ေမာင္မင္းေဖာျပန္ျပီ….ကြန္ဂုိက ကမၻာေပၚမွာ အဆင္းရဲဆုံးႏုိင္ငံဆုိတာေတာ့ မွန္တယ္။ ေအး…..ဒါေပသိ ဆရာ၀န္ေတြကုိ တစ္လကုိ ေဒၚလာ ၅၅၀ ျမန္မာေငြနဲ႔ဆုိရင္ ၄သိန္းေက်ာ္ ေပးတာကို မေက်နပ္လုိ႔ ဆႏၵျပၾကတယ္ … ဆုိတာ အင္တာနက္မွာအက်ယ္တ၀င့္ပါတယ္။ ေမာင္မင္း….အင္တာနက္ေတြ ဘာေတြလည္း သုံးပုံမရဘူး။ အလကားေနအလကား အသုံးမက်တဲ့ facebook လုိဟာမ်ိဳးေတြမွာပဲ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနတယ္´

          က်ဳပ္ေခါင္းတခုလုံးခ်ာခ်ာလည္သြားတယ္။ ေနာက္ဆုံးေမးခြန္းလဲ လြဲျပန္ျပီ။ က်ဳပ္ေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ `၀က္´ျဖစ္ျပီလုိ႔ေတြးျပီး မ်က္ရည္ေပါက္ၾကီးေတြစီးက်လာတယ္။

          `ဒီလူကုိ ေခၚသြားၾကစမ္း….သူ႔ passport မွာ လူ႔ျပည္အျပန္ခရီးကုိ cancel လုပ္လုိက္ .. ´

          `အာ…. ေနပါအုန္း ငရဲမင္းၾကီးရယ္ … က်ဳပ္ကုိ ေနာက္ေမးခြန္းတခုေလာက္ဆက္ေမးပါအုန္း.. က်ဳပ္ေျဖႏုိင္မွာပါ´

          `ေနာက္တေယာက္သြင္းလုိက္…´

          ငရဲမင္းက မင္းထုိက္နဲ႔မင္းကံ ခံေပေတာ့ဆုိတဲ့အထာနဲ႔ လက္ေနာက္ပစ္ျပီး ေက်ာခုိင္းေနေလရဲ႕။ ငရဲသား ႏွစ္ေယာက္က က်ဳပ္ကုိ ေဘးတဖက္တခ်က္ကေနဆြဲေခၚျပီး မွည္းေမွာင္ေနတဲ့ ေခ်ာက္ၾကီးထဲကုိ ပစ္ခ်လုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ေခါင္းကို တစုံတခုနဲ႔ေဆာင့္မိျပီး က်ဳပ္လန္႔နုိးလာတယ္။ ေအးစက္ေနတဲ့ အဲကြန္းကားထဲမွာ တကုိယ္လုံးလဲေခၽြးေစးေတြျပန္လုိ႔ ။

          `ဘာျဖစ္တာလဲ…´ ေဘးနားက က်ဳပ္လုိပဲ အိပ္ငုိက္ေနတဲ့ ေခါင္းေပါင္းနဲ႔ ငနဲၾကီးကုိ ေမးၾကည့္လုိက္တယ္။ သူလည္း အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္ေနပုံပဲ။

          `ဂ်ိဳင့္ထဲက်တာေနမွာေပါ့´

က်ဳပ္တုိ႔ စကားမဆုံးခင္မွာပဲ ကားကထုိးရပ္သြားျပီး ကားတံခါး ရုတ္တရက္ပြင့္လာတယ္။ က်ဳပ္တုိ႔ကားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေခၚရမဲ့လူတစ္ေယာက္ေတာ့ ေရာက္လာျပီလုိ႔ က်ဳပ္ေတြးလုိက္တယ္။ က်ဳပ္တုန္းက လာေခၚသလုိပဲ စတစ္ေကာ္လံ ပုဆုိးအမဲနဲ႔လူႏွစ္ေယာက္က တြဲျပီးကားထဲကုိ လူတေယာက္တြန္းထဲေပးလုိက္တယ္။