မရမ္းေခ်ာင္းအာရုဏ္ဦး

မတ္လ၏ နံနက္ခင္းက ျမဴခုိးလက္က်န္ေတြကုိ ဖက္တြယ္ထားေသးသည္။ မနက္ခင္း လမ္းေလ်ာက္ရေသာ အရသာေလးကုိ ခပ္ေသာ့ေသာ့တုိက္ခတ္ေနေသာ ေလႏူေအးက ပုိမိုအသက္၀င္ေစသည္။ ေလထဲတြင္ သၾကၤန္ရနံမ်ားက ဟုိမွသည္ ကူးလူးေနသည္ဟု ခံစားေနရသည္။ ကၽြန္ေတာ့အတြက္ သၾကၤန္သည္ အဓိပၸါယ္မဲ့ေနသည္မွာ ၂ ႏွစ္ရွိျပီျဖစ္သည္။ ဒီႏွစ္သၾကၤန္သည္လည္း ေနာက္တုိး ၁ ႏွစ္သာ ျဖစ္ႏုိင္စရာရွိပါသည္။ သၾကၤန္အေၾကာင္းကုိ ေခါင္းထဲမွ မထုတ္ခ်င္ထုတ္ခ်င္ ထုတ္ပစ္လုိက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈမ်ားျဖင့္ အံမ၀င္ျဖစ္ေနသည္မွာ ၾကာမွန္းမသိ အေတာ္ေလးၾကာခဲ့ျပီျဖစ္သည္။ မင္းကုန္းရြာမွ မရမ္းေခ်ာင္းသုိ႔သြားသည့္ ကတၱရာ လမ္းေပၚတြင္ ကုိယ္စီကုိယ္စီ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ လႈပ္ရွားေနၾကေသာ လူမ်ား…။

          ကုုိယ့္အေတြးႏွင့္ ကုိယ္မုိ႔ ေဘးနားကုိ ကားတစီးလာရပ္မွ ရုတ္တရက္လွည့္ၾကည့္ျဖစ္သည္။ Mutdfan.com ၏ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ လည္းျဖစ္ Workgroup ကြန္ပ်ဳတာစင္တာ၏ ပုိင္ရွင္လည္းျဖစ္သူ ကုိေဇာ္လြင္၀င္းတုိ႔ ဇနီးေမာင္ႏွံတုိ႔၏ ကားျဖစ္ေနသည္။ သူတို႔က စ၍ႏူတ္ဆက္မွ ကၽြန္ေတာ္အေတြးစ ျပတ္သြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္က Arsenal ပရိတ္သတ္ မနက္ခင္းအေျပးေလ့က်င့္ေတာ့လည္း တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ Arsenal ဂ်ာစီကုိ ၀တ္သြားမိသည္။ ကုိေဇာ္လြင္၀င္းက အျပံဳးျဖင့္ “ဆရာက Arsenal fans လား” ဟုေမးလာေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္လည္း ျပဳံးမိသည္။ အၾကိဳက္ျခင္း မတူသည့္သူမ်ား တူညီေသာရည္ရြယ္ခ်က္တခုကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရျခင္းသည္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းမွန္း ကၽြန္ေတာ္ သေဘာေပါက္လာသည္။ သူတုိ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ မရမ္းေခ်ာင္း ေမတၱာေဂဟာသုိ႔ သြား၍ လုိအပ္သည္မ်ားကုိ ေမးျမန္းကာ Mutdfan.com မွ လွဴဒါန္းရရွိေငြမ်ားကုိ မည္သည့္ေနရာမ်ားတြင္ အသုံးျပဳမည္ကုိ လာေရာက္ေလ့လာတုိင္ပင္ျခင္းျဖစ္သည္။ သူတုိ႔မင္းကုန္းရြာကုိေရာက္သည့္အခ်ိန္မွာ မနက္ ၇း၀၀ နာရီပင္ မရွိတတ္ေသး။ ရန္ကုန္မွ ၂ နာရီနီးပါး ေမာင္းရသည့္ခရီးကုိ ႏူတ္ၾကည့္လွ်င္ မနက္ ၅း၀၀ ကတည္းက ရန္ကုန္ကထြက္လာသည့္သေဘာ။ ပရဟိတအလုပ္အတြက္ မအားမလပ္သည့္ၾကားမွ အခ်ိန္လု၍ လာေရာက္ၾကေသာ စိတ္တူကုိယ္တူ ဇနီးေမာင္ႏွံကုိ စိတ္ထဲမွ ၾကိတ္၍ ကၽြန္ေတာ္ေလးစားမိပါသည္။

 ေဂဟာဥကၠဌ ဦးလွေဌးမွာ ကိစၥတခုေၾကာင့္ ရန္ကုန္ေရာက္ေနခ်ိန္ႏွင့္တုိက္ဆုိင္ေနသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ Mutdfan.com မွ အလွဴရွင္မ်ား ကုိယ္စား လာေရာက္တုိင္ပင္ေသာ ကုိေဇာ္လြင္၀င္းတုိ႔ ဇနီးေမာင္ႏွံ ေဂဟာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး တာ၀န္ယူထားေသာ ဦးတာႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သုံးဦး ေဂဟာအတြက္ လုိအပ္သည္မ်ားကုိ တုိင္ပင္ရေတာ့သည္။ ကုိေဇာ္လြင္၀င္းက Mutdfan.com မွ လွဴဒါန္းေငြ သိန္းေလးဆယ္ နီးပါး ေကာက္ခံရရွိထားေၾကာင္း ထုိအလွဴေငြမ်ားျဖင့္ Leprosyhelp.org ပုိင္ ကားတစီး၀ယ္ယူရန္ ဆုံးျဖတ္ထားေၾကာင္းေျပာျပသည္။ မူလက ပရဟိတ ေဂဟာအတြက္ အလွဴေငြရရွိေစရန္ ထုိေငြမ်ားျဖင့္ အပ္ခ်ဳပ္ဆုိင္တဆုိင္ဖြင့္ရန္ရည္ရြယ္ထားေသာ္လည္း ေရရွည္လည္ပါတ္ရန္ ႏွင့္ အလွဴေငြမ်ားအပြန္းအပဲ့ မျဖစ္ေစရန္ အာမခံခ်က္နည္းေသာေၾကာင့္ ကားတစီးအား လုပ္ငန္းျပျဖင့္၀ယ္ယူျခင္းက ပုိမုိအဆင္ေျပႏုိင္မည္ဟု ယူဆေသာေၾကာင့္ ဤသုိ႔ဆုံးျဖတ္လုိက္ေၾကာင္းကုိေျပာျပသည္။ မရမ္းေခ်ာင္း ပရဟိတ ေဂဟာအတြက္ မဂၤလာရွိေသာ သတင္းတခုပင္။

          ထုိကားအား လုပ္ငန္းတခုတြင္ ထည့္သြင္းထားျပီး ရရွိလာေသာ အျမတ္ေငြျဖင့္ ေဂဟာအတြက္လုိအပ္ေသာ ေဆး၀ါး ၊ ဒီဇယ္ စသည္တုိ႔ကုိ လစဥ္ေထာက္ပံႏုိင္ေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔အျပင္ မရမ္းေခ်ာင္းသုိ႔ ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် သြားေရာက္လွဴဒါန္းလုိေသာ အလွဴရွင္မ်ားအေနျဖင့္လည္း ကားအခက္အခဲရွိပါက ကုိေဇာ္လြင္၀င္းထံ ဆက္သြယ္၍ အဆုိပါ ကားကုိ အသုံးျပဳႏုိင္ေၾကာင္း ဒရုိင္ဘာပါ တပါတည္းစီစဥ္ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ၊ ေဂဟာမွ လူနာမ်ား ရန္ကုန္သုိ႔ေစလြတ္ကုသရန္လုိအပ္လာပါကလည္း ထုိကားကုိ ေစလြတ္ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ လာေရာက္ အသိေပးသြားပါသည္။ ေဆးပညာေလာကမွ ေမာင္ႏွမမ်ား လွဴဒါန္းထားေသာေငြမွာလည္း ဘဏ္ထဲတြင္ သုံးသိန္းခြဲ ခန္႔သာက်န္ရွိေတာ့သည္ျဖစ္ရာ ေခါင္းခဲေနၾကေသာ အက္ဒမင္မ်ားကုိယ္စား ကၽြန္ေတာ္စိတ္ထဲမွ လွဳိက္လွဲစြာ ေက်းဇူးတင္မိပါသည္။

ေနာက္တခ်က္မွာ ေဆးပညာေလာက ညီအကုိေမာင္ႏွမ်ား၏ လွဴဒါန္းေငြျဖင့္ မရမ္းေခ်ာင္းမွ မႏၱေလး ေရနံသာ အနာၾကီးေရာဂါ ေဆးရုံသုိ႔ေစလြတ္၍ ကုသေစေသာ ဦးျမ၀င္းကိစၥ။ ဦးျမ၀င္းအား မရမ္းေခ်ာင္းမွ ပထမဆုံး ၾကည့္ျမင္တုိင္ အရုိးေဆးရုံသုိ႔သြားေရာက္ျပသေစေသာ္လည္း ေဆးရုံတင္ရန္ အခက္အခဲရွိေသာ ေၾကာင့္ ေရနံသာသုိ႔ မျဖစ္မေန ေစလြတ္ရျခင္းျဖစ္သည္။ ေဆးရုံအုပ္ၾကီးႏွင့္ ေတြ႔ဆုံခြင့္ေတာင္းက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တတ္ႏုိင္သမွ် (Yellowcloud ကုိယ္တုိင္လုိက္ပါ၍) ေဆးရုံတြင္ ကုသမႈခံယူခြင့္ ရရွိေရး လုိက္လံေဆာင္ရြက္ေသာ္လည္း ေဆးရုံဘက္မွ အခက္အခဲမ်ားက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္သည္ထက္ အမ်ားၾကီးပုိေနသည္။ ေရနံသာသုိ႔ ေစလြတ္ကုသလွ်င္ ခရီးစရိတ္ ၊  ေနထုိင္စားေသာက္ေရး ႏွင့္ အျခားေသာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကိစၥမ်ား မ်ားစြာခက္ခဲႏုိင္ေၾကာင္းသိေသာ္လည္း ဦးျမ၀င္းအေျခအေနမွာ ပုိဆုိးလာႏုိင္ျပီး အသက္အႏၱရာယ္ပါ နီးကပ္လာႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ဆရာဦးခ်စ္စံ၀င္းထံ ခြင့္ပန္ကာ ေဆးပညာေလာက ေမာင္ႏွမ်ား လွဴဒါန္းထားေသာေငြမ်ားထဲမွာ ၂ သိန္း ၇ေသာင္း ႏွင့္ အျခားအလွဴရွင္တဦး လွဴဒါန္းေသာ အလွဴေငြ ၃ ေသာင္း၊ ေပါင္း ၃ သိန္းျဖင့္ ဦးျမ၀င္း အား ေရနံသာသုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ကုသေစေရး ကူညီခဲ့ပါသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကိစၥမ်ား မွာ အမွန္တကယ္လည္း ခက္ခဲခဲ့ပါသည္။ ဦးျမ၀င္းကုိ ပုိ႔ေဆာင္ရန္ အတြက္ ေရနံသာေဆးရုံ ႏွင့္ ရင္းႏွီးေသာ ဦးတာ ( ေဂဟာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး) ကုိယ္တုိင္ လုိက္လံပုိ႔ေဆာင္ရသည့္အျပင္ ဦးတာ ကုိယ္တုိင္မွာလည္း ေရာဂါသည္တဦးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၎တုိ႔ ႏွစ္ဦးကုိ ကူညီရန္ ေနာက္ထပ္လူတေယာက္ထပ္သုံးရေသးသည္။ ဦးျမ၀င္းထံတြင္ အစာအိမ္ေရာဂါ အခံရွိသည့္အတြက္ ခြဲစိတ္မႈအား သုံးၾကိမ္တုိင္တုိင္ ေနာက္ဆုတ္ေရႊ႕ဆုိင္းရျခင္း၊ ေဆးရုံတက္ လူနာအတြက္ လုိအပ္ေသာ အေထာက္အပံပစၥည္းမ်ား (ဆီးအုိး ၊ ေထြးခံ စသည္)မ်ား၀ယ္ယူရျခင္း ၊ ေသြးသြင္းရန္အတြက္ အလွဳရွင္ရွာေဖြရျခင္း ၊ ေ၀ယ်ာေ၀စၥ အတြက္ လူငွားရွာေဖြရျခင္း ႏွင့္ အျခားအခက္အခဲမ်ားစြာရွိခဲ့ေသာ္လည္း ေဆးရုံအုပ္ၾကီး ေဒါက္တာျမတ္သီတာ၏ ကူညီေပးမႈ ႏွင့္ ဦးတာ၏ အားထုတ္မႈမ်ားေၾကာင့္ အေတာ္အသင့္ ေျပလည္ခဲ့ပါသည္။

Operation အတြက္ Fit ျဖစ္ေအာင္ ေစာင့္ဆုိင္းေနရင္း ခြဲစိတ္ဆရာ၀န္ၾကီး ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ဦးမွ ဦးျမ၀င္း၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္လုံးေျခတုတပ္ကာ ျပန္လည္အသုံးျပဳႏုိင္ရန္အတြက္ ယခင္ျဖတ္ေတာက္ထားေသာ ညာဘက္ေျခေထာက္အား ေျခတုႏွင့္အဆင္ေျပႏုိင္ေရးအတြက္ ျပန္လည္ခြဲစိတ္ျပဳျပင္ခဲ့ပါသည္။ ေရာဂါျပင္းထန္ေနေသာေျခေထာက္မွာ ေရနံသာမွ ဆရာ၀န္ၾကီးမ်ား၏ ဖိဖိစီးစီးကုသမႈေၾကာင့္ ပုိဆုိးမလာေတာ့ပဲ စုိးရိမ္ဖြယ္အေနအထားမရွိေတာ့ေၾကာင္း ႏွင့္ အခ်ိန္တခုေစာင့္ဆုိင္းျပီးမွသာခြဲစိတ္ျဖတ္ေတာက္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေဒါက္တာျမတ္သီတာထံမွ သိရပါသည္။ ဦးျမ၀င္းမွာ အစာအိမ္အခံရွိေသာေၾကာင့္ အစာအမာ စား၍ မရ။ ေရနံသာေဆးရုံမွ ေကၽြးေမြးမႈသည္ အျခားသူမ်ားအတြက္ အဆင္ေျပႏုိင္ေသာ္လည္း သူ႔အတြက္ အဆင္မေျပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အျပင္မွ ထမင္းေပ်ာ့ေပ်ာ့ ၀ယ္စားလွ်င္ အဆင္ေျပသည္ဟု ဦးျမ၀င္းကုိယ္တုိင္က ကၽြန္ေတာ္ဆီဖုန္းဆက္လာသည္။ ဦးျမ၀င္း၏ တေန႔တာ ကုန္က်စရိတ္အားလုံးကုိ ေဂဟာဥကၠဌ ကုိလွေဌး ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ တုိင္ပင္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ တေန႔ ၁၀၀၀ ႏွဴန္းျဖင့္ တလကုိ ၃၀၀၀၀ ကုန္က်မည္။ ဦးျမ၀င္းက ေရနံသာတြင္ အနည္းဆုံး ၁လ ေတာ့ေနရအုံးမည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ထုိေငြကုိ ေထာက္ပံႏုိင္ေရး အတြက္္ မည္သည့္ေငြမွ သုံးမည္နည္း? စဥ္းစားရေတာ့သည္။

ဤ တလအတြင္း ေဆးပညာေလာက၏ လွဴဒါန္းေငြ ကုန္သြားသည္။ ဦးတာလည္း မရမ္းေခ်ာင္းသုိ႔ျပန္ေရာက္လာသည္။ ကိုေဇာ္လြင္၀င္းတုိ႔လည္း လွဴဒါန္းရန္ ကမ္းလွမ္းထားသည္ကလည္းရွိေနသျဖင့္  ဦးျမ၀င္းအတြက္ လုိအပ္သည့္ အသုံးစရိတ္ ကုိ ဆက္လက္ေထာက္ပံသြားမည္ဟု ကတိေပးသြားသည္။ ဤတခ်က္မွာလည္း ၀မ္းသာစရာပင္။ ေဒါက္တာျမတ္သီတာထံ ဖုန္းဆက္ကာ ဦးျမ၀င္းစိတ္ဓါတ္မက်ေစေရးအတြက္ ေငြပုိ႔ေပးႏုိင္ေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ အေၾကာင္းၾကားႏုိင္ေတာ့မည္။ ေဒါက္တာျမတ္သီတာ ၏ လုိလားခ်က္မွာ မရမ္းေခ်ာင္းမွ လူနာမ်ားကုိ ေရနံသာသုိ႔ လာေရာက္ကုိသေစလွ်င္ အမ်ားၾကီး အခက္အခဲရွိသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ရန္ကုန္ေဆးရုံမ်ားတြင္ ကုသခြင့္ရရွိႏုိင္ေရး ေဆးရုံတာ၀န္ရွိသူမ်ားကုိ ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ advocate လုပ္၍ ၾကိဳးစားၾကည့္ရန္ အၾကံျပဳလာသည္။ မႏၱေလးရွိ ေဆးရုံမ်ားတြင္ အနာၾကီးေရာဂါသည္မ်ားကုိ လက္ခံကုသလာေအာင္ ဆရာမကုိယ္တုိင္ၾကိဳးစားခဲ့ရသည္မ်ားကုိ ျပန္ေျပာင္းေျပာျပျပီး မိမိထက္ၾကီးေသာ ဆရာ၀န္ၾကီးမ်ားကုိ လိမၼာပါးနပ္စြာ ဆက္ဆံတတ္ေစရန္ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ သားတပည့္တေယာက္လုိ စိတ္ရွည္ရွည္္ရွင္းျပသည္။ ကၽြန္ေတာ္ရင္ေမာရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္မွာ မရမ္းေခ်ာင္းတုိက္နယ္ဆရာ၀န္ မဟုတ္။ volunteer တေယာက္ထက္ မပုိပါ။ ကၽြန္ေတာ္ stand for လုပ္ျပီး လူနာေတြ ေဆးရုံတက္ခြင့္ရေအာင္ လုပ္လွ်င္ မရမ္းေခ်ာင္း တုိက္နယ္ဆရာ၀န္အေပၚ ဆရာ၀န္ၾကီးေတြ အျမင္္ေစာင္းသြားႏုိင္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ လူမုန္းမခံရဲတာမဟုတ္ပါ… စစ္တပ္ကလူေတြ ေနရာတကာပါသည္ဟု အေျပာမခံလုိျခင္းပါ။ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္ကုိယ္ ဆုိလွ်င္ ဒါေတြကုိ ဒီေလာက္စဥ္းစားေနမည္မဟုတ္ပါ။ သုိ႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ့ မွာ အဖြဲ႕အစည္းတခုကုိ ကုိယ္စားျပဳေနသည္။ တႏြယ္ငင္ တစင္ပါ ကိစၥေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္ အစစြဲမထုတ္ခ်င္ပါ။  

ေနာက္တခ်က္မွာ အနာၾကီးေရာဂါေၾကာင့္ ေျခေထာက္ပ်က္စီးေနေသာ လူနာမ်ားအတြက္ အထူးျပဳလုပ္ထားသည္ ဖိနပ္မ်ား ခ်ဳပ္ေပးႏုိင္ေရး ကိစၥ။ ဤကိစၥကုိလည္း တက္တက္ၾကြၾကြ အေကာင္အထည္ေဖာ္သည္မွာ ကုိေဇာ္လြင္၀င္း ႏွင့္ ဦးတာပင္ျဖစ္သည္။ ဖိနပ္ခ်ဳပ္ရန္အတြက္ လုိအပ္ေသာ ကုန္ၾကမ္းပစၥည္းမ်ားကုိ ေဖေဖၚ၀ါရီ လကတည္းကပင္ ကုိေဇာ္လြင္၀င္းမွ လာေရာက္လွဴဒါန္းျပီးသား။ သုိ႔ေသာ္ ဦးတာ ေရနံသာသုိ႔ သြားေနသည္က တေၾကာင္း ဖိနပ္ခ်ဳပ္သမား မအားေသးသည္ကတေၾကာင္း ယခုအခ်ိန္အထိ အေကာင္အထည္ မေဖာ္ရေသး။ ဖိနပ္ခ်ဳပ္သမား ကုိစိန္သန္းမွာ JICA မွ အနာၾကီးေရာဂါသည္မ်ားအတြက္ သီးသန္႔ဖိနပ္ခ်ဳပ္ေပးႏုိင္ရန္ သင္တန္းေပးထားေသာ သူျဖစ္ျပီး မရမ္းေခ်ာင္းမွာပင္ အဆင္သင့္ရွိေနသည္။ သုိ႔ေသာ္ သူတေယာက္ထဲႏွင့္ မႏုိင္။ ဤတြင္ ေရနံသာေရာက္ေနေသာ ဦးတာက ေရနံသာရွိ ဖိနပ္ခ်ဳပ္ပညာရွင္မ်ားကို ဖိတ္ေခၚျပီး သၾကၤန္ပိတ္ရက္ေလးတြင္ မရမ္းေခ်ာင္းသုိ႔ လာေရာက္၍ လူနာတဦးျခင္းစီအတြက္ ဖိနပ္ခ်ဳပ္ေပးႏုိင္ရန္ ကမ္းလွမ္းခဲ့ရာ သူတို႔ကလည္း ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ကူညီမည္ဟု သိရသည္။ သူတုိ႔အတြက္ အသြားအျပန္ ရထားလက္မွတ္ခ ႏွင့္ ေနထုိင္စားေသာက္ေရးမွန္သမွ်ကုိ ကုိေဇာ္လြင္၀င္းမွပဲ အကုန္အက်ခံမည္ဟု သိရသျဖင့္ ကာလအတန္ၾကာလိပ္ခဲတည္းလည္း ျဖစ္ေနေသာ ဖိနပ္ကိစၥပါ တခါတည္း အဆင္ေျပသြားေတာ့သည္။

ေဆးပညာေလာက ေမာင္ႏွမ်ားမ်ား ႏွင့္ Mutdfan.com မွ အလွဴရွင္မ်ား စုေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္းအားျဖင့္ ပုိမုိထိေရာက္ေသာ လူမႈေရးကူညီမႈမ်ားကုိ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္မည္ဟုလည္း ကၽြန္ေတာ္ယုံၾကည္လွ်က္ရွိပါသည္။ mutdfan.com တြင္ မန္ဘာဦးေရ သိန္းဂဏန္းေက်ာ္ရွိသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေဆးပညာေလာကထက္ ပုိ၍ Caliber က်ယ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ထက္ပင္ ဆရာဦးခ်စ္စံ၀င္း ႏွင့္ ဆရာေတာ္ အရွင္ဇ၀နတုိ႔မွာ ပုိ၍ Caliber က်ယ္သည္။ တခုထက္ပုိေသာ လူမႈေရးကူညီမႈမ်ားကုိ ဦးစီးဦးေဆာင္ ျပဳလ်က္ အေကာင္အထည္္ေဖာ္ေနၾကသည္မွာ ၾကည္ႏူးေလးစားေလာက္ပါသည္။ ပုိ၍လုပ္ႏုိင္ေသာ ပုိ၍လည္း စိတ္၀င္စားေသာ လူမ်ား မ်ားမ်ားပါ၀င္လာေလေလ ပုိ၍ အက်ိဳးမ်ားေလေလျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေဆးပညာေလာက ေမာင္ႏွမမ်ားမွလည္း ယခုထက္ပုိ၍ က်ယ္ျပန္႔ေသာ လူမႈပရဟိတမ်ားကုိ အျခားေသာ ေစတနာရွင္မ်ား ႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ႏူိင္လိမ့္မည္ဟု ယုံၾကည္လ်က္ ျမန္မာ့ ႏွစ္သစ္ အတာသၾကၤန္ကုိ ႏူတ္ခြန္းဆက္သလုိက္ရပါသည္။

ေတာက်ီးဂန္း

၁၈ မတ္ ၂၀၁၀

မင္းကုန္းရြာ