RSS
Facebook
Twitter

Friday, January 4, 2013

ငရဲျပည္သို႔ အလည္တစ္ေခါက္ ....(၄)

သူ႔ပုံစံက တုိက္ပုံအနက္ေရာင္ကုိ သပ္သပ္ရပ္ရပ္၀တ္ထားျပီး ဆံပင္ရွည္အလည္ခြဲက နဖူးေပၚမွာ ၀ဲက်ေနတယ္။ အသားညိဳညိဳ ပိန္ပိန္ပါးပါးနဲ႔ ၾကည့္လုိ႔ေကာင္းတဲ့ရုပ္ရည္မ်ိဳးပါ။ သူ႔လက္ထဲမွာကလည္း အကယ္ဒမီေရႊစင္ ရုပ္ထုၾကီးကုိကုိင္လုိ႔။ က်ဳပ္အတြက္ေတာ့ သူ႔ပုံစံက အေတာ္ေလးထူးဆန္းေနတယ္။ သူ႔ၾကည့္ရတာ တခုခုကုိ အေတာ္ေလး၀မ္းနည္းေနပုံရတယ္။ ကားကူရွင္ကုိ မွီျပီး သက္ျပင္းေတြပဲတြင္တြင္ ခ်ေနတယ္။ ကားအတြင္းပုိင္းက ေမွာင္ေနေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚက ခံစားခ်က္ကုိေတာ့ အေသးစိတ္ မေဖာ္ျပႏုိင္ဘူး။ ကားေပၚကလူေတြကလည္း လူသစ္ကုိ ႏုတ္မဆက္ပဲ ကုိယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ ႏုတ္ဆိတ္ေနၾကတယ္။
          ဒီခ်ာတိတ္၀င္ျပီးတာနဲ႔တျပဳိင္နက္ ကားထဲကေနျပီး အင္မတန္စိတ္ကသိကေအာက္ျဖစ္စရာေကာင္းတဲ့ အသံတသံ ထြက္လာတယ္။
          `ေက်းဇူးျပဳ၍နားဆင္ပါ..မွ်ာ…ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ လူျပည့္မွငရဲျပည္သုိ႔ ထြက္ခြာမည့္ ငရဲအထူးအျမန္ယာဥ္ ဟာ မၾကာမီအခ်ိန္အတြင္းမွာ ငရဲျပည္သုိ႔ မရပ္မနားတိုက္ရုိက္ထြက္ခြာေတာ့မွာ ျဖစ္တယ္…မွ်ာ..ဒါေၾကာင့္မုိ႔ လူၾကီးမင္းတုိ႔ ငရဲခရီးသြားမ်ားအေနျဖင့္ မိမိတို႔၏ ထုိင္ခုံ ခါးပါတ္မ်ားကုိ စနစ္တက်ေသခ်ာစြာပတ္ထားပါရန္ အႏူးအညြတ္ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါတယ္ …မွ်ာ … ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ..မွ်ာ..´
          ခင္ဗ်ာ….ဆုိတဲ့စကားလုံးကုိ ဆြဲဆြဲျပီးေျပာေတာ့ တမွ်ာတည္းမွ်ာေနေတာ့တာပဲ။ ဒီအသံရွင္ကုိ က်ဳပ္ရင္းႏွီးေနသလုိပဲ။ ဘယ္ေနရာမွၾကားဘူးတာပါလိမ့္ …. ေအာ္..မွတ္မိျပီ …. ေဘာလုံးပဲြၾကည့္တုိင္း ၾကားေနၾကအသံကုိး။ ဒီအသံေၾကာင့္ က်ဳပ္ေနရာက ထုိင္ခုံခါးပါတ္ကုိ စမ္းၾကည့္လုိက္တယ္။ လူ႔ျပည္တုန္းက ထုိင္ခုံခါးပါတ္ဆုိတာ ဘာမွန္းေတာင္သိတာမႈတ္ဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာက ထုိင္ခုံခါးပါတ္ပါတ္တဲ့ဖက္ရွင္ သိပ္ေခတ္မစားဘူးေလ။ ႏုိင္ငံျခားရုပ္ရွင္ေတြထဲမွာပဲ ၾကည့္ဘူးတာကလား။ က်ဳပ္လုိပဲ ေဘးနားက လူေတြက လည္း အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ ဟုိဆြဲဒီဆြဲလုပ္ကုန္ၾကတယ္။
          က်ဳပ္ေဘးနားက ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေလာင္းၾကီးက က်ဳပ္ကုိၾကည့္ျပီး အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ လွည့္ေမးတယ္။
          `ဒီအေပါက္ထဲ … ထုိးရမွာလား´
          `သိဘူးေလ….ဟုတ္မွာေပါ့´ က်ဳပ္လဲ ဇေ၀ဇ၀ါပဲျပန္ေျဖလုိက္တယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ…ဒီလူေမးပုံက အေၾကာၾကီးနဲ႔။ ဒါမ်ိဳးေတာ့လာမေၾကာနဲ႔ေလ … ဟုတ္တယ္မလား။ က်ဳပ္လဲ ထုိင္ခုံခါးပါတ္ပတ္ျပီးတာနဲ႔ ေနာက္ဆုံးေရာက္လာတဲ့ လူရြယ္ကုိ စပ္စုဖုိ႔အားယူလုိက္တယ္။
          ဒီလူ႕ကုိၾကည့္ရတာ အခုအခ်ိန္အထိ ေၾကကြဲလုိ႔ျပီးေသးပုံမေပၚဘူး။ က်ဳပ္လဲ ဒီေကာင့္ကုိ ဘယ္လုိ စပ္စုရင္ေကာင္းမလဲဆုိတာ အၾကံထုတ္ၾကည့္လုိက္တယ္။ ရုပ္/သံမွာ ေမးသလုိ `ညီေလးေရ… ညီေလးနာမည္ နဲ႔ ညီေလး ငရဲျပည္ကုိ ဘယ္ႏွစ္ေခါက္ေျမာက္ေရာက္တယ္ဆုိတာေျပာျပေပးပါအုန္း´ လုိ႔ေမးရင္ေကာင္းမလား။ ဒီလုိဆုိလဲ စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ထျပီးထုိးေနမွ ခက္ခ်ည္ေသး။ က်ဳပ္ခပ္ရုိးရုိးပဲ စကားစလုိက္တယ္။
          `ဒီမွာ…အဟမ္း´
ကုိယ္ေတာ္ေခ်ာက မသိသလုိပဲ။ ကူရွင္ေပၚတင္ထားတဲ့ေခါင္းကုိ တခ်က္ေလးေတာင္ငဲ့မၾကည့္ဘူး။
          `ဒီမွာ ညီအစ္ကုိ…ခင္ဗ်ားၾကည့္ရတာ အေတာ္ေလးစိတ္ညစ္ေနပုံပဲ။ ဘယ္လုိျဖစ္ျပီး ငရဲျပည္သြားတဲ့ကားေပၚ ေရာက္လာတာလဲဗ်ာ´ က်ဳပ္လည္းအတတ္ႏူိင္ဆုံး ခ်ိဳခ်ိဳသာသာေလး စပ္စုလုိက္တယ္။
          `ကၽြန္ေတာ္တေယာက္ထဲ ေအးေဆးေနပါရေစဗ်ာ´
ဒီငနဲက က်ဳပ္ကုိလုိလုိလားလားသိပ္မရွိတဲ့ပုံပဲ။ ပါးစပ္ကလည္း `ငါမလုပ္သင့္ဘူး …ငါမလုပ္သင့္ဘူူးနဲ႔´ တေယာက္ထည္းတုိးတုိးတုိးတုိး ေျပာေနတယ္။ ဒီလုိနည္းမရေတာ့ ေနာက္တနည္းနဲ႔စပ္စုတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါမွ လူ႔ျပည္ျပန္ေရာက္ရင္ စာေလးဘာေလးေရးဖုိ႔ ကုန္ၾကမ္းရမွာေလ။ အခုတေလာ ျမန္မာ့စာဖတ္ပရိတ္သတ္ ေတြၾကားမွာ ျဖစ္ရပ္မွန္အေတြ႕အၾကဳံေတြက အေတာ္ေလးေခတ္စားေနတာကလား။ ေထာင္တြင္း အေတြ႕အၾကဳံမ်ားတုိ႔ ၊ ေခတ္သစ္ဟသၤာကုိးေသာင္းပုံျပင္တို႔ ဘက္(စ)ဆဲလားေတြျဖစ္ေနတာပဲၾကည့္ေလ။ က်ဳပ္လဲ `ငရဲျပည္သြားေတာလား´ ဆုိျပီး စာအုပ္ေလးတအုပ္ေတာ့ ထုတ္ျဖစ္ေအာင္ထုတ္မယ္လုိ႔ ေတးထားလုိက္တယ္။ ငရဲမင္းက က်ဳပ္ကုိလူ႔ျပည္ျပန္လႊတ္ရင္ေပါ့ေလ။
          `ေအာ္ … ခင္ဗ်ားမွာ စိတ္ညစ္စရာေတြရွိသလုိ က်ဳပ္တုိ႔မွာလဲရွိတာေပါ့ဗ်ာ….လူ႔ျပည္မွာေနရင္ ခင္ဗ်ား အေၾကာင္းေတြ က်ဳပ္စိတ္လဲမ၀င္စားဘူး သိလုိ႔လဲ အက်ိဳးမထူးပါဘူးဗ်ာ… အခုဟာက က်ဳပ္တုိ႕က ခရီးတခုထဲ အတူတူသြားေနၾကတဲ့သူေတြေလ …. တေယာက္အေၾကာင္းတေယာက္သိထားေတာ့ အကူအညီလုိရင္လည္း အဆင္ေျပတာေပါ့…´ လုိ႔အစခ်ီျပီး က်ဳပ္ဆရာ၀န္တေယာက္ျဖစ္တယ္ဆုိတာရယ္ …. က်ဳပ္ေျမာေနလုိ႔ ငရဲမင္းဆီမွာ သြားျပီး အင္တာဗ်ဳး၀င္ရမယ္ဆုိတာေတြကို အတုိခ်ဳံးေျပာျပလုိက္တယ္။
          က်ဳပ္အေၾကာင္းၾကားေတာ့ သူနည္းနည္း စိတ္သက္သာရာရသြားတယ္ထင္ပါတယ္။ နဲနဲ လႈပ္လႈပ္ရွားရွား ျဖစ္လာတယ္။
          `ကၽြန္ေတာ္လည္း …. ေျမာေနတာဗ်´
ဟုတ္ျပီ။ က်ဳပ္ရဲ႕ဆြဲေဆာင္စည္းရုံးတဲ့နည္းလမ္း ေအာင္ျမင္ဖုိ႔မ်ားေနျပီ။ သူစကားေျပာခ်င္လာျပီ။
          `အာ…… စိတ္မေကာင္းလုိက္တာဗ်ာ….ဘာပဲေျပာေျပာ အဆုိးထဲက အေကာင္းေပါ့ဗ်ာ… လမ္းခရီးမွာ က်ဳပ္တုိ႔ အေဖာ္ရတာေပါ့´ က်ဳပ္က ေျပာေျပာဆုိဆုိ သူ႔ကုိ လက္ဆြဲႏုတ္ဆက္ဖုိ႔ လက္ကမ္းေပးလုိက္တယ္။
          `ဒါနဲ႔ … ခင္ဗ်ားအေၾကာင္းေတြကုိ က်ဳပ္ကုိေျပာျပအုံးေလ´ က်ဳပ္လဲ ဂြင္ထဲ၀င္ျပီဆုိျပီး အတင္းစပ္စု လုိက္တယ္။
          `ေျပာရမွာေတာ့ အရွည္ၾကီးပဲဗ် …. ခင္ဗ်ားကၽြန္ေတာ့္ကုိမသိဘူးလား´ သူ႔အေမးေၾကာင့္ က်ဳပ္လဲ နည္းနည္းေတာ့ေတြသြားတယ္။
          `ကၽြန္ေတာ္ … ရုပ္ရွင္မင္းသားေနာင္ေနာင္ေလ´
          `ဟာဗ်ာ … ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲဗ်ာ….. ခင္ဗ်ားအကယ္ဒမီရတာမွ သိပ္မၾကာေသးဘဲ … ´
          `ခင္ဗ်ား.. ကၽြန္ေတာ့္ကုိသိတယ္ …. ဟဗ်ာ …၀မ္းသာလုိက္တာ´ ဆုိျပီး က်ဳပ္ကုိ ထဖက္မယ္လုပ္တာ ထုိင္ခုံခါးပါတ္ေၾကာင့္ သူ႕အၾကံအစဥ္ မေအာင္ျမင္လုိက္ဘူး။
          `ေတာ္ေသးတာေပါ့ဗ်ာ….ငရဲျပည္သြားတာေတာင္ ကုိယ့္ပရိတ္သတ္နဲ႔အတူတူတကားထဲက်လုိ႔ ´
ငနဲသားက အေတာ္ေလးစိတ္သက္သာရရသြားတယ္။ တကယ္တမ္းေတာ့ က်ဳပ္လဲသူ႕ကုိမျမင္ဘူးဘူး။ အင္တာနက္ေပၚမွာေတာ့ သူ႕အေၾကာင္းေတြ အေတာ္ေလးလႈပ္ခတ္ေနတာေတြကုိ ဖတ္ဖူးတာပဲရွိတာ။ ဒါေပသိ ..အမွန္အတုိင္းေျပာလုိက္လုိ႔ သူ႕စိတ္အၾကည္ဓါတ္ေလးပ်က္သြားရင္ က်ဳပ္ေမးခ်င္တာေတြ မေမးလုိက္ရရွိမွာစုိးလုိ႔ အသာေလးမွိန္းေနလိုက္တယ္။
          `ဆုိပါေတာ့ဗ်ာ….က်ဳပ္လည္းကုိယ့္အလုပ္နဲ႔ကုိယ္ ရုန္းကန္ေနရေတာ့ …ရုပ္ရွင္ေတြဘာေတြလည္း မၾကည့္ျဖစ္ပါဘူး…. ခင္ဗ်ားသတင္းေတြကုိေတာ့ အမ်ားၾကီးၾကားဖူးပါတယ္´ ဒါကေတာ့ က်ဳပ္အမွန္အတုိင္း ေျပာလုိက္တာဗ်။ က်ဳပ္လည္း ျမန္မာကားေတြၾကည့္ရင္ ရီရလြန္းလုိ႔ မၾကည့္ျဖစ္တာၾကာျပီ။ သရဲကားလဲရီရ၊ ဖုိက္တင္ကားလဲရီရ၊ အခ်စ္ကားလဲရီရေတာ့ က်ဳပ္လုိ လိပ္ေခါင္းရွိတဲ့သူအတြက္ အဆင္မေျပဘူးေလ။ သူ႕အကယ္ဒမီရတဲ့သတင္းကို ေဖ့ဘြတ္မွာတင္ေတာ့ ေအာက္ကကြန္မန္႔ေတြက ဆုိးလုိက္တာဗ်ာ။
          `ရုပ္ကလည္းဆုိးေသးတယ္…နာမည္လဲတခါမွမၾကားဘူးဖူး´
          `ငါတုိ႔ရြာက…ႏြားေက်ာင္းတဲ့ဖုိးေထာင္ကေတာင္ သူ႕ထက္ေခ်ာေသးတယ္´
          `လူရႊင္ေတာ္ ေမာ့စ္ကမွ ပုိေခ်ာေသးတယ္။
          `ျမန္မာ့ရုပ္ရွင္ေလာကေတာ့ ပ်က္ပါျပီ´ စသည္ျဖင့္ မုဒိတာမပြားႏုိင္တဲ့သူေတြ ေရးထားတာေတြကုိ က်ဳပ္ဖတ္ဖူးတယ္ဗ်။ ဟုတ္တယ္ေလ…. ရုပ္ေခ်ာတဲ့သူပဲ အကယ္ဒမီေပးရမယ္လုိ႔ ဘယ္သူကသတ္မွတ္ ထားလုိလဲဗ်ာ။ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြက အဲဒါပဲ အသစ္တစ္ေယာက္ေရာက္လာရင္ ႏွိပ္ကြပ္ဖုိ႔ပဲသိတယ္။ မွတ္ခ်က္ေတြထဲမွာ ဒီထက္ဆုိးတာေတြေတာင္ အမ်ားၾကီးပါေသးတယ္။ ဒီမင္းသားလဲ ဒီလုိမွတ္ခ်က္ေတြ မခံႏုိင္လုိ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိေသေၾကာင္းၾကံတာလားမသိ။
          `ကၽြန္ေတာ္နားလည္ပါတယ္ဗ်ာ ….. ကၽြန္ေတာ္လည္း ရုံၾကီးကားကုိ ဒါပထမဆုံးရိုက္တာပဲဗ် … ကၽြန္ေတာ္က ဇာတ္လမ္းမၾကိဳက္ရင္လုံး၀မရုိက္ဘူးေလ… ဒီကားေလးက ကုိယ့္ကာရုိက္တာနဲ႔လဲလုိက္ေတာ့ အဆင္ေျပသြားတာဗ် … ဒါေပမယ့္ဗ်ာ´ သူ႔ေလသံက နည္းနည္းတုန္ေနသလုိပဲ။
          `ဟာဗ်ာ….. စိတ္မေကာင္းျဖစ္မေနပါနဲ႔ … ျမန္မာပရိတ္သတ္ေတြက ဒီလုိပါပဲ .. အႏူပညာစစ္စစ္ကုိ သိပ္မွ မခံစားတတ္တာ … ေနာက္ျပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားကလည္း သူတုိ႔နဲ႔ နည္းနည္းစိမ္းေနတာကုိးဗ်…. ဘာပဲေျပာ ေျပာ ထုိက္တန္လုိ႔ရတာပဲဗ်ာ… က်ဳပ္ကေတာ့ တကယ္ခ်ီးက်ဳးတယ္´ က်ဳပ္လဲ သူစိတ္ဓါတ္က်မွာဆုိးလုိ႔ ပါးစပ္ထဲေတြ႔တာေတြ ေျပာခ်လုိက္တယ္။  က်ဳပ္အထင္မမွားဘူးဆုိရင္ေတာ့ သူပရိတ္သတ္ေတြရဲ႕မွတ္ခ်က္ ေတြကုိ မခံႏုိင္လို႔ ေသေၾကာင္းၾကံလုိက္တာပဲျဖစ္ရမယ္။
          `ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီကားမွာ အမ်ားၾကီးအားထည့္ျပီး ၾကိဳးစားထားတာဗ် … ဒါေပမဲ့ဗ်ာ ….ပရိတ္သတ္က ကၽြန္ေတာ့္ကုိ….´ ေသခ်ာျပီ .. ဒီမင္းသား စိတ္ဓါတ္တအားက်ျပီးေတာ့ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ လုပ္လုိက္တာပဲေနမွာ။
          `အာ….ဒါေတြေျပာမေနပါနဲ႔ဗ်ာ…. ေနာက္ေတာ့ ခင္ဗ်ားအႏူပညာအရည္အေသြးကိုသိရင္ … အားေပး လာမွာေပါ့ဗ်ာ…. ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြက အခ်င္းခ်င္းေတာင္ တေယာက္ေယာက္ခၽြန္ထြက္လာရင္ မနာလုိ ျဖစ္က်တာပဲဗ် …. ရုပ္ရည္ဆုိတာလည္း မိဘကေပးတာပဲဗ်ာ .. ဘယ္တတ္ႏုိင္မလဲ..  ဒါေပမယ့္ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ေသေၾကာင္းၾကံတာမ်ိဳးေတာ့ မလုပ္သင့္ဘူးဗ်ာ … ခင္ဗ်ားတခုခုျဖစ္သြားရင္ ရုပ္ရွင္ေလာက အတြက္ ႏွေျမာစရာၾကီးဗ်ာ´ က်ဳပ္လဲ အပုိင္ကုိ ေျပာခ်လုိက္တယ္။
          `ခင္ဗ်ား …. ဘာေတြေျပာေနတာလဲ´ က်ဳပ္နဲနဲေတာ့ ေၾကာင္သြားတယ္။
          `အင္  … က်ဳပ္က…… မင္းသား ေဖ့ဘြတ္က ကြန္မန္႔ေတြကုိၾကည့္ျပီး ကုိယ့္ကုိကုိယ္ သတ္ေသတယ္ထင္လုိ႔´
          `ဘာေတြေလွ်ာက္ေျပာေနတာလဲဗ်ာ … ဒီေလာက္နဲ႔က်ဳပ္က သတ္ေသစရာလားဗ် .. ဒီလူေတြ ေပါက္ပန္းေသးေရးတာနဲ႔သာ သတ္ေသေၾကးဆုိရင္ ျမန္မာ့ရုပ္ရွင္ေလာကမွာ တေယာက္မွေတာင္ က်န္မွာမဟုတ္ဘူး´ မင္းသား ရႈးရႈးရွဲရွဲနဲ႔ ေဒါသထြက္သြားတယ္။
          `အာ….စိတ္ဆုိးပါနဲ႔ဗ်ာ….. က်ဳပ္လည္း ခင္ဗ်ားကားေပၚေရာက္ေရာက္ခ်င္းမွာ `ငါမလုပ္သင့္ဘူး… ငါမလုပ္သင့္ဘူးနဲ႔´ တုိးတုိးေျပာေနတာ ၾကားလုိက္လုိ႔ … စိတ္ညစ္ျပီး ကုိယ့္ကုိကုိသတ္ေသတယ္ထင္လုိ႔ …´
          `ဘယ္ကလာဗ်ာ….. က်ဳပ္အကယ္ဒမီရတဲ့ညက ရင္ေတြတအားခုန္ျပီး အိပ္လုိ႔မေပ်ာ္လုိ႔ အိပ္ေဆးေသာက္တာမ်ားျပီး …. ေျမာေနတာဗ် ….. သိျပီလား´
          `ေအာ္ …. ဒီလုိလား …. ေဆာရီးဗ်ာပါ …. က်ဳပ္က မင္းသားရဲ႕အမာခံပရိတ္သတ္တေယာက္ပါ´ က်ဳပ္လဲဇက္ကေလးပုျပီး မင္းသားကုိ ပိတ္ေခ်ာ့ပစ္လုိက္တယ္။
          `ရပါတယ္ဗ်ာ …. ကၽြန္ေတာ္စိတ္မဆုိးပါဘူး ….. အႏူပညာရွင္ဆုိတာ … ခြင့္လႊတ္တတ္ရတယ္ဗ်´
သေကာင့္သားက အေရးထဲမွ အသား၀င္ယူေနေသးတယ္။ ငရဲျပည္ခရီးသြားကားေလးကေတာ့ ရန္ကုန္လမ္းေတြမွာေမာင္းသလုိ ခုန္ဆြခုန္ဆြမဟုတ္ေတာ့ပဲ တရိပ္ရိပ္နဲ႔ေျပးေနေလရဲ႕။

(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)
မွတ္ခ်က္။        ။မၾကာေသးမီွကမွ အကယ္ဒမီဆုကုိ ပူပူေႏြးေႏြးဆြတ္ခူးထားေသာ ကၽြန္ေတာ္၏ သူငယ္ခ်င္း ရုပ္ရွင္မင္းသားေနာင္ေနာင္ကုိ ဤေဆာင္းပါးျဖင့္ ဂုဏ္ျပဳပါသည္။ (မဟုတ္ရင္ …. တရားေတြဘာေတြဆြဲေနမွ ခက္ရခ်ည္ေသး)

0 comments:

Post a Comment