ပရဟိတ သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ

                       

    ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အင္တာနက္မီဒီယာ အားေကာင္းဖြံျဖိဳးလာသည္မွာ ၁၀ စုႏွစ္ တခုပင္မရွိတတ္ေသး။ သုိ႔ေသာ္ အင္တာနက္၏ ထုိးေဖာက္အားက လူငယ္မ်ားအေပၚတြင္ ရုိက္ခ်က္ျပင္းလွသည္။ Chatting ကုိ အေၾကာင္းျပဳကာ အျခားေသာ နယ္ပယ္မ်ားဆီသုိ႔ ျမန္မာ့လူငယ္မ်ား တျဖည္းျဖည္း ခ်ဥ္းနင္း ၀င္ေရာက္လာၾကသည္။ အင္တာနက္မွတဆင့္ ဆက္သြယ္ျခင္းသည္ ထိေရာက္ျမန္ဆန္စြာပ်ံႏွံျပီး ေကာင္းက်ိဳး /ဆုိးက်ိဳးႏွစ္သြယ္ကုိ ေဆာင္က်ဥ္းေပးသည္။ ေျပာစရာရွိသည္မွာ အင္တာနက္သည္ တႏုိင္ငံလုံးအတုိင္း အတာ ထိမပ်ံႏွံႏုိင္ေသး။ အင္တာနက္မီဒီယာသည္ ျမိဳ႕ၾကီးမ်ား၏ ျပယုဂ္တခုသာရွိေနေသးသည္။ အနာဂတ္တြင္ေတာ့ တႏုိင္ငံလုံးျဖန္႕က်က္ သုံးစြဲႏုိင္လိမ့္မည္ဟု ခန္႔မွန္းထားသည္။

    ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ခန္႔မွ စ၍ ျမန္မာ့အင္တာနက္အသုံးျပဳသူ လူငယ္မ်ားၾကားတြင္ Social Web Site မ်ား အထူးေရပန္းစားလာသည္။ Friendster, Tagged, Facebook, Twitter အစရွိသည့္ ဆုိရွယ္၀က္ဘ မ်ားအျပင္ မိမိကုိယ္တုိင္ ျပဳျပင္ဖန္တီးတည္ေဆာက္ရန္ အခြင့္အေရးေပးထားသည့္ Ning ကဲ့သုိ႔ေသာ ၀က္ဘဆုိက္မ်ားေၾကာင့္ အဖြဲ႕အစည္းငယ္ေလးမ်ား ၊ ၀ါသနာတူအစုအေ၀းေလးမ်ား ၊ နယ္ပယ္အသီးသီးမွ ပေရာဖက္ရွင္နယ္မ်ားပါ အခ်င္းခ်င္းကူးလူးဆက္ဆံမႈ မ်ားလာသည္။ နယ္ပယ္တူမွ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကုိ စုစည္း၍ ေကာင္းက်ိဳးကုိရည္မွန္းေသာ လူငယ္ပရဟိတအဖြဲ႕မ်ား တျဖည္းျဖည္းေပၚေပါက္လာသည္။ အင္မတန္ အက်ိဴးရွိေသာ စုစည္းမႈဟု အမည္တပ္လွ်င္ လြန္မည္မထင္ပါ။ တဦးႏွင့္တဦး ရုိင္းပင္းကူညီတတ္ေသာ ျမန္မာတုိ႔အတြက္ အလြယ္တကူ စုေပါင္းလုပ္ေဆာင္ႏူိင္ရန္ ၊ အမ်ားအက်ိဳးသယ္ပုိးႏုိင္ရန္ အင္တာနက္မွ ၾကားခံေဆာင္ရြက္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။

    ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္လည္း Ning ပလက္ေဖာင္းေပၚတြင္ Social Site တခုဖန္တီးခဲ့ပါသည္။ ကြန္ပ်ဳတာကၽြမ္းက်င္သူ မဟုတ္သည့္တုိင္ Ning ၏ ရုိးစင္းေသာ နည္းပညာေၾကာင့္ တႏွစ္အတြင္း အဖြဲ႕၀င္ ၂၀၀၀ ခန္႔၀င္ေရာက္လာၾကသည (အခ်ိဳ႕ေသာဆုိရွယ္၀က္ဘဆုိက္မ်ားဆုိလွ်င္ အဖြဲ႔၀င္ ေသာင္းႏွင့္သိန္းႏွင့္ခ်ီ၍ စုစည္းမိၾကသည္အျပင္ ထပ္မံ၍လည္း ၀င္ေရာက္ဆဲျဖစ္ပါသည္)။ တႏွစ္တာ ကာလအတြင္း တစ္ဦးႏွင့္တဦး ရင္းႏွီးလာသည့္အေလွ်ာက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ Site ေလး၏ တႏွစ္ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ အဖြဲ႔၀င္မ်ား စုေပါင္းထည့္၀င္၍ ပရဟိတလွဴဒါန္းမႈျပဳလုပ္ႏုိင္ရန္ တုိင္ပင္ၾကည့္ေတာ့ အားလုံးက အားတက္သေရာ ေထာက္ခံသည္။ဘယ္ေနရာကုိလွဴဒါန္းၾကမလဲ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၏ အားနည္းခ်က္မွာ ရန္ကုန္အနီးတ၀ုိက္ တြင္သာ လူမႈအက်ိဳးျပဳလုပ္ငန္းမ်ားကုိ ေဆာင္ရြက္နုိင္ျခင္းျဖစ္သည္။ အဖြဲ႔၀င္ ၈၅% မွာ ရန္ကုန္မွ ျဖစ္ျခင္း ၊ အခ်ိဳ႕အဖြဲ႕၀င္မ်ားအေနျဖင့္ ေန႔ခ်င္းျပန္ ခရီးကုိသာ လုိက္ပါကူညီေဆာင္ရြက္ႏုိင္ျခင္းတုိ႕ေၾကာင့္ လွည္းကူးျမိဳ႕နယ္၊ မရမ္းေခ်ာင္း ေက်းရြာရွိ အနာၾကီးေရာဂါေၾကာင့္ ကုိယ္လက္အဂၤါပ်က္စီးခဲ့ရသူမ်ား (ဤေနရာတြင္ အနာၾကီးေရာဂါသည္ မ်ားဟု မသုံးေစလုိပါ ။ ေဂဟာေန အဖုိးအဖြားမ်ား အားလုံးသည္ အနာၾကီးေရာဂါ တိုက္ဖ်က္သည့္ MDT ေဆးေပါင္းကုိ ေဆးပါတ္လည္ေအာင္ ေသာက္ျပီး အျခားသူမ်ားကုိ ကူးစက္ႏုိင္စြမ္း မရွိေတာ့ေသာ္လည္း ေရာဂါကၽြမ္းခဲ့သည္ဒဏ္ေၾကာင့္ ကုိယ္လက္အဂၤါပ်က္စီးမႈကုိ ဆက္လက္ ခံစားေနရဆဲ လူနာမ်ားသာ  ျဖစ္ပါသည္)    အား လက္ခံေစာင့္ေရွာက္ထားသည့္ ေမတၱာပရဟိတ ေဂဟာေလးကုိ ေရြးခ်ယ္လုိက္သည္။ ထုိအခ်ိန္က မရမ္းေခ်ာင္းပရဟိတ ေဂဟာသုိ႔ လူငယ္အဖြဲ႔မ်ား စိတ္၀င္စား စြာ လာေရာက္လွဴဒါန္းမႈ နည္းပါးေသးသည္။ ဆရာခ်စ္စံ၀င္း ႏွင့္ အရွင္ဇ၀န (ေမတၱာရွင္) တုိ႕သာ အဓိက လွဳံေဆာ္သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ အဆိုပါ ပုဂၢဳိလ္ႏွစ္ဦး၏ ကေလာင္စြမ္းအားေၾကာင့္ အလွဴရွင္မ်ား၏ ေစတနာကုိ ႏုိးၾကားေစျပီး မရမ္းေခ်ာင္း ပရဟိတေဂဟာ အတြက္ လွဴဒါန္းမႈမ်ား တုိးပြားလာရျခင္းျဖစ္သည္။

              မရမ္းေခ်ာင္းပရဟိတ ေဂဟာအတြက္ အလွဴေငြေကာက္ခံရာတြင္လည္း အင္တာနက္ကုိအမ်ားဆုံး အသုံးျပဳ၍ ေကာက္ခံခဲ့ပါသည္။ ျပည္တြင္းမွ အလွဴရွင္မ်ားအျပင္ ႏုိင္ငံရပ္ျခားမွ ျမန္မာမ်ားကလည္း အားတက္သေရာ လွဴဒါန္းသည့္အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဆုိရွယ္ဆုိက္ေလး၏ တႏွစ္ျပည့္ ပရဟိတ လွဴဒါန္းမႈခရီးစဥ္ကုိ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္ပုိင္းတြင္ ကာလတန္ဖုိး သိန္း ၂၀ခန္႔ရွိေသာ ေဆး၀ါး ၊ အ၀တ္အထည္ ၊ စားေသာက္ကုန္ ၊ ဒီဇယ္ဆီမ်ားျဖင့္ ေအာင္ျမင္ေအာင္ေဆာက္ရြက္ႏုိင္ခဲ့သည္မွ Ning ၏ ေက်းဇူးျဖစ္ပါသည္။ ပထမအၾကိမ္ လွဴဒါန္းမႈတြင္ ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် လုိက္ပါကူညီလွဴဒါန္းသူ ၄၅ ဦး ရွိျပီး က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈအား အဖြဲသားထဲမွ ဆရာ၀န္မ်ားက တေန႔တာ ကုသုိလ္ျပဳခဲ့ၾကသည့္အျပင္ လစဥ္ ေဆး၀ါး ႏွင့္ ဒီဇယ္ဆီ လွဴဒါန္းမႈ ျပဳလုပ္ရန္ ေကာက္ခံရရွိေသာ အလွဴေငြမ်ားအား စနစ္တက် ဘဏ္စာရင္းဖြင့္၍ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့သည္။

              ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ပထမအၾကိမ္ သြားေရာက္လွဴဒါန္းသည့္ ခရီးစဥ္ ဓါတ္ပုံမွတ္တမ္း အင္တာနက္ေပၚတြင္ တင္ထားသည့္အျပင္ အီးေမးလ္မွ တဆင့္ ျဖန္႔ေ၀ျခင္း DVD မွတ္တမ္းျဖန္႔ေ၀ျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ သဒၶါတရားေပါက္သည့္ အလွဴရွင္မ်ား၏ ထပ္မံေတာင္းဆုိခ်က္အရ ၂၀၁၀ ေဖေဖၚ၀ါရီ လတြင္တၾကိမ္ ၊ မတ္လတြင္ တၾကိမ္ ထပ္မံသြားေရာက္လွဴဒါန္းခဲ့ပါသည္။ ၂၀၁၀ မတ္လ ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ Mutdfan ၊ Online Donation တုိ႔ႏွင့္ပူးေပါင္းျပီး မရမ္းေခ်ာင္း ေက်းရြာရွိ အနာၾကီးေရာဂါ ခံစားခဲ့ရေသာ ဘုိးဘြား မိဘမ်ားကုိ နတ္ေမာက္လမ္း မ်က္စိေဆးရုံတြင္ အခမဲ့ မ်က္စိကုသေပးျခင္း ၊ ေရႊတိဂုံ ဘုရားအပါအ၀င္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရွိ နာမည္ၾကီးဘုရားမ်ားသုိ႔ ဘုရာဖူး ပုိ႔ေဆာင္ေပးျခင္းကုိ ပထမဆုံးအၾကိမ့္ အဖြဲ႔သုံးဖြဲ႔ စုေပါင္း၍ ေအာင္ျမင္စြာ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ လွဴဒါန္းႏုိင္ခဲ့ပါသည္။

              တဖက္တြင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဆုိရွယ္ဆုိက္အတြက္ အက္ဒမင္ အခက္အခဲ ျဖစ္လာသည္။ အက္ဒမင္အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္သူမ်ား အင္တာနက္ အခ်ိန္ျပည့္မသုံးႏုိင္ေတာ့ စာေမးပြဲကိစၥ ၊ လူမႈေရးကိစၥမ်ားေၾကာင့္ အင္တာနက္ႏွင့္ေ၀းလာသည္။ ဆုိရွယ္၀က္ဘဆိုဒ္တခုသည္ အနည္းဆုံး တေန႔တၾကိမ္ Update လုပ္ေနမွသာ ၀င္ေရာက္ၾကည့္ရႈသူမ်ားအတြက္ စိတ္ေက်နပ္မႈကုိေပးစြမ္းႏုိင္မည္ မဟုတ္ပါလား။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆုိက္အား တပါတ္တခါပင္ Update မလုပ္ႏုိင္ေတာ့ေသာအခါ အဖြဲ႔၀င္မ်ား စိတ္၀င္စားမႈကတျဖည္းျဖည္းေလွ်ာ့က်သြားသည္။ ထုိ႔အျပင္Ningမွအလကားေပးထားေသာ ေနရာလြတ္မ်ား ကုိ ပုိက္ဆံျဖင့္၀ယ္မွသာ ဆက္လက္အသုံးျပဳႏုိင္မည္ဟု တရား၀င္ေၾကျငာလာသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕အတြက္ ပုိ၍ ခက္သြားသည္။ ပိုက္ဆံႏွင့္၀ယ္ျပီးမွ အက်ိဳးရွိရွိ မသုံးႏုိင္လွ်င္ ေငြကုန္တာပဲ အဖတ္တင္မည္။ အင္တာနက္သည္ အစဥ္ေျပာင္းလဲေနေသာ မီဒီယာျဖစ္သည္။ ေရစီးေၾကာင္းအေသမဟုတ္။ အက္ဒမင္လုံေလာက္စြာ မရွိလွ်င္ မည္မွ် ေကာင္းမြန္ျပည့္စုံသည့္ ၀က္ဘဆုိဒ္ ျဖစ္ပါေစ ေရရွည္ရွင္သန္ႏုိင္မည္ မဟုတ္ေပ။ ထုိေၾကာင့္ စိတ္မေကာင္းစြာပင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆုိက္အား စြန္႔လြတ္လိုက္ရေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ အဖြဲ႔၀င္မ်ားၾကားတြင္ ပရဟိတ စိတ္ဓါတ္ေတာ့ က်န္ေနခဲ့ေသးသည္။ အခ်ိဳ႕က တတ္စြမ္းသမွ် ဆက္လုပ္ေသးသည္။ မိမိပါတ္၀န္းက်င္ အင္တာနက္ အဆက္အသြယ္မ်ားအခ်င္းခ်င္း စည္းရုံး၍ မရမ္းေခ်ာင္းပရဟိတေဂဟာသို႔ တဖြဲဖြဲလာေရာက္လွဴဒါန္းလွ်က္ရွိေသးသည္။    ကၽြန္ေတာ္လည္း အင္တာနက္ မသုံးျဖစ္သည့္တုိင္ မရမ္းေခ်ာင္းႏွင့္အဆက္အသြယ္မျပတ္။အနည္းဆုံး  ၂ ပါတ္တခါေတာ့ ေရာက္ျဖစ္သည္။ တတ္ႏိုင္သမွ် ကူညီသည္။ ေ၀ဒနာရွင္မ်ားကို သံေယာဇဥ္ရွိသည္ကလည္း ပါသည္။ အဖြဲ႕အစည္းအလုိက္ လႈပ္ရွားမႈကား အားနည္းသြားေလျပီ ။ ထုိအခ်ိန္တြင္ Online Donation အဖြဲ႕မွ အလုံးအရင္းျဖင့္ လာေရာက္လွဴဒါန္းသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ထုိ႔ေနာက္တြင္ ေမတၱာသန္႔အဖြဲ႔, Equation, Save the Aged, True Donation, Love Donation, သာေကတမွ လူငယ္အားသစ္  စသည့္ ျမန္႔မာလူငယ္ပရဟိတ အဖြဲ႔မ်ား တဖြဲဖြဲ ေရာက္လာၾကသည္။ လာေရာက္လွဴဒါန္းၾကသည့္ ထုိအဖြဲမ်ား ထဲတြင္ ႏူပ်ိဳဖ်တ္လတ္တက္ၾကြသည့္ အသက္ ၂၀ မွ ၃၅ ႏွစ္ၾကားရွိ လူငယ္မ်ား အမ်ားစုပါ၀င္သည္။ Save the Aged အဖြဲ႕၏ သီခ်င္းသံျမိဳင္ျမိဳင္ေအာက္တြင္ မရမ္းေခ်ာင္းမွ အဖုိးအဖြား ကေလးငယ္ပါမက်န္ အားလုံး ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးခဲ့ရသည္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ အမွတ္ရေနမိ ေသးသည္။

              အြန္လုိင္းေဘာလုံး၀က္ဆုိဒ္ mutdfan.com မွ အဖြဲ႕သားမ်ားမွလည္း ေငြေၾကးအလုံးအရင္းျဖင့္ ေထာက္ပံလွဴဒါန္းျခင္းေၾကာင့္ မရမ္းေခ်ာင္းပရဟိတေဂဟာေလးသည္ တႏွစ္အတြင္း ေဂဟာပုိင္ကားတစ္စီး ပုိင္ဆုိင္လာသည္အထိ ျပည့္စုံၾကြယ္၀လာသည္။ မတ္ဖန္ (mutdfan.co ၏ အတုိေကာက္) အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ျဖစ္သူ WorkGroup IT Solution မွ ကုိေဇာ္လြင္၀င္းကုိယ္တုိင္  မီဒီယာ ေပါင္းစုံမွ တဆင့္ အင္တုိက္အားတုိက္ လႈပ္ရွားမႈမ်ားေၾကာင့္ ေစတနာ့ရွင္မ်ား မ်က္စိေအာက္သုိ႔ မရမ္းေခ်ာင္း ပရဟိတ ေဂဟာေလး ေရာက္ရွိလာသည္။  မရမ္းေခ်ာင္းေဂဟာေလး ဤမွ်တုိးတက္ျပည့္စုံလာသည္မွာ တႏုိင္ငံလုံး အတုိင္းအတာျဖင့္ ပရဟိတ လုပ္ငန္းမ်ားကုိ ေဆာင္ရြက္ေနၾကသည့္ အရွင္ဇ၀န(ေမတၱာရွင္) ႏွင့္ မရမ္းေခ်ာင္းဖခင္ဟု ေခၚဆုိထုိက္သည့္ ဆရာခ်စ္စံ၀င္းျပီးလွ်င္ အင္တာနက္မီဒီယာ၏ စြမ္းပကားပင္ျဖစ္သည္။

              ဤအခ်က္ကုိ ၾကည့္ခ်င္းအားျဖင့္ အင္တာနက္အသုံးျပဳေသာ ျမန္မာ့လူငယ္မ်ားသည္ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေပါ့ေပါ့ဆဆ မေနပဲ လူမ်ိဳးဘာသာ သာသနာအတြက္ ေဆာင္ရြက္လုိစိတ္ရွိသည္ကို ပုိမုိေပၚလြင္ေစသည္။ ရုရွားမွ လူငယ္မ်ားကလည္း လွဴၾကသည္။ စကၤာပူမွ လူငယ္မ်ားကလည္း မေန။အျခားႏူိင္ငံမ်ားက လူငယ္မ်ားကလည္း အားတက္သေရာ။ လူငယ္မ်ား၏ အားကုိ ေလွ်ာ့တြက္မရႏူိင္ ရႏုိင္ေၾကာင္းေထာက္ျပေနသည္။မရမ္းေခ်ာင္းတြင္သာမက အျခားေနရာမ်ားစြာတြင္လည္း ပရဟိတလူငယ္မ်ား စုေပါင္း၍ ကြက္လပ္ျဖည့္လွ်က္ ရွိေနသည္။ အခ်ိဳ႕ လူငယ္အဖြဲ႕မ်ား ဆုိလွ်င္ တလတခါ ပုံမွန္ လူမႈအက်ိဳးျပဳလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကုိင္လွ်က္ရွိသည္ကုိ ၀မ္းသာအားရ သိရွိရပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ တႏုိင္ငံလုံးအတုိင္းအတာျဖင့္ မလႈပ္ရွားႏုိင္ေသး။ အင္တာနက္ဆက္သြယ္မႈ အကန္႔အသတ္ရွိေနသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ အျခားလုိအပ္ခ်က္ ရွိေနေသာ ေနရာမ်ားစြာသုိ႔ လက္လွမ္းမမွီႏုိင္ေသး။ ထုိ႔ျပင္ ပရဟိတ လုပ္ငန္းကုိ အားတက္သေရာ လုပ္ကုိင္ေနၾကသည့္ လူငယ္အမ်ားစုမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လုိပင္ လုပ္ငန္းခြင္၊ ေက်ာင္းစာႏွင့္ မကင္းလြတ္။ သည္ၾကားမွပင္ ရသေလာက္ အခ်ိန္လု၍ သူငယ္ခ်င္းမ်ားစုေပါင္းကာ တက္ညီလက္ညီ လုပ္ကုိင္ၾကသည္ကို အားတက္ဖြယ္ ေတြ႕ရွိရပါသည္။ အားလပ္ေသာ အခ်ိန္ေလးမ်ားကုိ မရမကစုေပါင္းကာ အမ်ားအက်ိဳး ေဆာင္ရြက္ၾကသည့္ အေလ့အထသည္ မူလတန္း ဖတ္စာအုပ္ ထဲတြင္သာရွိသည့္ ကိစၥမဟုတ္ေတာ့။ လက္ေတြ႕တြင္ ပီျပင္စြာ အေကာင္အထည္ေပၚလာသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေ၀းလံေသာ ေနရာေဒသမ်ားသုိ႔ ဆရာခ်စ္စံ၀င္းတုိ႔ အရွင္ဇ၀နတုိ႔ကဲ့သုိ႔ သြားေရာက္ႏုိင္ျခင္း မရွိေသး ။ စိတ္ သာရွိေသာ္လည္း ကုိယ္မလုိက္ႏူိင္သည့္ သေဘာ။

              အြန္လုိင္းသည္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ဖြဲ႔စည္းရန္ လြယ္ကူသလုိ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ျပိဳကြဲရန္လည္း လြယ္ကူသည္သာျဖစ္သည္။ မိတ္ေဆြမ်ားရရွိရန္ လြယ္ကူသလုိ ရန္သူမ်ား တုိးပြားရန္လည္း လြယ္ကူပါသည္။ အင္တာနက္သည္ လူငယ္မ်ားအတြက္ ေမွာ္လက္နက္ တခုသာျဖစ္သည္။ သုံးတင္လွ်င္ မေမွ်ာ္မွန္းႏူိင္ေသာ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား ရရွိမည္ျဖစ္သလို မသုံးတတ္လွ်င္ ဘ၀ပ်က္သြားသည္အထိ ဆုိးရြား သြားႏုိင္သည္။ အင္တာနက္ေၾကာင့္ လူငယ္မ်ား စာရိတၱပ်က္ပ်ားသည္ဆုိေသာ ေဟာကိန္းမ်ားကုိ ျမန္မာ့လူငယ္မ်ား၏ ပရဟိတလုပ္ငန္းမ်ားမွ အလုပ္ႏွင့္သက္ေသျပေနသည္။ တရုတ္ေခါင္းေဆာင္ၾကီး တေယာက္ေျပာခဲ့သလုိ ျပဴတင္းေပါက္ဖြင့္ထားလွ်င္ ေလေကာင္းေလသန္႔အျပင္ အညစ္အေၾကး ျခင္ယင္စသည္တုိ႔၀င္လာႏုိင္သည္ ဆုိသည့္စကားအတုိင္းပင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လူငယ္မ်ားသည္ ေလေကာင္းေလသန္႔မ်ားကုိသာ စနစ္တက်စစ္ယူရန္ ၾကိဳးစားေနၾကသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ျမင္သည္။

              ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ဖြံျဖဳိးဆဲ (အခ်ိဳ႕ကေတာ့ underdeveloped ဟုသုံးပါသည္) ႏိုင္ငံတခုျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ လူမႈေရးအကူအညီမ်ား မ်ားစြာလိုအပ္ေနသည့္ ႏုိင္ငံတခုျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္တခုတည္းကုိပင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနၾကသည့္ လူငယ္မ်ား အားလုံးစုေပါင္း၍ ဘာသာ/သာသနာ အက်ိဳးကုိ အားတက္သေရာ ေဆာင္ရြက္လွ်င္ ျမန္မာ့ေဒသအသီးအသီးမွ တဦးတေယာက္အားျဖင့္ ေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္ ေပးႏုိင္ျခင္းမရွိသည့္ အခက္အခဲမ်ားကုိ အဖြဲ႔အစည္း စြမ္းပကားျဖင့္ ကူညီေျဖရွင္း ေပးႏုိင္လိမ့္မည္ဟုိ ေမွ်ာ္လင့္မိပါသည္။ လူငယ္အဖြဲ႔မ်ား မည္မွ်ပင္ ကြဲျပားသည္ျဖစ္ေစ လည္းေကာင္းတုိ႔၏ တခုတည္းေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ လူမႈ အက်ိဳးျပဳ လုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ေပးရန္သာ ျဖစ္သည္မွာ ထင္သာျမင္သာရွိလွသည္။  သို႔ေသာ္ အားလုံးထက္ အေရးၾကီးသည္မွာ ရင္ဘတ္ထဲမွ ရည္ရြယ္ခ်က္သာ ျဖစ္သည္။ ဆရာခ်စ္စံ၀င္း ေျပာခဲ့ဘူးသလုိ လွဴဒါန္းမႈ အစီအစဥ္သာ အဓိက ျဖစ္ပါသည္။ မည္သည့္အဖြဲ႔အစည္း ျဖစ္သည္ဆုိသည္မွာ အေရးမၾကီး ။ ျမန္မာ့အနာဂတ္ လူငယ္မ်ား၏ ရင္ဘတ္ထဲတြင္ ပရဟိတပန္း ထာ၀ရ ရႊင္လန္းေနဖို႔သာ အေရးၾကီးေလသည္။ ျမန္႔မာ လူငယ္မ်ား စုေပါင္း၍ အင္တာနက္ စြမ္းအားကုိရယူျပီး အနာဂတ္ျမန္မာ့လူ႔ေဘာင္ကို ပုိမုိသာယာလွပေအာင္ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးႏုိင္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ရင္း ……………..။

                                                                                                                                                                      ေတာက်ီးဂန္း

                                                                                                                                      

မရမ္းေခ်ာင္းအာရုဏ္ဦး

မတ္လ၏ နံနက္ခင္းက ျမဴခုိးလက္က်န္ေတြကုိ ဖက္တြယ္ထားေသးသည္။ မနက္ခင္း လမ္းေလ်ာက္ရေသာ အရသာေလးကုိ ခပ္ေသာ့ေသာ့တုိက္ခတ္ေနေသာ ေလႏူေအးက ပုိမိုအသက္၀င္ေစသည္။ ေလထဲတြင္ သၾကၤန္ရနံမ်ားက ဟုိမွသည္ ကူးလူးေနသည္ဟု ခံစားေနရသည္။ ကၽြန္ေတာ့အတြက္ သၾကၤန္သည္ အဓိပၸါယ္မဲ့ေနသည္မွာ ၂ ႏွစ္ရွိျပီျဖစ္သည္။ ဒီႏွစ္သၾကၤန္သည္လည္း ေနာက္တုိး ၁ ႏွစ္သာ ျဖစ္ႏုိင္စရာရွိပါသည္။ သၾကၤန္အေၾကာင္းကုိ ေခါင္းထဲမွ မထုတ္ခ်င္ထုတ္ခ်င္ ထုတ္ပစ္လုိက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈမ်ားျဖင့္ အံမ၀င္ျဖစ္ေနသည္မွာ ၾကာမွန္းမသိ အေတာ္ေလးၾကာခဲ့ျပီျဖစ္သည္။ မင္းကုန္းရြာမွ မရမ္းေခ်ာင္းသုိ႔သြားသည့္ ကတၱရာ လမ္းေပၚတြင္ ကုိယ္စီကုိယ္စီ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ လႈပ္ရွားေနၾကေသာ လူမ်ား…။

          ကုုိယ့္အေတြးႏွင့္ ကုိယ္မုိ႔ ေဘးနားကုိ ကားတစီးလာရပ္မွ ရုတ္တရက္လွည့္ၾကည့္ျဖစ္သည္။ Mutdfan.com ၏ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ လည္းျဖစ္ Workgroup ကြန္ပ်ဳတာစင္တာ၏ ပုိင္ရွင္လည္းျဖစ္သူ ကုိေဇာ္လြင္၀င္းတုိ႔ ဇနီးေမာင္ႏွံတုိ႔၏ ကားျဖစ္ေနသည္။ သူတို႔က စ၍ႏူတ္ဆက္မွ ကၽြန္ေတာ္အေတြးစ ျပတ္သြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္က Arsenal ပရိတ္သတ္ မနက္ခင္းအေျပးေလ့က်င့္ေတာ့လည္း တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ Arsenal ဂ်ာစီကုိ ၀တ္သြားမိသည္။ ကုိေဇာ္လြင္၀င္းက အျပံဳးျဖင့္ “ဆရာက Arsenal fans လား” ဟုေမးလာေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္လည္း ျပဳံးမိသည္။ အၾကိဳက္ျခင္း မတူသည့္သူမ်ား တူညီေသာရည္ရြယ္ခ်က္တခုကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရျခင္းသည္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းမွန္း ကၽြန္ေတာ္ သေဘာေပါက္လာသည္။ သူတုိ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ မရမ္းေခ်ာင္း ေမတၱာေဂဟာသုိ႔ သြား၍ လုိအပ္သည္မ်ားကုိ ေမးျမန္းကာ Mutdfan.com မွ လွဴဒါန္းရရွိေငြမ်ားကုိ မည္သည့္ေနရာမ်ားတြင္ အသုံးျပဳမည္ကုိ လာေရာက္ေလ့လာတုိင္ပင္ျခင္းျဖစ္သည္။ သူတုိ႔မင္းကုန္းရြာကုိေရာက္သည့္အခ်ိန္မွာ မနက္ ၇း၀၀ နာရီပင္ မရွိတတ္ေသး။ ရန္ကုန္မွ ၂ နာရီနီးပါး ေမာင္းရသည့္ခရီးကုိ ႏူတ္ၾကည့္လွ်င္ မနက္ ၅း၀၀ ကတည္းက ရန္ကုန္ကထြက္လာသည့္သေဘာ။ ပရဟိတအလုပ္အတြက္ မအားမလပ္သည့္ၾကားမွ အခ်ိန္လု၍ လာေရာက္ၾကေသာ စိတ္တူကုိယ္တူ ဇနီးေမာင္ႏွံကုိ စိတ္ထဲမွ ၾကိတ္၍ ကၽြန္ေတာ္ေလးစားမိပါသည္။

 ေဂဟာဥကၠဌ ဦးလွေဌးမွာ ကိစၥတခုေၾကာင့္ ရန္ကုန္ေရာက္ေနခ်ိန္ႏွင့္တုိက္ဆုိင္ေနသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ Mutdfan.com မွ အလွဴရွင္မ်ား ကုိယ္စား လာေရာက္တုိင္ပင္ေသာ ကုိေဇာ္လြင္၀င္းတုိ႔ ဇနီးေမာင္ႏွံ ေဂဟာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး တာ၀န္ယူထားေသာ ဦးတာႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သုံးဦး ေဂဟာအတြက္ လုိအပ္သည္မ်ားကုိ တုိင္ပင္ရေတာ့သည္။ ကုိေဇာ္လြင္၀င္းက Mutdfan.com မွ လွဴဒါန္းေငြ သိန္းေလးဆယ္ နီးပါး ေကာက္ခံရရွိထားေၾကာင္း ထုိအလွဴေငြမ်ားျဖင့္ Leprosyhelp.org ပုိင္ ကားတစီး၀ယ္ယူရန္ ဆုံးျဖတ္ထားေၾကာင္းေျပာျပသည္။ မူလက ပရဟိတ ေဂဟာအတြက္ အလွဴေငြရရွိေစရန္ ထုိေငြမ်ားျဖင့္ အပ္ခ်ဳပ္ဆုိင္တဆုိင္ဖြင့္ရန္ရည္ရြယ္ထားေသာ္လည္း ေရရွည္လည္ပါတ္ရန္ ႏွင့္ အလွဴေငြမ်ားအပြန္းအပဲ့ မျဖစ္ေစရန္ အာမခံခ်က္နည္းေသာေၾကာင့္ ကားတစီးအား လုပ္ငန္းျပျဖင့္၀ယ္ယူျခင္းက ပုိမုိအဆင္ေျပႏုိင္မည္ဟု ယူဆေသာေၾကာင့္ ဤသုိ႔ဆုံးျဖတ္လုိက္ေၾကာင္းကုိေျပာျပသည္။ မရမ္းေခ်ာင္း ပရဟိတ ေဂဟာအတြက္ မဂၤလာရွိေသာ သတင္းတခုပင္။

          ထုိကားအား လုပ္ငန္းတခုတြင္ ထည့္သြင္းထားျပီး ရရွိလာေသာ အျမတ္ေငြျဖင့္ ေဂဟာအတြက္လုိအပ္ေသာ ေဆး၀ါး ၊ ဒီဇယ္ စသည္တုိ႔ကုိ လစဥ္ေထာက္ပံႏုိင္ေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔အျပင္ မရမ္းေခ်ာင္းသုိ႔ ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် သြားေရာက္လွဴဒါန္းလုိေသာ အလွဴရွင္မ်ားအေနျဖင့္လည္း ကားအခက္အခဲရွိပါက ကုိေဇာ္လြင္၀င္းထံ ဆက္သြယ္၍ အဆုိပါ ကားကုိ အသုံးျပဳႏုိင္ေၾကာင္း ဒရုိင္ဘာပါ တပါတည္းစီစဥ္ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ၊ ေဂဟာမွ လူနာမ်ား ရန္ကုန္သုိ႔ေစလြတ္ကုသရန္လုိအပ္လာပါကလည္း ထုိကားကုိ ေစလြတ္ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ လာေရာက္ အသိေပးသြားပါသည္။ ေဆးပညာေလာကမွ ေမာင္ႏွမမ်ား လွဴဒါန္းထားေသာေငြမွာလည္း ဘဏ္ထဲတြင္ သုံးသိန္းခြဲ ခန္႔သာက်န္ရွိေတာ့သည္ျဖစ္ရာ ေခါင္းခဲေနၾကေသာ အက္ဒမင္မ်ားကုိယ္စား ကၽြန္ေတာ္စိတ္ထဲမွ လွဳိက္လွဲစြာ ေက်းဇူးတင္မိပါသည္။

ေနာက္တခ်က္မွာ ေဆးပညာေလာက ညီအကုိေမာင္ႏွမ်ား၏ လွဴဒါန္းေငြျဖင့္ မရမ္းေခ်ာင္းမွ မႏၱေလး ေရနံသာ အနာၾကီးေရာဂါ ေဆးရုံသုိ႔ေစလြတ္၍ ကုသေစေသာ ဦးျမ၀င္းကိစၥ။ ဦးျမ၀င္းအား မရမ္းေခ်ာင္းမွ ပထမဆုံး ၾကည့္ျမင္တုိင္ အရုိးေဆးရုံသုိ႔သြားေရာက္ျပသေစေသာ္လည္း ေဆးရုံတင္ရန္ အခက္အခဲရွိေသာ ေၾကာင့္ ေရနံသာသုိ႔ မျဖစ္မေန ေစလြတ္ရျခင္းျဖစ္သည္။ ေဆးရုံအုပ္ၾကီးႏွင့္ ေတြ႔ဆုံခြင့္ေတာင္းက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တတ္ႏုိင္သမွ် (Yellowcloud ကုိယ္တုိင္လုိက္ပါ၍) ေဆးရုံတြင္ ကုသမႈခံယူခြင့္ ရရွိေရး လုိက္လံေဆာင္ရြက္ေသာ္လည္း ေဆးရုံဘက္မွ အခက္အခဲမ်ားက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္သည္ထက္ အမ်ားၾကီးပုိေနသည္။ ေရနံသာသုိ႔ ေစလြတ္ကုသလွ်င္ ခရီးစရိတ္ ၊  ေနထုိင္စားေသာက္ေရး ႏွင့္ အျခားေသာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကိစၥမ်ား မ်ားစြာခက္ခဲႏုိင္ေၾကာင္းသိေသာ္လည္း ဦးျမ၀င္းအေျခအေနမွာ ပုိဆုိးလာႏုိင္ျပီး အသက္အႏၱရာယ္ပါ နီးကပ္လာႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ဆရာဦးခ်စ္စံ၀င္းထံ ခြင့္ပန္ကာ ေဆးပညာေလာက ေမာင္ႏွမ်ား လွဴဒါန္းထားေသာေငြမ်ားထဲမွာ ၂ သိန္း ၇ေသာင္း ႏွင့္ အျခားအလွဴရွင္တဦး လွဴဒါန္းေသာ အလွဴေငြ ၃ ေသာင္း၊ ေပါင္း ၃ သိန္းျဖင့္ ဦးျမ၀င္း အား ေရနံသာသုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ကုသေစေရး ကူညီခဲ့ပါသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကိစၥမ်ား မွာ အမွန္တကယ္လည္း ခက္ခဲခဲ့ပါသည္။ ဦးျမ၀င္းကုိ ပုိ႔ေဆာင္ရန္ အတြက္ ေရနံသာေဆးရုံ ႏွင့္ ရင္းႏွီးေသာ ဦးတာ ( ေဂဟာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး) ကုိယ္တုိင္ လုိက္လံပုိ႔ေဆာင္ရသည့္အျပင္ ဦးတာ ကုိယ္တုိင္မွာလည္း ေရာဂါသည္တဦးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၎တုိ႔ ႏွစ္ဦးကုိ ကူညီရန္ ေနာက္ထပ္လူတေယာက္ထပ္သုံးရေသးသည္။ ဦးျမ၀င္းထံတြင္ အစာအိမ္ေရာဂါ အခံရွိသည့္အတြက္ ခြဲစိတ္မႈအား သုံးၾကိမ္တုိင္တုိင္ ေနာက္ဆုတ္ေရႊ႕ဆုိင္းရျခင္း၊ ေဆးရုံတက္ လူနာအတြက္ လုိအပ္ေသာ အေထာက္အပံပစၥည္းမ်ား (ဆီးအုိး ၊ ေထြးခံ စသည္)မ်ား၀ယ္ယူရျခင္း ၊ ေသြးသြင္းရန္အတြက္ အလွဳရွင္ရွာေဖြရျခင္း ၊ ေ၀ယ်ာေ၀စၥ အတြက္ လူငွားရွာေဖြရျခင္း ႏွင့္ အျခားအခက္အခဲမ်ားစြာရွိခဲ့ေသာ္လည္း ေဆးရုံအုပ္ၾကီး ေဒါက္တာျမတ္သီတာ၏ ကူညီေပးမႈ ႏွင့္ ဦးတာ၏ အားထုတ္မႈမ်ားေၾကာင့္ အေတာ္အသင့္ ေျပလည္ခဲ့ပါသည္။

Operation အတြက္ Fit ျဖစ္ေအာင္ ေစာင့္ဆုိင္းေနရင္း ခြဲစိတ္ဆရာ၀န္ၾကီး ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ဦးမွ ဦးျမ၀င္း၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္လုံးေျခတုတပ္ကာ ျပန္လည္အသုံးျပဳႏုိင္ရန္အတြက္ ယခင္ျဖတ္ေတာက္ထားေသာ ညာဘက္ေျခေထာက္အား ေျခတုႏွင့္အဆင္ေျပႏုိင္ေရးအတြက္ ျပန္လည္ခြဲစိတ္ျပဳျပင္ခဲ့ပါသည္။ ေရာဂါျပင္းထန္ေနေသာေျခေထာက္မွာ ေရနံသာမွ ဆရာ၀န္ၾကီးမ်ား၏ ဖိဖိစီးစီးကုသမႈေၾကာင့္ ပုိဆုိးမလာေတာ့ပဲ စုိးရိမ္ဖြယ္အေနအထားမရွိေတာ့ေၾကာင္း ႏွင့္ အခ်ိန္တခုေစာင့္ဆုိင္းျပီးမွသာခြဲစိတ္ျဖတ္ေတာက္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေဒါက္တာျမတ္သီတာထံမွ သိရပါသည္။ ဦးျမ၀င္းမွာ အစာအိမ္အခံရွိေသာေၾကာင့္ အစာအမာ စား၍ မရ။ ေရနံသာေဆးရုံမွ ေကၽြးေမြးမႈသည္ အျခားသူမ်ားအတြက္ အဆင္ေျပႏုိင္ေသာ္လည္း သူ႔အတြက္ အဆင္မေျပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အျပင္မွ ထမင္းေပ်ာ့ေပ်ာ့ ၀ယ္စားလွ်င္ အဆင္ေျပသည္ဟု ဦးျမ၀င္းကုိယ္တုိင္က ကၽြန္ေတာ္ဆီဖုန္းဆက္လာသည္။ ဦးျမ၀င္း၏ တေန႔တာ ကုန္က်စရိတ္အားလုံးကုိ ေဂဟာဥကၠဌ ကုိလွေဌး ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ တုိင္ပင္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ တေန႔ ၁၀၀၀ ႏွဴန္းျဖင့္ တလကုိ ၃၀၀၀၀ ကုန္က်မည္။ ဦးျမ၀င္းက ေရနံသာတြင္ အနည္းဆုံး ၁လ ေတာ့ေနရအုံးမည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ထုိေငြကုိ ေထာက္ပံႏုိင္ေရး အတြက္္ မည္သည့္ေငြမွ သုံးမည္နည္း? စဥ္းစားရေတာ့သည္။

ဤ တလအတြင္း ေဆးပညာေလာက၏ လွဴဒါန္းေငြ ကုန္သြားသည္။ ဦးတာလည္း မရမ္းေခ်ာင္းသုိ႔ျပန္ေရာက္လာသည္။ ကိုေဇာ္လြင္၀င္းတုိ႔လည္း လွဴဒါန္းရန္ ကမ္းလွမ္းထားသည္ကလည္းရွိေနသျဖင့္  ဦးျမ၀င္းအတြက္ လုိအပ္သည့္ အသုံးစရိတ္ ကုိ ဆက္လက္ေထာက္ပံသြားမည္ဟု ကတိေပးသြားသည္။ ဤတခ်က္မွာလည္း ၀မ္းသာစရာပင္။ ေဒါက္တာျမတ္သီတာထံ ဖုန္းဆက္ကာ ဦးျမ၀င္းစိတ္ဓါတ္မက်ေစေရးအတြက္ ေငြပုိ႔ေပးႏုိင္ေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ အေၾကာင္းၾကားႏုိင္ေတာ့မည္။ ေဒါက္တာျမတ္သီတာ ၏ လုိလားခ်က္မွာ မရမ္းေခ်ာင္းမွ လူနာမ်ားကုိ ေရနံသာသုိ႔ လာေရာက္ကုိသေစလွ်င္ အမ်ားၾကီး အခက္အခဲရွိသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ရန္ကုန္ေဆးရုံမ်ားတြင္ ကုသခြင့္ရရွိႏုိင္ေရး ေဆးရုံတာ၀န္ရွိသူမ်ားကုိ ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ advocate လုပ္၍ ၾကိဳးစားၾကည့္ရန္ အၾကံျပဳလာသည္။ မႏၱေလးရွိ ေဆးရုံမ်ားတြင္ အနာၾကီးေရာဂါသည္မ်ားကုိ လက္ခံကုသလာေအာင္ ဆရာမကုိယ္တုိင္ၾကိဳးစားခဲ့ရသည္မ်ားကုိ ျပန္ေျပာင္းေျပာျပျပီး မိမိထက္ၾကီးေသာ ဆရာ၀န္ၾကီးမ်ားကုိ လိမၼာပါးနပ္စြာ ဆက္ဆံတတ္ေစရန္ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ သားတပည့္တေယာက္လုိ စိတ္ရွည္ရွည္္ရွင္းျပသည္။ ကၽြန္ေတာ္ရင္ေမာရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္မွာ မရမ္းေခ်ာင္းတုိက္နယ္ဆရာ၀န္ မဟုတ္။ volunteer တေယာက္ထက္ မပုိပါ။ ကၽြန္ေတာ္ stand for လုပ္ျပီး လူနာေတြ ေဆးရုံတက္ခြင့္ရေအာင္ လုပ္လွ်င္ မရမ္းေခ်ာင္း တုိက္နယ္ဆရာ၀န္အေပၚ ဆရာ၀န္ၾကီးေတြ အျမင္္ေစာင္းသြားႏုိင္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ လူမုန္းမခံရဲတာမဟုတ္ပါ… စစ္တပ္ကလူေတြ ေနရာတကာပါသည္ဟု အေျပာမခံလုိျခင္းပါ။ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္ကုိယ္ ဆုိလွ်င္ ဒါေတြကုိ ဒီေလာက္စဥ္းစားေနမည္မဟုတ္ပါ။ သုိ႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ့ မွာ အဖြဲ႕အစည္းတခုကုိ ကုိယ္စားျပဳေနသည္။ တႏြယ္ငင္ တစင္ပါ ကိစၥေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္ အစစြဲမထုတ္ခ်င္ပါ။  

ေနာက္တခ်က္မွာ အနာၾကီးေရာဂါေၾကာင့္ ေျခေထာက္ပ်က္စီးေနေသာ လူနာမ်ားအတြက္ အထူးျပဳလုပ္ထားသည္ ဖိနပ္မ်ား ခ်ဳပ္ေပးႏုိင္ေရး ကိစၥ။ ဤကိစၥကုိလည္း တက္တက္ၾကြၾကြ အေကာင္အထည္ေဖာ္သည္မွာ ကုိေဇာ္လြင္၀င္း ႏွင့္ ဦးတာပင္ျဖစ္သည္။ ဖိနပ္ခ်ဳပ္ရန္အတြက္ လုိအပ္ေသာ ကုန္ၾကမ္းပစၥည္းမ်ားကုိ ေဖေဖၚ၀ါရီ လကတည္းကပင္ ကုိေဇာ္လြင္၀င္းမွ လာေရာက္လွဴဒါန္းျပီးသား။ သုိ႔ေသာ္ ဦးတာ ေရနံသာသုိ႔ သြားေနသည္က တေၾကာင္း ဖိနပ္ခ်ဳပ္သမား မအားေသးသည္ကတေၾကာင္း ယခုအခ်ိန္အထိ အေကာင္အထည္ မေဖာ္ရေသး။ ဖိနပ္ခ်ဳပ္သမား ကုိစိန္သန္းမွာ JICA မွ အနာၾကီးေရာဂါသည္မ်ားအတြက္ သီးသန္႔ဖိနပ္ခ်ဳပ္ေပးႏုိင္ရန္ သင္တန္းေပးထားေသာ သူျဖစ္ျပီး မရမ္းေခ်ာင္းမွာပင္ အဆင္သင့္ရွိေနသည္။ သုိ႔ေသာ္ သူတေယာက္ထဲႏွင့္ မႏုိင္။ ဤတြင္ ေရနံသာေရာက္ေနေသာ ဦးတာက ေရနံသာရွိ ဖိနပ္ခ်ဳပ္ပညာရွင္မ်ားကို ဖိတ္ေခၚျပီး သၾကၤန္ပိတ္ရက္ေလးတြင္ မရမ္းေခ်ာင္းသုိ႔ လာေရာက္၍ လူနာတဦးျခင္းစီအတြက္ ဖိနပ္ခ်ဳပ္ေပးႏုိင္ရန္ ကမ္းလွမ္းခဲ့ရာ သူတို႔ကလည္း ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ကူညီမည္ဟု သိရသည္။ သူတုိ႔အတြက္ အသြားအျပန္ ရထားလက္မွတ္ခ ႏွင့္ ေနထုိင္စားေသာက္ေရးမွန္သမွ်ကုိ ကုိေဇာ္လြင္၀င္းမွပဲ အကုန္အက်ခံမည္ဟု သိရသျဖင့္ ကာလအတန္ၾကာလိပ္ခဲတည္းလည္း ျဖစ္ေနေသာ ဖိနပ္ကိစၥပါ တခါတည္း အဆင္ေျပသြားေတာ့သည္။

ေဆးပညာေလာက ေမာင္ႏွမ်ားမ်ား ႏွင့္ Mutdfan.com မွ အလွဴရွင္မ်ား စုေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္းအားျဖင့္ ပုိမုိထိေရာက္ေသာ လူမႈေရးကူညီမႈမ်ားကုိ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္မည္ဟုလည္း ကၽြန္ေတာ္ယုံၾကည္လွ်က္ရွိပါသည္။ mutdfan.com တြင္ မန္ဘာဦးေရ သိန္းဂဏန္းေက်ာ္ရွိသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေဆးပညာေလာကထက္ ပုိ၍ Caliber က်ယ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ထက္ပင္ ဆရာဦးခ်စ္စံ၀င္း ႏွင့္ ဆရာေတာ္ အရွင္ဇ၀နတုိ႔မွာ ပုိ၍ Caliber က်ယ္သည္။ တခုထက္ပုိေသာ လူမႈေရးကူညီမႈမ်ားကုိ ဦးစီးဦးေဆာင္ ျပဳလ်က္ အေကာင္အထည္္ေဖာ္ေနၾကသည္မွာ ၾကည္ႏူးေလးစားေလာက္ပါသည္။ ပုိ၍လုပ္ႏုိင္ေသာ ပုိ၍လည္း စိတ္၀င္စားေသာ လူမ်ား မ်ားမ်ားပါ၀င္လာေလေလ ပုိ၍ အက်ိဳးမ်ားေလေလျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေဆးပညာေလာက ေမာင္ႏွမမ်ားမွလည္း ယခုထက္ပုိ၍ က်ယ္ျပန္႔ေသာ လူမႈပရဟိတမ်ားကုိ အျခားေသာ ေစတနာရွင္မ်ား ႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ႏူိင္လိမ့္မည္ဟု ယုံၾကည္လ်က္ ျမန္မာ့ ႏွစ္သစ္ အတာသၾကၤန္ကုိ ႏူတ္ခြန္းဆက္သလုိက္ရပါသည္။

ေတာက်ီးဂန္း

၁၈ မတ္ ၂၀၁၀

မင္းကုန္းရြာ