ဘ၀ဆုိးၾကီး

ဘ၀ဆုိးၾကီး

ေသျပီးတဲ့လူဟာ လူ၀င္စားျပန္ျဖစ္ရင္

တဖန္လူျပန္ျဖစ္လုိ႔ရေသးတယ္။

အႏူဟာ

တခါႏူျပီးရင္

ေနာက္တခါ လူေတာထဲတုိးလုိ႔မရေတာ့ဘူး။

လူျပန္မျဖစ္ေတာ့ဘူး။

ေရာဂါေတြလုံး၀ေပ်ာက္ကင္းျပီး

အနာၾကီးေရာဂါပုိး လုံး၀ကင္းစင္သြားသည့္တုိင္

အႏူဘ၀က

လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္မရရွာပါဘူး။

ေသဒဏ္ၾကခံေနရတဲ့သူေတြ

လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္နဲ႔ေတြ႕ရင္

မေသေတာ့ဘူး ၊ လြတ္ခြင့္ရွိတယ္။

အႏူက တခါႏူျပီးရင္

တသက္လုံးအႏူျဖစ္ရတဲ့ဘ၀ဆုိးၾကီးပါ။

ဦးေမာင္ေမာင္

နံသာျမိဳင္အနာၾကီးေရာဂါစခန္း

(ဆရာခ်စ္စံ၀င္း ၏ ပုိးကုိက္ပန္း-၂၀၀၅ ေမ)

“ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အနာၾကီးေရာဂါပုိးကုိ လုံး၀ကင္းစင္တဲ့ေနရာ အျဖစ္ေၾကျငာမယ္ဆုိရင္ နံသာျမိဳင္စခန္းကုိ စိတ္ခ်လက္ခ် ယုံၾကည္စြာ ေၾကျငာလုိ႔ရပါတယ္၊ ဘာျပဳလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က MDT ေဆးေပါင္းစားထားျပီးတဲ့လူေတြေလ၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ကမၻာေပၚမွာ အနာၾကီးေရာဂါကင္းစင္တဲ့ေဒသ အျဖစ္ နံသာျမိဳင္ ကုိေၾကျငာ၀ံတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘယ္ေနရာ ဘယ္ျမိဳ႕၊ ဘယ္ရြာက ကၽြန္ေတာ္တုိ႕လုိရဲရဲ၀ံ၀ံ ေၾကျငာလုိ႔ရသလဲ။ မေၾကညာႏုိင္ ၾကေသးပါဘူး”

      

        ရန္ကုန္တုိင္းလွည္းကူးျမိဳ႕နယ္ရွိ (အနာၾကီးေရာဂါဒဏ္ ခံစားခဲ့ရေသာ) အဖုိးအဖြားမ်ား ကုိ ေစာင့္ေရွာက္ထားသည့္ `ေမတၱာပရဟိတ´ ေဂဟာသုိ႔ အပါတ္စဥ္လုိလုိ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္မွ လာေရာက္လွဴဒါန္းၾကေသာ ေစတနာရွင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ မိသားစုမ်ားမွာ ၂၀၀၉-၂၀၁၀ ခုႏွစ္အတြင္း လြန္ခဲ့ေသာ ၁၀ ႏွစ္ခန္႕ကထက္ ပုိမုိမ်ားျပားလာခဲ့သည္။ ျမန္မာလူမ်ိဳးအခ်င္း ခ်င္းရုိင္းပင္းကူညီေသာ စိတ္ဓါတ္ေၾကာင့္ ေဂဟာမွာလည္း ယခင္ႏွစ္မ်ားစြာႏွင့္မတူ သိသာစြာတုိးတက္ ေျပာင္းလဲလာခဲ့သည္။ ထပ္မံ၍လည္း လာေရာက္လွဴဒါန္းလုိသူမ်ား တုိးပြားေနဆဲ ပင္ျဖစ္သည္။ ယခင္က လူ႔အသုိင္းအ၀ုိင္းမွ အပယ္ခံ ဒုကၡိတမ်ားကုိ လူထုက ေမတၱာတရားေရွ႕ထားျပီး ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္ျဖင့္ ကူညီေထာက္ပံေပးေနေသာ္လည္း လာေရာက္လွဴဒါန္းသူမ်ား၏ စိတ္ထဲတြင္ ဤေရာဂါႏွင့္ ပါတ္သက္ေသာ ေမးခြန္းမ်ားက တပုံတပင္ရွိေနသည္။

        လာေရာက္လွဴဒါန္းသူ အေတာ္မ်ားမ်ားသိလုိေသာ အဓိကက်သည့္ ေမးခြန္းမွာ ဤေရာဂါသည္ သူတုိ႔ထံ (လာေရာက္လွဴဒါန္းသူမ်ား) သုိ႔ေရာ ကူးစက္ႏုိင္ပါသလား? ဆုိသည့္ ေမးခြန္းပင္ျဖစ္သည္။ အျခား သံတူေၾကာင္းကြဲ ေမးခြန္းမ်ားရွိေသာ္လည္း အရင္းစစ္ၾကည့္လွ်င္ ဤေမးခြန္းဆီသုိ႔သာ ဦးတည္လာသည္ခ်ည္းသာျဖစ္ပါသည္။ အင္မတန္မွ အဓိကက်ေသာ က်န္းမာေရး အသိရွိသူတုိင္း ေတြးမိမည့္ ေမးခြန္း ျဖစ္မည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါသည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ SARS လုိ ၾကက္ငွက္ တုပ္ေကြးလုိ ေလထဲမွတဆင့္ ပ်ံႏွံျပီး လွ်င္ျမန္ေသာ ႏူန္းျဖင့္ကူးစက္သည့္ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းေသာ ေရာဂါ မ်ားကလည္း တခုျပီးတခု ျဖစ္ေပၚေနသည္ မဟုတ္ပါလား။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိေမးခြန္းကုိ ေျဖဆုိရန္ ပထမဆုံး အနာၾကီးေရာဂါ အေၾကာင္း အနည္းအက်ဥ္းမွ် သိထားသင့္သည္မဟုတ္ပါေလာ။

        ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ပင္ ငယ္စဥ္ကတည္းက အနာၾကီးေရာဂါသည္မ်ားႏွင့္ ထိေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ကၽြန္ေတာ့္အဖုိးမွာ အနာၾကီးေရာဂါတုိက္ဖ်က္ေရးတြင္ ေရွ႕တန္း စစ္မ်က္ႏွာမွတုိက္ခဲ့ေသာ က်န္းမာေရးမွဴးတဦးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အနာၾကီးေရာဂါသည္ မ်ားႏွင့္ ၂ တန္းအရြယ္မွစ၍ ရင္းႏွီးခဲ့ရသည္။ အဖုိးဆီသုိ႔လာျပသည့္လူနာမ်ားတြင္ အေရတရႊဲရႊဲ တြန္းလွည္းေပၚတင္လာရေသာ လူနာမ်ား တကုိယ္လုံး ျမင္မေကာင္းေအာင္ အဖုအပိန္႔ထေနေသာ ေၾကာက္စရာ လူနာမ်ားအျပင္ လူသိမွာ ရွက္သျဖင့္ တုိးတုိးတိတ္တိတ္လာျပေသာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေက်ာင္းမွ ဆရာမၾကီးလုိ အကြက္ စေတြ႕ေသာ လူနာမ်ားကလည္းမနည္း ။အဖုိးက ရမည္းသင္းျမိဳ႕ေဘးနားရွိ ေက်းရြာမ်ားတြင္ ကြင္းဆင္းကုသရာတြင္ အေၾကာင္း တုိက္ဆုိင္ပါက ကၽြန္ေတာ့္ကုိပါ ေခၚသြားေလ့ရွိသျဖင့္ အနာၾကီးေရာဂါ သည္မ်ားသည့္ ကၽြန္ေတာ့္၏ အထိန္းေတာ္မ်ား လုိ ျဖစ္ေနသည္။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ မ်ားတြင္ အဖုိးေဆးထုိးေဆးေပး သည္ကုိ ကူညီ လုပ္ကုိင္ေပးေလ့ရွိေသာ္လည္း (မ်ားေသာအား ျဖင့္ ေဆးထည့္ေသာ ပလတ္စတစ္ အိတ္အား ဖေယာင္းတုိင္ျဖင့္ ပိတ္ျခင္းမွ်သာ) ထုိေ၀ဒနာသည္မ်ားကုိ ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ရြ႕ံသည္။ ထုိစဥ္ကတည္းက `ငါ့ကုိမ်ားကူးရင္ေရာ´ဆုိသည့္ အေတြး ၀င္သျဖင့္ အဖုိးကုိေမးဖူးသည္။ `အဖုိး….သားတုိ႔ကုိ ကူးရင္ဘယ္လုိလုပ္မလဲ´ ဟုေမး ၾကည့္ရာ အဖုိးက `ငါ ကုေပးမွာေပါ့ကြာ´ ဟုျပန္ေျဖသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ ေက်နပ္သြား သည္။ ထုိအရြယ္တြင္ ထုိအေျဖသည္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္လုံေလာက္သည္။ အဖုိးလုပ္ သူက အာမခံမွေတာ့ ဘာေၾကာက္စရာလုိေသးလည္းဟု ေတြးမိဟန္တူပါသည္။

 လူနာမ်ားကုိ ခံေတာင္းေျမွာင္ေနေအာင္က်ိဳက္ခုိင္း၍ ေနေရာင္ထဲတြင္ အေရျပားေပၚမွ အကြက္မ်ားလုိက္ရွာရသည့္အလုပ္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာအက်ဆုံး ျဖစ္သည္။ မ်က္စိ မေကာင္းေသာ အဖုိးအား ` အဖုိးေရ…. ဟုိနားမွာတကြက္… ဒီဘက္ေဘးမွာတကြက္´ စသျဖင့္ လွ်ာရွည္ရသည္ကုိ အာေတြ႕ခဲ့သည္။ အဖုိးကလည္း တခါမွ် ေမာင္းမထုတ္။ ထုိအခ်ိန္က MDT မေပၚေသး။ ဒက္ပဆုန္း (၁၉၄၀ မွ စတင္ေပၚေပါက္ခဲ့ျပီး အနာၾကီးေရာဂါပုိးမွ ေဆးယဥ္သြားသျဖင့္ ေနာက္ပုိင္းတြင္ MDT ႏွင့္ အစားထုိးခဲ့သည္) ႏွင့္ ပရန္တီစလုန္း သာအေပးမ်ားသည္။အနာၾကီးေရာဂါအျပင္ အျခားေသာ အေရျပားေရာဂါမ်ားကလည္း သကၤာမကင္း၍ လာျပၾကသည္မ်ားလည္း ရွိသည္။  ေဆးေပးျပီး လူနာမ်ားကုိ `ငပိငါးေျခာက္ ငံျပာရည္မစားရ၊ ေျမေပၚတေတာင္ ေျမေအာက္ တေတာင္မစားရ…´ အစခ်ီေသာ က်န္းမာေရးေဟာေျပာမႈကုိ အဖုိးက ကၽြန္ေတာ့္အား အလြတ္က်က္ခုိင္းျပီး အခ်ိဳ႕လူနာမ်ားကုိ ေျပာေစသည္။ ထုိစဥ္အခ်ိန္က ငပိငါးေျခာက္ႏွင့္ အနာၾကီးေရာဂါ ဘာဆုိင္လုိ႔လဲဟုေတြးမိေသာ္လည္း မေမးမိ။ ေျမေပၚတေတာင္ေျမေအာက္တေတာင္ ဆုိတာလည္း ေသခ်ာနားမလည္။ သုိ႔ေသာ္ အနာၾကီးေရာဂါရွင္မ်ားကုိေတာ့ မေၾကာက္ေတာ့။ ကူးစက္ခံရလွ်င္ေရာ ဆုိသည့္ အေတြးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းထဲတြင္ အျမစ္မျပတ္ျခင္ေသး။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အသက္ၾကီးလာခ်ိန္ ေဆးေက်ာင္းေရာက္ခ်ိန္မွ `ထုိစဥ္က ငါတုိ႔ ဒီေလာက္နီးစပ္ခဲ့ျပီး ဘာလုိ႔မကူးတာပါလိမ့္´ ဆုိေသာ ေမးခြန္းကုိ စာအုပ္စာေပ မ်ားႏွင့္ အေျဖထုတ္ ၾကည့္ရေတာ့သည္။

        ပထမဆုံး ထုိေမးခြန္းအား မေျဖဆုိမီ `အနာၾကီးေရာဂါသည္္´ ဆုိသည့္ အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆုိခ်က္ကုိ ဦးစြာရွင္းျပလုိပါသည္။ အလွဴရွင္မ်ားၾကားတြင္ `မရမ္းေခ်ာင္းမွ အနာၾကီး ေရာဂါသည္ေတြ´ ဆုိေသာ စကားကုိ မၾကာခဏၾကားေနရသည္မွာ စိတ္မေကာင္းစရာ ပင္ျဖစ္သည္။ အနာၾကီးေရာဂါျဖစ္ေနသည္ဟု သတ္မွတ္ရန္ လူတစ္ေယာက္သည္ ေအာက္ပါေရာဂါလကၡဏာ (၃) ခ်က္အနက္မွ အနည္းဆုံးတခ်က္ရွိရမည္ျဖစ္သည္။

1.  အေရျပားေပၚတြင္ ကြက္၍ အေရာင္ေဖ်ာ့ေနျခင္း၊ နီျမန္းေနျခင္း၊ ထိ နာ ပူ ေအး မသိပဲထုံေနျခင္း။

2.  အာရုံေၾကာပ်က္စီးသည့္ လကၡဏာျဖစ္ေသာ ထိ၊ နာ၊ ပူ၊ ေအး မသိျခင္း၊ ေျခလက္မ်က္ႏွာရွိ ၾကြက္သားမ်ား အားနည္းျခင္း၊ လႈပ္ရွားမရျခင္းႏွင့္ အာရုံေၾကာၾကီးျခင္း။

3.  အေရျပားအကြက္မွ အသားျခစ္စမ္းသပ္ရာတြင္ ပုိးေတြ႕ျခင္း။

 `အနာၾကီးေရာဂါသည္ဆုိသည္မွာ အနာၾကီးေရာဂါလကၡဏာမ်ားရွိျပီး ၊ ေဆးစံခ်ိန္ျပည့္ မစားရေသးသူကုိဆုိလုိပါသည္။ျပည့္စုံေသာအေထာက္အထားမရွိပဲႏွင့္ အနာၾကီးေရာဂါ သည္ဟု အမည္မတပ္ရ။´

ဟု က်န္းမာေရး၀န္ၾကီးဌာနမွထုတ္ျပန္သည့္ အနာၾကီးေရာဂါတုိက္ဖ်က္ေရးလက္စြဲ စာအုပ္ထဲတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

                အနာၾကီးေရာဂါ ႏွင့္ မွားတတ္ေသာ အျခားေရာဂါ ေပါင္း ၂၂ မ်ိဳးခန္႕ရွိေနေသးရာ မိမိကုိယ္တုိင္ေရာဂါနာမည္တပ္ျခင္းထက္ ကၽြမ္းက်င္ ေသာဆရာ၀န္ႏွင့္ျပသတုိင္ပင္ၾကည့္ျပီးမွသာ အနာၾကီးေရာဂါဟု အမည္တပ္ရပါမည္။ ၎တုိ႔ထဲတြင္ ေပြး၊ ႏွင္းခူ၊ ညွင္း၊ သမင္ျဖဴ၊ အင္ျပင္၊ ေမြးရာပါအမွတ္မ်ား၊ ဆစ္ဖလစ္၊ အေရျပားတီဘီ၊ အဆီဖုမ်ား၊ ဆီးခ်ိဳေရာဂါ၊ အာရုံေၾကာထိခုိက္မိျခင္း စသည့္ေရာဂါမ်ား ပါ၀င္သည္။

         မရမ္းေခ်ာင္း ေမတၱာပရဟိတမွ လူအားလုံးသည္ MDT ေဆးေပါင္းကုိ ေဆးပါတ္လည္ ေအာင္ေသာက္ျပီးသည့္ လူနာမ်ားျဖစ္သည့္ အတြက္ ၎တုိ႔ကုိ `အနာၾကီးေရာဂါသည္´ ဟု အမည္ မတပ္ရပါ။ ၎တုိ႔သည္ `အနာၾကီးေရာဂါဒဏ္ ေၾကာင့္ ကုိယ္လက္အဂၤါပ်က္စီးရခဲ့ရသည့္လူမ်ား´ သာ ျဖစ္ပါသည္။ တနည္းအားျဖင့္ဆုိေသာ္ အနာၾကီးေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္းျပီး ပုိးကင္းစင္ေသာ လူမ်ားသာျဖစ္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ အခ်ိဳ႕ေသာေ၀ဒနာရွင္ မ်ားတြင္ အနာၾကီးေရာဂါ ေ၀ဒနာေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားခဲ့ရေသာ အာရုံေၾကာမ်ားမွာ ျပန္လည္ေကာင္းမြန္လာျခင္း မရွိေတာ့သျဖင့္ ေနာက္ဆက္တြဲေ၀ဒနာ မ်ား ဆက္လက္ခံစားေနရဆဲလူနာမ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္။

        အနာၾကီးေရာဂါ၏ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိပုံကုိ ရွင္းျပျပီးေနာက္ပုိင္းတြင္ အနာၾကီးေရာဂါ ကူးစက္ပ်ံပြားပုံအေၾကာင္းကုိ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေဖာ္ျပလုိပါသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္စုႏွစ္က တည္းကပင္ ဆရာၾကီးေဒါက္တာတင္ေရႊေရးသည့္ အနာၾကီးေရာဂါႏွင့္ ပါတ္သက္သည့္ စာအုပ္မ်ားစြာ ထြက္ရွိျပီးျဖစ္ပါသည္။ အေသးစိတ္သိရွိလုိပါက ဆရာေရးထားေသာ စာအုပ္မ်ားကုိ ျပန္္လည္ဖတ္ရႈေစလုိပါသည္။

         

        အနာၾကီးေရာဂါဆုိသည္မွာ ကူးစက္တတ္ေသာနာတာရွည္ေရာဂါတမ်ိဳးျဖစ္ျပီး Mycobacterium Leprae (တီဘီျဖစ္ပြားေစေသာပုိးႏွင့္ မ်ိဳးစိတ္တူ) ေၾကာင့္ျဖစ္ရပါ သည္ကုိ ေနာ္ေ၀ႏုိင္ငံမွ သိပၸံပညာရွင္ ေဒါက္တာဟန္ဆန္(Dr.G.A.Hansen) က ၁၈၇၃ ခုႏွစ္တြင္ အတိအက် ေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ခဲ့သည္။ အနာၾကီးေရာဂါသည္ အဓိကအားျဖင့္ အေရျပား၊ နာဗ္ေၾကာမ်ား၊ အသက္ရႈေလျပြန္ အထက္ပုိင္း ႏွင့္ အသက္ရႈလမ္း ေၾကာင္းကုိလည္းေကာင္း၊ မ်က္စိ ကုိလည္းေကာင္း ထိခုိက္ပ်က္စီးေစတတ္ပါသည္။ ဦးေႏွာက္ႏွင့္အာရုံေၾကာမၾကီးအား ထိခုိက္ပ်က္စီးမႈ မရွိပါ။

        အနာၾကီးေရာဂါသည္ အသက္အရြယ္မေရြး၊ က်ားမ မေရြး ျဖစ္ပြားေစပါသည္။ ေရာဂါစ၀င္ခ်ိန္မွစတင္၍ေရာဂါလကၡဏာမ်ားျပခ်ိန္အထိ ေရာဂါပ်ိဳးခ်ိန္မွာ ပွ်မ္းမွ် (၃) ႏွစ္မွ (၅) ႏွစ္အထိ အလြန္ၾကာတတ္ပါသည္။ ေရာဂါပုိးရွိသူတဦးမွ အျခားလူမ်ားကုိ တုိက္ရုိက္ကူးစက္ျပီး ငွက္ဖ်ားကဲ့သုိ႔ ၾကားခံလက္ခံေကာင္ (ျခင္) မရွိပါ။ သို႔ေသာ္ ကူးစက္ခံရမႈမွ အနာၾကီးေရာဂါလကၡဏာျဖစ္ေပၚသူ အနည္းငယ္သာရွိပါသည္။ အနာၾကီးေရာဂါသည္ ေဆးကုသခံယူေနရျခင္းမရွိေသာ လူနာမ်ားထံမွ အျခားလူမ်ားသုိ႔ အသက္ရႈလမ္းေၾကာင္းႏွင့္အေရျပားတုိ႔မွတဆင့္ကူးစက္ပါသည္။ ဆင္းရဲခ်မ္းသာမေရြး ကူးစက္ေသာေရာဂါမဟုတ္သည့္အျပင္ မ်ိဳးရုိးလုိက္၍ျဖစ္ပြားတတ္ေသာ ေရာဂါမဟုတ္ ပါ။သုိ႔ေသာ္ အနာၾကီးေရာဂါသည္မ်ားႏွင့္ ၾကာရွည္ေနထုိင္သူမ်ားတြင္ ပုိမုိကူးစက္ပ်ံပြား  ေၾကာင္းေတြ႕ရွိရပါသည္။

         အနာၾကီးေရာဂါ၀င္ေရာက္ခံရသူတုိင္း ေရာဂါမျဖစ္ပါ။ အနာၾကီးေရာဂါျဖစ္ပြားသူ အမ်ားစုတြင္ ေရာဂါပုိးတုိက္ဖ်က္ေသာကုိယ္ခံအား (Cell Mediated Immunity_CMI) ေလ်ာ့နည္းေနေၾကာင္းေတြ႕ရွိရသည္။ CMI အနည္းအမ်ားေပၚလုိက္၍ ေရာဂါအမ်ိဳး အစားပါ ကြဲျပားသြားသည္။ အနာၾကီးေရာဂါ သည္ ေနရာေဒသမေရြး မည္သည့္ ပါတ္၀န္းက်င္တြင္မဆုိ ကူးစက္ပ်ံႏွံႏုိင္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ က်န္းမာေရး၀န္ၾကီးဌာန၏ စာရင္းဇယားမ်ားအရ ျမန္မာႏုိင္ငံအလယ္ပိုင္း အပူပုိင္းေဒသတြင္ ပုိမုိအျဖစ္မ်ား ခဲ့ေၾကာင္းေတြ႕ရွိရသည္။

        အနာၾကီးေရာဂါတြင္ ေရာဂါပင္ရင္း ႏွင့္ ေရာဂါသုိေလွာင္ရာဌာနမွာ လူပင္ ျဖစ္သည္။ MDT ေဆးျဖင့္ကုသျခင္းမခံရေသးေသာလူနာ (Undetected patients / Hidden cases) မ်ားသည္ ေရာဂါပင္ရင္းႏွင့္ ေရာဂါသိုေလွာင္ရာ ဌာနမ်ားျဖစ္ေနတတ္ သည္။ ၎လူနာမ်ားသည္ MDT ေဆး တစ္ၾကိမ္ ေသာက္ျပီးရုံမွ်ျဖင့္ အျခားသူမ်ားကုိ ကူးစက္မႈလုံး၀မရွိေတာ့ပါ။ အနာၾကီးေရာဂါပုိးသည္ ေရာဂါသုိေလွာင္ရာလူ၏ အေရျပားအနာ (Lepromatous ulcer) မ်ားမွေသာ္လည္းေကာင္း ၊ ႏွာရည္ မွ ေသာ္ လည္းေကာင္း ကုိယ္ခႏၵာျပင္ပသုိ႔ထြက္ႏုိင္ပါသည္။ ထုိသုိ႕ထြက္ျပီးေနာက္ ေရာဂါပုိး ကူးစက္ခံရမည့္ ေရာဂါလက္ခံသူထံသုိ႕ ပြန္းပဲ့ဒဏ္ရာမွလည္းေကာင္း ၊ ေလထဲမွေသာ္ လည္းေကာင္း တုိက္ရုိက္ကူးစက္ပါသည္။ ၾကားခံေကာင္မရွိပါ။

        မရမ္းေခ်ာင္းပရဟိတ ေဂဟာမွ လူနာမ်ားသည္ MDT ေဆး ကုိ ဆရာ၀န္ ဆရာမမ်ား၏ စနစ္တက် ေစာင့္ၾကပ္ၾကည့္ရႈမႈ ေအာက္တြင္ မွတ္ပုံတင္ျပီး ေဆးပါတ္လည္ေအာင္ ေသာက္ျပီး ေသာလူနာမ်ား (Treated cases) ျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္အျခားသူမ်ားကုိ ကူးစက္မႈ လုံး၀မရွိႏုိင္ေတာ့ပါ ဟု ေျဖႏုိင္ပါသည္။ ၎တုိ႔တြင္ ျဖစ္ပြားေနေသာ အနာမ်ားမွလည္း အာရုံေၾကာပ်က္စီးျခင္း၊ ေသြးလွည့္ပါတ္မႈ ပ်က္စီးျခင္း၊ ထုံနာပူထိ မသိျခင္းမွ ဒဏ္ရာရျပီး ပုိး၀င္ျခင္း၊ အဟာရခ်ိဳ႕တဲ့ျခင္း တုိ႔ေၾကာင့့္ျဖစ္ပြားေနေသာ အနာ မ်ားသာျဖစ္ပါသည္။ အနာၾကီးေရာဂါပုိးေၾကာင့္ ျဖစ္ပြားေနေသာ ေရာဂါမ်ား လုံး၀ မဟုတ္ပါ။ မရမ္းေခ်ာင္းေဂဟာရွိ အဖိုးအဖြားမ်ားကုိ အနီးကပ္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးေနသည့္ ကေလးသူငယ္မ်ားတြင္လည္း ေရာဂါကူးစက္ခံ ရမႈ လုံး၀မရွိသည့္အျပင္ MDT ေဆးေပါင္းစနစ္တက်ေသာက္ထားသည့္ လူမ်ားျဖစ္ ေသာေၾကာင့္ ၅ ႏွစ္အတြင္း ေနာက္ထပ္လူနာသစ္ေတြ႕ရွိမႈ မရွိေသာရြာအျဖစ္ ရပ္တည္ ႏုိင္ျပီျဖစ္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေဆးပညာသေဘာ ႏွင့္ ေရာဂါပုိးမ်ား၏ မ်ိဳးရိုးဗီဇ အစဥ္တစုိက္ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲတတ္ေသာသေဘာမ်ားေၾကာင့္ လုံး၀ကူးစက္ႏုိင္စြမ္း မရွိေတာ့ပါ ဆုိသည့္ စကားအစား ကူးစက္ႏုိင္စြမ္း(လုံး၀နီးပါး)မရွိေတာ့ပါ ဟု ေျပာင္းလဲ သုံးစြဲလွ်င္ ပုိမုိသင့္ ေလွ်ာ္ပါမည္။

        ကမၻာေပၚတြင္ ႏွစ္စဥ္လူ ၇၅၀ ၀၀၀ ခန္႔ အနာၾကီးေရာဂါကူးစက္ခံေနရျပီး အမ်ားစုမွာ ကေလးမ်ားျဖစ္သည္။ ကမၻာအနာၾကီးေရာဂါရွင္ဦးေရ၏ ၇၀%သည္ အိႏၵိယ၊ ဘရာဇီး၊ အင္ဒုိနီးရွား၊ မုိဇမ္ဘီ၊ မဒါဂတ္စကား၊ တန္ဇန္နီးယား ႏွင့္ နီေပါႏုိင္ငံ တုိ႔တြင္ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ကမၻာက်န္းမာေရးအဖြဲၾကီးက သတ္မွတ္ထားသည့္ ေရာဂါျဖစ္ပြားမႈမ်ားသည့္ႏုိင္ငံ ၁၆ ႏုိင္ငံက်န္ရွိေနသည့္အထဲတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံပါ၀င္သည့္ အတြက္ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္မွစ၍ MDT ေဆးေပါင္းတုိက္ေကၽြးေရးလုပ္ငန္းမ်ားကုိ အစုိးအရအဖြဲ႔အစည္းမ်ား ျပည္တြင္းျပည္ပ လူမႈေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ မီဒီယာမ်ား၊ အေျခခံက်န္းမာေရး၀န္ထမ္းမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ခဲ့ရာ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံအား လူဦးေရ သန္း ၅၀ တြင္ မွတ္ပုံတင္ထားေသာ အနာၾကီးေရာဂါသည္ ၅၀၀၀ ေအာက္သာရွိေတာ့သျဖင့္ အနာၾကီးေရာဂါကင္းစင္ေသာ ႏုိင္ငံအျဖစ္ ေၾကျငာခဲ့သည္။ ၁၉၉၅ မွ ၂၀၀၀ျပည့္ႏွစ္အထိ လုိအပ္ေသာ MDT ေဆး၀ါးမ်ားကုိ Nippon Foundation မွ လွဴဒါန္းခဲ့ျပီး ၂၀၀၁ မွ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္အထိ လုိအပ္ေသာေဆး၀ါးမ်ားကုိ Novartis Foundation မွ လွဴဒါန္းရန္ ကမၻာက်န္းမာေရးအဖြဲ႕အား ကတိျပဳျပီးျဖစ္ပါသည္။

        သုိ႔ေသာ္ အနာၾကီးေရာဂါသည္ ေက်ာက္ေရာဂါကဲ့သုိ႔ ကာကြယ္ေဆးရွိသည့္ ေရာဂါမဟုတ္ျခင္းေၾကာင့္ ႏွစ္စဥ္လူနာအသစ္အနည္းငယ္ကုိ ဆက္လက္ေဖာ္ထုတ္ ေဆး၀ါးကုသေပးလွ်က္ရွိပါသည္။ အနာၾကီးေရာဂါ ေ၀ဒနာကုိခံစားခဲ့ရေသာ ေ၀ဒနာ ရွင္မ်ားကုိ ယခင္က လူအသုိင္းအ၀ုိင္းမွ ပယ္က်ဥ္၍ လိင္အေပ်ာ္ပါးလုိက္စားမႈ ေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာေရာဂါ၊ မ်ိဳးရုိးလုိက္သည္ ႏူနာေရာဂါ စသည့္ျဖင့္ မသိနားမလည္သူမ်ားက ေရွာင္ဖယ္ထားၾကေသာ္လည္း အသိပညာၾကြယ္၀လာသည့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား၏ ေဖးမ ေစာင့္ေရွာက္မႈျဖင့္ အနာၾကီးေရာဂါအား ျမန္မာ့ေျမေပၚမွ လုံး၀တုိက္ထုတ္ႏုိင္မည္ဆုိပါ မရမ္းေခ်ာင္း၊ ေရနံသာ၊ ျမရတနာ (စစ္ကုိင္း)၊ ေတာင္၀ုိင္း (ေမာ္လျမိဳင္) စသည့္ ေနရာမ်ားမွ အနာၾကီးေရာဂါခံစားခဲ့ရသူမ်ားသည္ ျမန္မာ့သမုိင္းတြင္ အနာၾကီး ေရာဂါ ျဖစ္ပြားခဲ့ဖူးသည့္ ေနာက္ဆုံးမ်ိဳးဆက္မ်ားသာ ျဖစ္သြားႏုိင္ပါသည္။

        ထို႔ေၾကာင့္ မရမ္းေခ်ာင္းပရဟိတေဂဟာသုိ႔ ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် လာေရာက္ လွဴဒါန္းလုိသူမ်ားအေနျဖင့္ အနာၾကီးေရာဂါ၏ ဗီဇရုပ္ကုိ တီးေခါက္မိေစရန္ႏွင့္ သံသယ ရွင္းစြာလွဴဒါန္းႏုိင္ေရးအတြက္ တတ္စြမ္းသည့္ဘက္မွ တင္ျပထားျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာလူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္းရုိင္းပင္းကူညီေဖးမျခင္းျဖင့္ ျမန္မာ့ေျမကုိ ပုိမုိစိမ္းလန္းေအာင္ ဖန္တီးႏုိင္ၾကသူမ်ား ျဖစ္ၾကပါေစ…………….။

ေတာက်ီးဂန္း (ေခတၱ-မင္းကုန္း)

၉ ႏုိ၀င္ဘာ ၂၀၁၀

ကုိးကား

1.   Davidson’s PRINCIPLES AND PRACTICE OF MEDICINE 20^TH EDTION

2.   အနာၾကီးေရာဂါတုိက္ဖ်က္ေရးလုပ္ငန္းလက္စြဲ/က်န္းမာေရး၀န္ၾကီးဌာန/၂၀၀၈ေဖ။

3.   AN ATLAS OF LEPROSY; SASAKAWA MEMORIAL HEALTH FOUNDATION.1983 EDTION

4.   A GUIDE TO ELIMINATING LEPROSY AS A PUBLIC HEALTH PROBLEM/MINISTRY OF HEALTH; MYANMAR.

5.   ပုိးကုိက္ပန္း-ခ်စ္စံ၀င္း (၂၀၀၅)

ေဆးေသာက္ျခင္း၏ ေနာက္ကြယ္….

      ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ပါတ္၀န္းက်င္တြင္ ကြမ္းယာဆုိင္မ်ား မႈိလုိေပါက္သလုိ ေဆးဆုိင္မ်ားပါ တမဟုတ္ခ်င္း ထြန္းကားလာခ်ိန္မွ စ၍ဤျပႆနာ ေပၚလာသည္ဟုဆုိႏုိင္သည္။ `စပ္ေဆး´ တနည္းအားျဖင့္ဆုိေသာ္ ဆရာ၀န္ညြန္ၾကားခ်က္မပါပဲ အလြယ္တကူ ေရာင္းခ်ေသာ ေဆး၀ါးမ်ား။ ထုိေဆး၀ါးမ်ားထဲတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ မွတ္ပုံတင္ထားေသာ ေဆး၀ါးမ်ားပါသလုိ အမ်ားစုမွာ ေအာက္လမ္းမွတရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္လာေသာ မွတ္ပုံ တင္မထားသည့္ ေဆး၀ါးမ်ား။ ေစ်းေပါသည္ ၀ယ္ရလြယ္သည္။ အေရာင္အေသြးစုံသည္။ ထုိေဆးမ်ားေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္သူ မည္မွ်ရွိမည္ကုိ ခန္႔မွန္း၍မရႏိုင္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဆရာ၀န္ညြန္ၾကားခ်က္ႏွင့္ေသာက္သုံးသင့္ေသာ ေဆး၀ါးမ်ားအေၾကာင္းကုိ ဘာသာျပန္မိျခင္းျဖစ္သည္။

       ဆာရာ အတြက္ ပန္းနာရင္က်ပ္ေဆးမ်ားကုိ မည္သည့္အရြယ္မွ စသုံးေနရသည္ကုိပင္ ေကာင္းစြာ မမွတ္မိေတာ့။ ဒီေလာက္ေဆးေသာက္ေနသည့္ၾကားမွပင္ ေရာဂါက အကင္းမေသႏုိင္။ သူမဘ၀အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္စရာအခ်ိန္မ်ားမွာ ပန္းနာရင္က်ပ္ေၾကာင့္ တျဖည္းျဖည္းေလွ်ာ့ပါးလာသည္။

       လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ႏွစ္က ညစာစားပြဲတခုတြင္ ပင္လယ္စာႏွင့္အုန္းသီး ကုိမထင္မွတ္ပဲတြဲစားမိသည္။ သူမ ပန္းနာရင္က်ပ္သည္ အုန္းသီးႏွင့္မတည့္မွန္း သိေသာ္လည္း ယခင္က ျပႆနာၾကီးၾကီးမားမား မရွိခဲ့သည့္အတြက္ ဘာမွ်မျဖစ္ေလာက္ဟု သူမထင္ခဲ့သည္။ ထုိညတြင္ေတာ့ တညလုံး ရင္က်ပ္ေနျပီး အသက္ရႈလွ်င္ တရႊီရႊီျမည္သံမ်ားကုိ အျပင္ကပင္ ၾကားေနရသည္ႏွင့္ မနက္ခင္းတြင္ ေဆးရုံသုိ႔ေျပးရေလသည္။

       အကယ္၍ ေဆးရုံမွ သူမပုံမွန္ေသာက္ရန္ေပးထားသည့္ Ventolin (ဗန္တုိလင္) အား ပုံမွန္ေသာက္ပါသလားဟု ေမးလာခဲ့လွ်င္ မေသာက္ပါဟု ၀န္ခံရန္အသင့္ပင္။ ဆာရာေရာဂါမွာ ဗန္တိုလင္ အေငြ႕ရႈစက္အကူအညီျဖင့္ အလုပ္ျဖစ္သြားေသာ္လည္း ဆရာ၀န္မ်ားက ေနာက္တၾကိမ္ဆုိးဆုိးရြားရြား ထပ္ျဖစ္မွာ စုိးရိမ္ၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္သူမအား ေရာဂါလကၡဏာမ်ား သက္သာေစရန္ စတီးရြဳိက္ေဆးပမာဏ ခပ္မ်ားမ်ားကုိ ေပးလုိက္သည္။

       ဆာရာကဲ့သုိ႔ ပန္းနာရင္က်ပ္သမားမ်ားသည္ ေပးထားေသာ ေဆးမ်ားကုိ ပုံမွန္မွီ၀ဲေနရန္ လြန္စြာမွ အေရးၾကီးသည္။ သက္သာသည္ဆုိျပီး ရပ္ထား၍မရ။ ကုိယ့္သေဘာႏွင့္ကုိယ္ ေလွ်ာ့ပစ္၍မရ။ တၾကိမ္ၾကိမ္ေတာ့ ဆုိးရြားစြာ ဒုကၡေပးလာမည္မွာ ေသခ်ာသည္။  ဆာရာကုိယ္တုိင္လည္း သူမ၏ ပန္းနာရင္က်ပ္ေရာဂါ မည္မွ်ဆုိးရြားေၾကာင္း ေသခ်ာမသိ။ ေလွ်ာ့တြက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ လည္း ဆာရာ့လုိ ပန္းနာရင္က်ပ္ေ၀ဒနာသည္ေတြ ဒုနဲ႔ေဒး။ `ဆရာရယ္ ရင္က်ပ္ေနလုိ႔ အရင္တခါ ေပးတဲ့ အက်ပ္ေပ်ာက္ေဆးေလး ေရာင္းပါဦး´ ဆုိတာမ်ိဳးက လာေသးသည္။ သူတုိ႔အတြက္လည္း လတ္တေလာ ေခ်ာင္လည္ဖုိ႕က အဓိကျဖစ္ေနသည္။ ေနာင္ခါလာ ေနာင္ခါေစ်း။

       လူနာအမ်ားစုက ဆရာ၀န္ေပးထားေသာ ေဆးမ်ားကုိ အေၾကာင္းျပခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ျဖတ္ၾကသည္။ သက္သာသြားသျဖင့္တမ်ိဳး ၊ အရသာကုိ မၾကိဳက္၍တဖုံ ၊ ေစ်းၾကီးသျဖင့္ တသြယ္ ၊ ေမ့သြား၍ တေၾကာင္း။ မ်ိဳး စုံလွသည္။ သုိ႔ေသာ္ ညြန္ၾကားထားသည့္ေဆးမ်ားကုိ မိမိသေဘာျဖင့္ ရပ္တန္႔ျခင္းသည္ မိမိေရာဂါကုိ ပုိမိုဆုိးရြား လာေစသည့္အျပင္ ရုတ္တရက္ေဆးျဖတ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည့္ ေဘးထြက္ဆုိးက်ိဳးမ်ားကုိ ခံစားရ ႏုိင္သည္ကုိ သိရွိထားရန္ လြန္စြာမွ အေရးၾကီးသည္။ တခါတခါ `ေဆးအမ်ားၾကီး ရက္အၾကာၾကီး မေသာက္ခ်င္ ဘူးဆရာ နည္းနည္းနဲ႔ေကာင္းေကာင္းေလးေပးပါ။ ေစ်းၾကီးရင္ၾကီးပေလ့ေစ´ ဆုိေသာ ေတာင္းဆုိမႈမ်ားကုိလည္း ၾကဳံရတတ္သည္။ ေအာက္ပါျဖစ္ရပ္မ်ားတြင္ မိမိအေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ေဆးျဖတ္ခဲ့သူ အခ်ဳိ႕ၾကဳံေတြ႕ခဲ့ရသည္မ်ားကုိ ဖတ္ရႈ သင္ခန္းစာ ယူႏုိင္ပါသည္။

`ကၽြန္ေတာ္ သက္သာလုိ႔ ေဆးျဖတ္လုိက္တယ္´

       စီးပြားေရးသမားတဦးျဖစ္သူ ခၽြာ သည္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္က ႏွလုံးေသြးေၾကာက်ဥ္းေရာဂါေၾကာင့္ ႏွလုံးခြဲစိတ္မႈ ခံယူထားသူတဦးျဖစ္သည္။ ဆရာ၀န္မ်ားက ၅၁ႏွစ္အရြယ္ ခၽြာ ၏ ကုိလက္စထေရာ ပမာဏကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ေလ်ာ့ခ်သည့္ ေဆးမ်ားကုိ ဆက္လက္ေသာက္ရန္ ညြန္ၾကားထားသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေဆးေသာက္ျပီး ၆လခန္႔အၾကာ ေသြးတြင္းကုိလက္စထေရာ စစ္ေဆးခ်ိန္တြင္ ခၽြာ ၏ ကုိလက္စထေရာပမာဏမွာ ပုံမွန္ျဖစ္သြားသည္။ ထုိအခါ ခၽြာ တေယာက္ ေဆးေသာက္စရာမလုိေတာ့ဟု တြက္ကာ တညတၾကိမ္ေသာက္ရ သည့္ေဆးကုိ ေမ့ပစ္လုိက္သည္။

       `ကၽြန္ေတာ္က ညပုိင္းမွာ အရက္ေလးနဲနဲပါးပါးေသာက္ေတာ့ ေဆးေသာက္ေနလဲ အက်ိဳးမရွိေလာက္ပါ ဘူးထင္ျပီး မေသာက္ေတာ့တာ´ ပါဟု ခၽြာကဆင္ေျခေပးသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေဆးျဖတ္ျပီး ၄ လအၾကာ ေနာက္တၾကိမ္ ျပန္လည္စစ္ေဆးမႈတြင္ ခၽြာ ၏ ေသြးတြင္းကုိလက္စထေရာဓါတ္မွာ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ျမင့္တက္ေနသည္။ `ကၽြန္ေတာ္ အသီးအရြက္မ်ားမ်ား စားေနလုိ႔ ေသြးထဲမွာ ကုိလက္စ ထေရာ က်သြားမယ္လုိ႔ ထင္ျပီး ေဆးကုိ အာရုံမထားမိတာပါ´ ဟု သူက၀န္ခံသည္။

       ေသြးထဲရွိ ကုိလက္စထေရာ ပုံမွန္ရွိသည္ဆုိသည္ႏွင့္ ေသာက္ေနၾကေဆးကုိ ရပ္၍မရပါ။ ေသြးတြင္း အဆီက်ေဆးမ်ားသည္ သင့္ကုိလက္စထေရာ ပမာဏကုိ ပုံမွန္ထက္ မတက္ေအာင္တားဆီးေပးႏုိင္သည္။ အကယ္၍ သင္ေဆးျဖတ္လုိက္ပါက ႏွလုံးတုိက္ခုိက္ခံရျခင္းေၾကာင့္ ရုတ္တရက္လဲက်ေသဆုံးသည္အထိ ဆုိးရြားသြားႏုိင္သည္ကုိ သတိျပဳရန္လုိအပ္သည္။ ထုိ႔ျပင္ ေသြးတုိး ႏွင့္ ဆီးခ်ိဳ ေရာဂါ ထိန္းေဆးမ်ားသည္လည္း ဤသေဘာအတုိင္းသာျဖစ္သည္။ သင့္သေဘာႏွင့္သင္ သက္သာသည္ဆုိ၍ ျဖတ္၍ ေလ်ာ့၍ မရ။ သင့္ဆရာ၀န္ ႏွင့္တုိင္ပင္ျပီး မည္၍ မည္မွ်ေသာက္ရမည္ကုိ ေသခ်ာစြာ ေမးျမန္းထားရန္လုိသည္။ အလားတူ အလြယ္တကူ ေသာက္၍ အလြယ္တကူျဖတ္ေသာ ေနာက္ထပ္ အသုံးမ်ားသည့္ ေဆး၀ါးတစ္မ်ိဳးမွာ `ပုိးသတ္ေဆး´ ဟု အလြယ္တကူ ေခၚၾကသည့္ ပဋိဇီ၀ေဆး၀ါးမ်ား (antibiotic)  ။

       ၇ ႏွစ္အရြယ္ နီကုိလပ္စ ေလးသည္ လည္ေခ်ာင္းနာျပီး ဖ်ားသျဖင့္ ဆရာ၀န္က ပုိးသတ္ေဆးတမ်ိဳးကို ၁၀ ရက္ေသာက္ရန္ ညြန္ၾကားလုိက္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ေဆးေသာက္ျပီး ၈ ရက္ေျမာက္တြင္ လည္ေခ်ာင္းနာျခင္း ဖ်ားျခင္းမ်ား မရွိေတာ့သည့္အတြက္ အေမလုပ္သူက ေဆးကုိရပ္လုိက္သည္။ နီကုိလပ္စ ကုိယ္တုိင္က ေဆးကုိ မၾကိဳက္။ ေခါင္းမူးသည္ မအီမသာျဖစ္သည္ဟုိ ဆုိသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေနာက္တရက္တြင္ အဖ်ားျပန္တက္ျပီး လည္ေခ်ာင္းနာသည္မွာ အစာမ်ိဳမရေလာက္ေအာင္ျဖစ္လာသျဖင့္ မိခင္က ေဆးလက္က်န္ကုိ သုံးရက္ဆက္ တုိက္လုိက္ေသာအခါ ျပန္သက္သာသြားျပန္သည္။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ ၂ရက္အၾကာတြင္ အရင္အတုိင္းျပန္ျဖစ္သည္။ သည္တခ်ီတြင္ေတာ့ လည္ပင္းအက်ိတ္မ်ားပါ ေယာင္ယမ္းနာက်င္လာသည္။ ယခု တၾကိမ္တြင္ေတာ့ မိခင္လုပ္သူက ` ဒီတခါေတာ့ ကၽြန္မတုိ႔ ေဆးပါတ္လည္ေအာင္ ေသာက္ေတာ့မွာပါ´ ဟု ေနာင္တရသည့္ေလသံျဖင့္ဆုိလာသည္။ စကၤာပူကဲ့သုိ႔ ဖြံျဖိဳးျပီးႏုိင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ ဆရာ၀န္မွတ္ခ်က္ မပါပဲ ပဋိဇီ၀ေဆး၀ါးမ်ား ေရာင္းခ်ျခင္းကို တားျမစ္ထားသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ကြမ္းယာဆုိင္မ်ားတြင္ အလြယ္ တကူ၀ယ္၍ ရသည္။ ဒီေတာ့ ျပႆနာပုိ၍ ၾကီးသည္။

       ေရာဂါလကၡဏာ သက္သာသြားျခင္းသည္ ကုိယ္တြင္း၍ ဘက္တီးရီးယားမ်ား အျမစ္ျပဳတ္သြားျခင္း မဟုတ္ပါ။ တ၀က္တပ်က္ ငုပ္သြားျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ အခ်ိဳ႕ပုိးမ်ားသည္ လူ႕ခႏၶာကုိယ္ထဲတြင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခုိေအာင္းျပီး ကုိယ္ခံအားနည္းခ်ိန္တြင္ တစခန္းထ၍ ဒုကၡေပးတတ္သည္။ ေဆးကုိ ေစာစီးစြာ ျဖတ္လုိက္သျဖင့္ ေရာဂါပုိးမ်ားက ေဆးယဥ္ျပီး ေနာက္တၾကိမ္တြင္ ယခင္ေသာက္ေနၾကေဆးမ်ိဳးျဖင့္ မတုိးေတာ့ပဲ ကုသရန္ ခက္ခဲျပီး ေဆးမတုိးေသာ ပုိးမ်ိဳးမ်ားေပါက္ဖြားကုန္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အျဖစ္မ်ားေသာ ေလးဘက္နာေရာဂါပုိးသည္ ႏွလုံးႏွင့္ေက်ာက္ကပ္ကို ေကာင္းစြာဒုကၡေပးတတ္သည္ကို သတိျပဳရန္လုိပါသည္။ အဆစ္အျမစ္ကုိက္သည္ထက္ ႏွလုံးအဆုိမ်ားပ်က္စီးျခင္းက ပုိ၍ေၾကာက္စရာေကာင္း သည္။

`ေဘးထြက္ဆုိးက်ိဳးေတြကို ေၾကာက္လုိ႔ / မၾကိဳက္လုိ႔ ျဖတ္လုိက္တယ္´

       အေၾကာျပင္ဆရာအျဖစ္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းသူ ဂရန္႕သည္ ၁၁ႏွစ္သားကတည္းက အတက္ ေရာဂါ ထိန္းေဆးမ်ားကုိ ပုံမွန္မွီ၀ဲလာခဲ့ရသည္။ သုိ႔ေသာ္ အသက္ ၂၇ ႏွစ္အေရာက္တြင္ ေဆးအခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ မက္သည့္အိပ္မက္ဆုိးမ်ားကုိ သူမၾကိဳက္ေတာ့။ လူေနမႈပုံစံေျပာင္းလဲျခင္း ၊ စိတ္ဖိစီးမႈမ်ားကုိ ေလ်ာ့ခ်ျခင္း ၊ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ျခင္း ၊ တရားထုိင္ျခင္းတုိ႔ျဖင့္ ေဆးမေသာက္ပဲ အတက္ေရာဂါကိုထိန္းရန္ ၾကိဳးစားၾကည့္သည္။ ၁၀ ႏွစ္ခန္႔အထိ အတက္ေရာဂါကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိူင္သည္အထိ ေအာင္ျမင္သည္။

       သုိ႕ေသာ္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ စိတ္ဖိစီးမႈတခုေၾကာင့္ ကားေမာင္းရင္း ၀က္ရႈးျပန္သလုိျပန္ျဖစ္သည္။ ကံေကာင္းေထာက္မ၍ ဆုိးဆုိးရြားရြား မထိခုိက္။ ဂရန္႕ ေဆးျပန္ေသာက္ရန္ လုိအပ္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္ျပီး ဆရာ၀န္ႏွင့္ ျပန္လည္ျပသသည္။

       ေဆး၀ါးေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္ စမ္းသပ္ျပီးေနာက္ ဂရန္႔သည္ သူႏွင့္သင့္ေတာ္ေသာ ေဘးထြက္ဆုိးက်ိဳးနည္း သည့္ ေဆး၀ါးတမ်ိဳးကုိ ေရြးခ်ယ္ႏုိင္ခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ျခင္း ၊ စိတ္ဖိစီးမႈေလ်ာ့က်ေစရန္ တရားထုိင္ျခင္းကဲ့သုိ႔ အလုပ္မ်ားကုိလည္း ဆက္လုပ္ဖုိ႔လုိေသးေၾကာင္း ဆရာ၀န္မ်ားက ညြန္ၾကားလုိက္သည္။

       ပုံမွန္ေသာက္သုံးရမည့္ ေဆး၀ါးမ်ားကုိ ေဘးထြက္ဆုိးက်ိဳးကုိၾကည့္၍ ရပ္တန္႔ျခင္းေၾကာင့္ ရရွိလာမည့္ လတ္တေလာအက်ိဳးႏွင့္ ေရာဂါရုတ္တရက္ ထေဖာက္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္လာမည့္ အသက္အႏၱရာယ္ကုိ ခ်ိန္ထုိးၾကည့္ဖုိ႔လုိသည္။ ခဏတာ စိတ္ခ်မ္းသာမႈ ႏွင့္ အသက္ ဘယ္အရာကုိ သင္ေရြးခ်ယ္မည္နည္း။ ေဘးထြက္ဆုိးက်ိဳးမ်ားေၾကာင့္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေနလွ်င္ ဆရာ၀န္ႏွင့္တုိင္ပင္ပါ။ သင့္ဆရာ၀န္က ေသာက္ေနေသာ ေဆးပမာဏကုိ ေလ်ာ့ခ်ျခင္း သုိ႔မဟုတ္ အျခားေဆး၀ါးတမ်ိဳးေျပာင္းလဲသုံးစြဲေစျခင္းမ်ားျဖင့္ သင့္ေ၀ဒနာကုိ သက္သာေပ်ာက္ကင္းေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးပါလိမ့္မည္။

`ေဆးစြဲသြားမွာစုိးလုိ႔ ျဖတ္လုိက္တယ္´

       လန္ဗန္ဒါ တေယာက္ ေတာင္အာဖရိကသုိ႔ခရီးရွည္ ေလယာဥ္စီးရတုိင္း အိပ္ေဆးအျမဲေဆာင္သြားေလ့ ရွိသည္။ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ ေလယာဥ္စီးခ်ိန္တြင္ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနလွ်င္ ေလယာဥ္မူးသည့္ဒဏ္မွ ကင္းလြတ္သည့္အျပင္ ေနာက္တေန႔အတြက္ အိပ္ေရး၀သည္ဟု လန္ဗန္ဒါ တြက္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ဆစ္ဒနီရွိ အိမ္ျပန္ေရာက္ခ်ိန္တြင္ အိပ္ေဆးမကူပဲ သူအိပ္မေပ်ာ္ေတာ့။ ေဆးမေသာက္လွ်င္ မုိးစင္စင္လင္းေသာ ညေတြမ်ားလာသည္။ သူကုိယ္သူ အိပ္ေဆးစြဲေနသည္ဟု ထင္ကာ အိပ္ေဆးမ်ားကုိ လုံး၀ရပ္ပစ္လုိက္သည္။ ေဆးျဖတ္ျပီး တပါတ္ခန္႔အထိ စိတ္ဓါတ္အလြန္အမင္းက်ျခင္း ၊ အိပ္ေရးပ်က္ျခင္း ၊ ႏုံးေခြျခင္းမ်ားကုိ ခံစားရျပီး ေနာက္ ပုံမွန္ျပန္ျဖစ္သြားသည္။

       သင့္ခႏၶာကုိယ္သည္ ကာလရွည္ၾကာ ေသာက္လာခဲ့ေသာ ေဆးတခုခုအား ရုတ္တရက္ျဖတ္လုိက္လွ်င္ တနည္းနည္းျဖင့္ တုံျပန္တတ္သည္မွာ သဘာ၀ျဖစ္သည္။ ေဆးမရွိလွ်င္ မည္သုိ႔လည္ပါတ္ရမည္ကုိ ခႏၶာကုိယ္ မွတျဖည္းျဖည္း ျပန္လည္တြက္ခ်က္ယူသည့္အခ်ိန္တြင္ သင္ ေဆးျပတ္သည့္လကၡဏာမ်ားကုိ ေခတၱခံစားရႏုိင္ သည္။ အခ်ိဳ႕လူမ်ားတြင္ ျပင္းထန္ေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕တြင္ ခဏတာသာျဖစ္သည္။ ဤအခ်ိန္ပုိင္းေလးကုိ စိတ္ရွည္ရွည္ႏွင့္ ေက်ာ္လြားဖုိ႔လုိသည္။ သင္ေဆးစြဲေနသည္ဟု တထစ္ခ်မယူဆႏုိင္ ဟု ၾသစေတးလ် အမ်ိဳးသား ေဆးညြန္း လုပ္ငန္းမွ ေဒါက္တာ လင္း၀ိခ္က ေျပာသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေရရွည္ေသာက္ရမည့္ေဆးမ်ား အား ပုံမွန္ထက္တျဖည္းျဖည္းတုိး၍ ေသာက္လာပါက ေနာက္ပုိင္းတြင္ သာမန္ေဆးမ်ားႏွင့္ မတုိးေတာ့ပဲ သင့္ခႏၵာအတြက္ ေဆးပမာဏမ်ားစြာလုိအပ္လာလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ျဖစ္လာလွ်င္ သင့္အတြက္ မေကာင္းေတာ့။

       ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အျဖစ္မ်ားသည့္ကိစၥမွာ အကုိက္အခဲေပ်ာက္ေဆးမ်ား ႏွင့္ ပရန္တီစလုံး ေခၚ စတီးရြဳက္ ေဟာ္မုန္းေဆးမ်ားအား လက္လြတ္စပါယ္ေသာက္ျခင္းေၾကာင့္ အစာအိမ္ပ်က္စီးျခင္း ၊ ေသြးယုိျခင္းမ်ား ၊ ေဆး မတုိးျခင္းမ်ား ျဖစ္သည္။

`ေစ်းၾကီးလုိ႔ ဆက္မေသာက္ႏုိင္ေတာ့တာပါ´

       ဖိလစ္ပုိင္အိမ္ေထာင္ရွင္မတစ္ဦးျဖစ္သူ မာရီယန္တေယာက္ ကုိယ္အေလးခ်ိန္ တျဖည္းျဖည္းက်လာျပီး ရင္တုန္ျခင္း ၊ အိပ္မေပ်ာ္ျခင္းမ်ားေၾကာင့္ ေဆးရုံျပသရာ ဆရာ၀န္မ်ားက သူမထံတြင္ သုိင္းရြဳက္ေဟာ္မုန္း လြန္ကဲသည့္ ေရာဂါ ( Grave’s Disease) ျဖစ္ေနသည္ဟု စမ္းသပ္စစ္ေဆးေတြ႕ရွိရသည္။ ဆရာ၀န္က သူမအား ပရုိဖုိင္သုိင္အုိယူရီေစး ေဆးအား ၂ လေသာက္ရန္ညြန္ၾကားလုိက္သည္။ ၂ ပါတ္ခန္႔ၾကာျပီးခ်ိန္တြင္ ေရာဂါသက္သာသည္က တေၾကာင္း စီးပြားေရးမေျပလည္သည္က တေၾကာင္းတုိ႔ေၾကာင့္ မာရီယန္တေယာက္ ေဆးဆက္မေသာက္ေတာ့ပဲ ရပ္လုိက္သည္။ ေနာက္တပါတ္ ေဆးရုံမွ ရက္ခ်ိန္းကုိလည္း မသြားေတာ့။

       ေနာက္ထပ္တလခန္႔အၾကာတြင္ မာရီယန္တေယာက္ ေရာဂါဆုိးဆုိး၀ါး၀ါးျပန္ေဖာက္လာသည္။ ေသြးထဲတြင္ သုိင္းရြိဳက္ေဟာ္မုန္းမ်ား အဆမတန္ျမင့္တက္ေနသည့္ (Thyroid Strom) ကုိခံစားရျပီး အထူးၾကတ္မတ္ကုသခန္း သုိ႔ပုိ႔လုိက္ရသည္အထိျဖစ္သြားသည္။ ဆရာ၀န္မ်ားက အေကာင္းဆုံးကုသေပး ေသာ္လည္း ၂ ပါတ္ခန္႔အၾကာတြင္ မာရီရန္ ေသဆုံးသြားေတာ့သည္။

       ထုိအျဖစ္အပ်က္ကုိ ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ မိမိေရာဂါအတြက္ ေပးထားေသာ ပုံမွန္ေသာက္ရန္ေဆးမ်ားအား ညြန္ၾကားထားသည့္အတုိင္း စနစ္တက် ေသာက္သုံးရန္ မည္မွ်အေရးၾကီးေၾကာင္း သိသာေစသည္။ ညြန္ၾကားထားေသာ ေဆး၀ါးမ်ား ေစ်းၾကီးသျဖင့္ မိမိေငြေၾကးအေျခအေနအရ တတ္ႏုိင္ျခင္းမရွိလွ်င္ မိမိဆရာ၀န္ထံ ျပန္လည္ျပသျပီး ပြင့္လင္းစြာ တုိင္ပင္ရန္လုိအပ္သည္။ သုိ႕႔မွသာ ဆရာ၀န္က အလားတူ ေစ်းခ်ိဳေသာ အျခားေဆးတမ်ိဳးျဖင့္ ေျပာင္းလဲညြန္ၾကားႏုိင္လိမ့္မည္ကုိ သတိျပဳရန္လုိသည္။

`ေဆးရဲ့ေဘးထြက္ဆုိးက်ိဳးေတြအေၾကာင္းၾကားမိလုိ႔ ျဖတ္လုိက္တယ္´

       ဤအေၾကာင္းျပခ်က္သည္ က်န္းမာေရးလုိက္စားေသာ လူလတ္တန္းစား မ်ားတြင္ အေတြ႕ရမ်ားသည္။ မိမိက်န္းမာေရးအတြက္ က်န္းမာေရးစာေစာင္မ်ား ၊ မဂၢဇင္းမ်ား ၊ ေရဒီယုိမ်ားမွတဆင့္ က်န္းမာေရးဆုိင္ရာ အသစ္ေတြ႕ရွိခ်က္မ်ား ၊ သုေတသနမ်ား ၊ စစ္တမ္းမ်ား ၊ ကုထုံးမ်ား အေၾကာင္းကုိ ဂရုတစုိက္နားေထာင္ေလ့ ရွိသူမ်ားတြင္ ျဖစ္တတ္သည္။ မိမိေရာဂါႏွင့္ သက္ဆုိင္သည့္ ေခါင္းစဥ္ဆုိလွ်င္ ပုိ၍စိတ္၀င္စားစြာ အာရုံစုိက္မိၾက သည္။ မိမိဆရာ၀န္ညြန္ၾကားထားေသာ ေဆးႏွင့္ ဂ်ာနယ္တြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ ေဆး ကုိက္ညီမႈရွိမရွိကအစ ၊ မိမိေသာက္ေနေသာေဆးသည္ ယေန႔ေဆးပညာႏွင့္ အံ၀င္ဂြင္က်ျဖစ္မျဖစ္ အထိအာရုံစုိက္လာသည္။ ဟုိေဆး ကမေကာင္းေတာ့ဘူးတဲ့ ဒီထဲကေဆးမ်ိဳးေျပာင္းသုံးၾကည့္အုံးမွ ဆုိသည့္ လူနာေတြလည္း တျဖည္းျဖည္း မ်ားလာသည္။ ေအာက္ပါအျဖစ္အပ်က္ကုိ ၾကည့္ပါ။

       ၅၃ ႏွစ္အရြယ္ ေမရီတေယာက္ ေသြးဆုံးျပီးခ်ိန္တြင္ ခံစားေနရေသာ ပူလုိက္ေအးလုိက္ျဖစ္ျခင္း ၊ စိတ္ကေယာက္ကယက္ျဖစ္ျခင္း ၊ အလုိမက်ျခင္း ၊ မၾကာခဏ ေမ့တတ္ျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ေဟာ္မုန္းျဖည့္စြက္ေဆး (Hormone Replacement Therapy) ပုံမွန္မွီ၀ဲေနရသည္။ သုိ႔ေသာ္ အင္တာနက္တြင္ HRT ေၾကာင့္ ရင္သားကင္ဆာ ျဖစ္ပြားႏုိင္ေခ်မ်ားသည္ ဟုေသာ သုေတသန ေတြ႕ရွိခ်က္ေၾကာင့္ ေဆးကုိ ဆက္မေသာက္ရဲ ေတာ့။ ဒီအရြယ္မွကင္ဆာေတာ့ အျဖစ္မခံႏုိင္ဟု တြက္ကာ ေဆးျဖတ္လုိက္သည္။

       သုိ႔ေသာ္ ေဆးျဖတ္ျပီး ၆လခန္႔အၾကာတြင္ သူမ မခံႏုိင္ေတာ့။ ေခါင္းမၾကာခဏ ကုိက္သည့္အျပင္ ပူလုိက္ေအးလုိက္က မၾကာခဏျဖစ္သည္။ အလုပ္တြင္လည္း မၾကာခဏ ေမ့တတ္ေသာေၾကာင့္ ျပႆနာျဖစ္လာသည္။ တုိင္းရင္းေဆးျမီးတုိမ်ားကလည္း အလုပ္မျဖစ္။ ေမရီတေယာက္ ကာလအတန္ၾကာ ပစ္ထားခဲ့ေသာ HRT ျပန္ေသာက္မွ သက္သာသြားသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေနာက္ထပ္ ၂ ႏွစ္ခန္႔အၾကာတြင္ ေမရီအား HRT ကုိ ငါးႏွစ္ပုိမေသာက္သင့္ဟု ဆရာ၀န္အသုိင္းအ၀ုိင္းႏွင့္ နီးစပ္ေသာလူတေယာက္က ေျပာလာသျဖင့္ ေဆးကုိ ေနာက္တၾကိမ္ထပ္ျဖတ္ျပန္သည္။ ဒီတၾကိမ္တြင္လည္း ယခင္လကၡဏာေဟာင္းမ်ားက ျပန္ေပၚလာျပန္ သည္။

       သတင္းစာ ၊ ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ ပါ၀င္ေသာ က်န္းမာေရးေတြ႕ရွိခ်က္ အတုိေလးမ်ားသည္ စာဖတ္သူမ်ား ကုိ မၾကာခဏ နားလည္မႈလြဲမွားေစသည္။ HRT ၏ ေဘးထြက္ဆုိးက်ိဳးမ်ားကုိ အေမရိကန္ အမ်ိဳးသမီး က်န္းမာေရး ပဏာမေျခလွမ္း အျဖစ္ အမ်ိဳးသမီးေျမာက္မ်ားစြာကုိ သုေတသနျပဳလုပ္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း မီဒီယာမ်ားတြင္ စာဖတ္သူစိတ္၀င္စားေအာင္ စာလုံးမည္းမ်ားျဖင့္ ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ ေဘးထြက္ ဆုိးက်ိဳးမ်ားကုိ ေဖာ္ျပျပီး ဆြဲေဆာင္ၾကသည္။

       `တကယ္ေတာ့ HRT ဟာ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေတြအတြက္ အခ်ိဳ႕ေရာဂါေတြကို ကာကြယ္ႏုိင္ပါတယ္´ ဟု မဲလ္ဘုန္းရွိ မုိနက္ရွ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ၏ ေသြးဆုံးအမ်ိဳးသမီးေဆးခန္းမွ ေဒါက္တာအဲလဇ္ဘက္ ဖာရဲလ္မွ ေျပၾကားသြားခဲ့သည္။ က်န္းမာေရးဆုိင္ရာ သတင္းေခါင္းစီးမဲမဲၾကီးမ်ားသည္ လူအမ်ားကုိ တပ္လွန္႔ရန္ ရည္ရြယ္ေသာ္လည္း အလြန္အမင္းစုိးရိမ္ထိတ္လန္႔စရာ မလုိေပ။ ေဆး၀ါးဆုိင္ရာသုေတသနမ်ားမွ အခ်က္အလက္မ်ားသည္ ရႈပ္ေထြးတိက်ျပီ ဂ်ာနယ္စာမ်က္ႏွာငယ္ေလးတခုအတြင္း ျပည့္စုံေအာင္ မေဖာ္ျပႏုိင္ ျခင္းေၾကာင့္ ေယဘုယ်ဆန္သည့္ေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားကိုသာ အေလးေပးျပီး ေဖာ္ျပရျခင္းေၾကာင့္လည္းျဖစ္သည္။

       ေခါင္းၾကီးပုိင္းတြင္ မည္မွ်ၾကီးေသာ စာလုံးၾကီးႏွင့္ေဖာ္ျပထားသည့္ ေဘးထြက္ဆုိးက်ိဳးျဖစ္ပါေစ မည္မွ်ၾကာေအာင္ ေသာက္သင့္သည္ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ ျဖတ္သင့္သည္ကုိေတာ့ သင့္ ဆရာ၀န္ႏွင့္ အရင္ဆုံးတုိင္ပင္ရန္လုိအပ္ပါသည္။

       ယေန႔ေခတ္ ေဆးပညာသည္ အရွိန္အဟုတ္ႏွင့္ ေျပာင္းလဲတုိးတက္ေနသည္။ ေရာဂါတမ်ိဳး အတြက္ ေနာက္ဆုံးေပၚကုထုံးမ်ား ေဆး၀ါးမ်ား စဥ္ဆက္မျပတ္ေပၚထြက္လ်က္ရွိသည္။ အခ်ိဳ႕ေဆး၀ါး မ်ားသည္ မိမိတုိ႔ႏွင့္လက္လွမး္မမွီ။ မိမိတုိ႕ႏုိင္ငံတြင္ မသုံးစြဲႏုိင္ေသး။ အခ်ိဳ႕ေဆး၀ါးမ်ားသည္ မိမိေရာဂါ အတြက္ ထိေရာက္သည္ဆုိေသာ္ျငားလည္းပဲ မိမိႏွင့္မတည့္သည့္ေဆး၀ါးမ်ား ျဖစ္ေနႏုိင္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေဆးေသာက္ျခင္း ေနာက္ကြယ္တြင္ရွိေနေသာ ျပႆနာမ်ားကုိ ေရွာင္ၾကဥ္ႏုိင္ရန္ မိမိတုိ႔ဆရာ၀န္ႏွင့္ တုိင္ပင္ျပီးမွသာ ေသာက္သုံးသင့္ေၾကာင္းတင္ျပရင္း………

                                                                                                                                   ေတာက်ီးဂန္း

                                                                                                   ၾသဂုတ္ ၁၄ ၂၀၁၀

                                                                                                                

အဆီခ်ျခင္း

အဆီက် လွပျပီး ပိန္ဖုိ႔အတြက္ ေနာက္ထပ္တၾကိမ္ ၊ ေနာက္ထပ္နည္းလမ္းတမ်ိဴးျဖင့္ ၾကိဳးစားဖုိ႔ ၾကံစည္ေနပါသလား? ယခုေဖာ္ျပမည့္ နည္းလမ္းသစ္မ်ားကုိ စမ္းၾကည့္ပါ။

          အထက္ပါ စာေၾကာင္းကုိဖတ္ျပီး ဤေဆာင္းပါးအား အဆီက်ေဆး ေၾကာ္ျငာဟု မထင္ေစလုိပါ။ ယခင္တုန္းက က်န္းမာေရးႏွင့္ေလ်ာ္ညီသည့္ ကုိယ္အေလးခ်ိန္မ်ိဳး ရရွိေနထုိင္ရန္ မခက္ပါ။ ကယ္လုိရီ အ၀င္ ႏွင့္ အထြက္ မွ်တလွ်င္ အဆင္ေျပသည္ဟု အမ်ားက ယူဆထားၾကသည္။ ကုိယ္အေလးခ်ိန္က်ရန္ အိမ္ေထာင္ရွင္မတေယာက္၏ ၀င္ေငြသုံးစြဲပုံမ်ိဳးႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ အေနအထားအတုိင္း က်င့္ၾကံရမည္ဟု တခ်ိဳ႕ကဆုိသည္။ ၀င္သေလာက္ထက္ ပုိ၍ သုံးရမည္။ သုိ႔ေသာ္ လူခႏၶာကုိယ္ရွိ အဆီမ်ား အ၀င္အထြက္ စီမံခန္႔ခြဲမႈသည္ ဘဏ္တခုထက္ပင္ ပုိ၍ ရႈပ္ေထြးေသးသည္။

          ေဒၚလာ ဘီလ်ံႏွင့္ခ်ီျပီး တန္ဖုိးရွိလာမည့္ အဆီက်ေဆးကုိ ေတြ႔ရွိႏုိင္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္ တုိ႔ ခႏၶာကုိယ္တြင္းရွိ အဆီမ်ား ထိန္းသိမ္းသုိေလွာင္ျခင္း ၊ ထုတ္ယူသုံးစြဲျခင္းမ်ားႏွင့္ ပါတ္သက္သည့္ ရႈပ္ေထြးမႈမ်ားကုိ သုေတသနေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာျဖင့္ ေျဖရွင္းႏုိင္ရန္ ၾကိဳးစားခဲ့ၾကသည္။ ထုိ သုေတသနမ်ားစြာထဲမွ ေတြ႕ရွိခ်က္အခ်ိဳ႕က အဆီက် ပိန္ေစေရးအတြက္ ဆန္းသစ္ေသာ စားေသာက္ပုံမ်ားစြာ ေပၚထြက္လာခဲ့သည္။ ယခုတေလာ ေခတ္စားလာေသာ  Diet လုပ္သည္ဆုိသည့္ စကားေရွ႕တြင္ Scientific ဆုိေသာ စကားကုိ ေပါင္းထည့္္ျခင္းျဖင့္ ]သိပၸံနည္းက် အစားေရွာင္ျခင္း ဆုိေသာ စကားျဖစ္လာသည္။

          က်န္းမာေသာ ကုိယ္အေလးခ်ိန္ ရွိေနရန္အတြင္ သင့္ကုိယ္တြင္းရွိ leptin ဆုိေသာ္ ေဟာ္မုန္းတမ်ိဳး ပုံမွန္ အလုပ္လုပ္ရန္လုိအပ္သည္။ အဆိုပါ ေဟာ္မုန္းက “ဗုိက္ျပည့္ျပီ” ဆုိသည့္ သတင္းအခ်က္အလက္ကုိ သင့္၏ ဦးေႏွာက္သုိ႔ ပုိ႔ေပးသည္။ ထုိအခါ သင့္စိတ္ထဲတြင္ စိတ္ေက်နပ္မႈရသြားျပီး လက္ရွိစားလက္စကုိ ရပ္တန္႕ပစ္လုိက္သည္။ အဆုိပါ စိတ္ေက်နပ္မႈ ခံစားခ်က္အား အျခားစိတ္ေက်နပ္မႈကုိ လက္ခံသည့္ေနရာမ်ားျဖစ္သည့္ လိင္စိတ္ေက်နပ္မႈ ႏွင့္ ဘိန္းျဖဴကဲ့သုိ႔ေသာ ေဆးမ်ားကုိ စြဲလမ္းသည့္ ေနရာမ်ားထံသုိ႔ပါ ေရာက္ရွိသြားသည္။ အ၀လြန္ လူမ်ားတြင္ Leptin ေဟာ္မုန္းဓါတ္မ်ား မ်ားျပားစြာ ေတြ႕ရွိရေသာ္လည္း သူတုိ႔၏ ဦးေႏွာက္က ထုိေဟာ္မုန္းမ်ား၏ သတင္းပုိ႔မႈမ်ားကုိ တုန္႔ျပန္မႈမေပးေခ်။ အဆုိပါ အခ်က္အား သက္ေသျပႏုိင္ရန္ ေအာ္ရီဂြန္ သုေတသန အင္စတီက်ဴမွ သုေတသီမ်ားက အ၀လြန္ ပုဂၢဳိလ္မ်ား၏ ဦးေႏွာက္မ်ားအား စစ္ေဆးၾကည့္ရာ အဆုိပါ ေဟာ္မုန္း၏ သတင္းပုိ႔ မႈအား ေကာင္းစြာ မတုန္႔ျပန္ႏုိင္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိခဲ့သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ အ၀လြန္သူမ်ားသည့္ ဗုိက္ျပည့္သည္ ဟူသည့္ စိတ္ေက်နပ္ဖြယ္ ခံစားခ်က္ကုိ ရရွိရန္ ပုိ၍စားျဖစ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ တနည္းအားျဖင့္ ဆုိေသာ္ အ၀လြန္သူမ်ားသည္ အစားက်ဳးသူမ်ားမဟုတ္ ၊ သာမန္လူတေယာက္ အလြယ္တကူရရွိႏိူင္ေသာ တင္းတိမ္မႈမ်ိဳးကုိ လြယ္ကူစြာ မရရွိၾကသူမ်ားသာျဖစ္သည္။

          အဆုိပါ ေတြ႕ရွိခ်က္ကုိ ခုိင္မာေစမည့္ အျခားေသာ အေထာက္အထား မ်ားစြာရွိသည္။ တင္းတိမ္မႈ ရရွိေအာင္ မည္သုိ႔လုပ္ရမည္နည္း။ ေနာက္ပုိင္းကိစၥမ်ားသည္ အေတာ္ေလးခက္ခဲသည္။ ပုံမွန္ ပိန္ပါးေသာ လူတေယာက္ ကုိယ္အေလးခ်ိန္တက္လာရန္ ၾကိဳးစားျခင္းသည္လည္း ထုိနည္းတူ ခက္ခဲသည္။ တခ်ိဳ႕ ခႏၶာကုိယ္မ်ားက အေျပာင္းအလဲ မ်ားကုိ လက္ခံရန္ ျငင္းဆန္ၾကသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ Leptin ဥပမာကဲ့သုိ႔ပင္ ကၽြႏုပ္တုိ႔၏ ကုိယ္အေလးခ်ိန္ထိန္းခ်ဳပ္ေရးစနစ္ တခုလုံးသည္ ဦးေႏွာက္အတြင္းရွိ အျခား စိတ္ေက်နပ္မႈေပးေသာ ေနရာမ်ားႏွင့္ပါ လြန္းထုိးစပ္ဆက္ေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

          အကယ္၍ သင့္ခႏၶာကုိယ္မွ ကုိယ္အေလးခ်ိန္က်ရန္ သင္ၾကိဳးစားေနသမွ်ကုိ တင္းခံျငင္းဆန္ေနပါက နည္းလမ္းေဟာင္းမ်ားကုိ စြန္႔ပစ္ျပီး ေနာက္ဆုံးေပၚသုေတသနမ်ားအေပၚ အေျခခံထားသည့္ ရုိးရာ နည္းလမ္းသစ္မ်ားကုိ စမ္းၾကည့္သင့္သည္။ ထုိနည္းလမ္းမ်ားထဲမွ သင္ခႏၶာကုိယ္ႏွင့္ လုိက္ဖက္မည့္ နည္းလမ္းသစ္မ်ားကုိ သင္ကုိယ္တုိင္ ေရြးခ်ယ္ၾကိဳးစားၾကည့္သင့္သည္။

တရက္ျခား အစားေရွာင္ျခင္း

          တကယ္တမ္းလက္ေတြ႕တြင္ အဆီခ်သည့္ နည္းလမ္းေဟာင္းျဖစ္သည့္ တေန႕လွ်င္ ၁၅၀၀ ကယ္လုိရီ ေလာင္ကၽြမ္းလွ်င္ နည္းျဖင့္ ကုိယ္အေလးခ်ိန္က်သည့္ နည္းလမ္းကုိ သင္အသုံးျပဳႏုိင္ေသးသည္။ ဤနည္းကုိ အသုံးျပဳျခင္းျဖင့္ က်န္းမာေရးႏွင့္ ညီညြတ္ေသာ ကိုိယ္အေလးခ်ိန္တခုကုိ ပုိင္ဆုိင္လာမည့္အျပင္ ေသြးတုိး၊ ဆီးခ်ိဳ ႏွင့္ ႏွလုံးေရာဂါမ်ား ျဖစ္ပြားႏုိင္ေခ် နည္းႏုိင္သမွ် နည္းသြားႏုိင္သည္။ ထို႔ထက္ပုိေျပာမည္ဆုိလွ်င္ ဓါတ္မတည့္မႈမ်ား ၊ ကင္ဆာ ၊ ပန္းနာရင္က်ပ္ ႏွင့္ အျခားကူးစက္ေရာဂါမ်ားကုိလည္း တားဆီးရာေရာက္ေသးသည္။ သုိ႔ေသာ္ အျခားတဖက္တြင္ တေန႔လွ်င္ ၁၅၀၀ ကယ္လုိရီ ေလာင္္ကၽြမ္းျခင္းျဖင့္ သင္တခ်ိန္လုံး ဗုိက္ဆာျပီး စိတ္မခ်မ္းမသာ ျဖစ္ေနမည္မွာ ေသခ်ာသည္။ အဆုိပါေကာင္းက်ိဳးမ်ားရရွိရန္ အျမဲတမ္း ဗုိက္ဆာမေနပဲ ၾကိဳးစားၾကည့္လွ်င္ေရာ ျဖစ္ႏုိင္ပါသလား?

          အေျဖက ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ ထုိေမးခြန္း၏ အေျဖမွာ ]တရက္ျခား အစားေရွာင္ျခင္း} ျဖစ္ပါသည္။ ဘယ္လတီမုိးရွိ အမ်ိဳးသား အသက္ၾကီးရင့္ျခင္းဆုိင္ရာ အင္စတီက်ဳ မွ သုေတသီမ်ားက ၾကြက္မ်ားျဖင့္ စမ္းသပ္ျပီး လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္မ်ားစြာကတည္းကပင္ ထုိအခ်က္ကုိ ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ၾကသည္။ သုေတသီမ်ားသည္  ပထမရက္တြင္ ၾကြက္မ်ားကုိ အစာအနည္းငယ္သာ ေကၽြးျပီး ဒုတိယေန႔တြင္ အစာမ်ားစြာ ေကၽြးျပီး ေလ့လာခဲ့ၾကရာ အဆုိပါ ၾကြက္မ်ားတြင္ ေကာင္းမြန္သည့္ ကယ္လုိရီ ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္စြမ္း ရရွိလာခဲ့ေၾကာင္း ျပသႏိုင္ခဲ့သည္။ အဆုိပါ စားေသာက္ပုံသည္ လူမ်ားတြင္လည္း အလုပ္ျဖစ္ေၾကာင္း ႏွင့္ မည္ကဲ့သုိ႔ စားေသာက္ေနထုိင္ရမည္ကုိ Dr James Johnson တည္ေထာင္ထားသည့္ www.johnsonupdaydowndaydiet.com တြင္ အေသးစိတ္ ေဖာ္ျပထားသည္။

          မည္သုိ႔မည္ပုံ အလုပ္ျဖစ္ပါသနည္း? အဆုိပါ စားေသာက္ပုံေၾကာင့္ အဆီမ်ားကုိ ေလာင္ကၽြမ္းေစသည့္အျပင္ အသက္အရြယ္ၾကီးရင့္ျခင္းကုိ တားဆီးေပးသည့္ SIRT3 ႏွင့္ SIRT4 ကဲ့သုိ႔ေသာ္ မ်ိဳးရုိးဗီဇ ႏွစ္မ်ိဳးကုိ အားေပးသည့္ နည္းျဖင့္ ေဟာ္မုန္းဆုိင္ရာ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကုိ ကုိလည္း ျဖစ္ေပၚေစသည္။ သုိ႔ေသာ္ အဆုိပါ စားေသာက္ပုံႏွင့္ အံ၀င္ခြင္က် အေလ့အထျဖစ္ရန္ အနည္းငယ္ ခက္ခဲေၾကာင္း အခ်ိဳ႕ကဆုိသည္။ သို႔ေသာ္ ထုိနည္းစနစ္သည္ တခ်ိဳ႕လူမ်ား အသုံးျပဳသည့္ ေန႔တုိင္း အငတ္ခံသည့္ နည္းေလာက္ေတာ့ မဆုိးပါ။       

          မၾကာေသးမီကပင္ ခ်ီကာဂုိ ရွိ အီလီႏြဳိက္ တကၠသုိလ္မွ သုေတသီမ်ားက အဆုိပါ စားေသာက္ပုံႏွင့္ ပါတ္သက္ျပီး သုေတသနေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားကုိ ပုံႏွိပ္ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ အဆုိပါ သုေတသနတြင္ အ၀လြန္လူမ်ားကုိ တရက္ျခား အစားေရွာင္သည့္ နည္းျဖင့္ ႏွစ္ပါတ္တုိင္တုိင္ စမ္းသက္ၾကည့္ရာ ကုိယ္အေလးခ်ိန္ ၄ ကီလုိမွ ၁၃ ကီလုိအထိ က်ဆင္းသြားေၾကာင္း အံအားသင့္ဖြယ္ ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။ အဆုိပါ စမ္းသပ္မႈ မျပဳလုပ္မီက သုေတသီမ်ားက ပွ်မ္းမွ် ၂ကီလုိခန္႔သာ က်သြားႏုိင္သည္ဟု ခန္႔မွန္းထားခဲ့ၾက ရာ လက္ေတြ႕တြင္ ေမွ်ာ္မွန္းထားသည္ထက္  မ်ားစြာက်ဆင္းသည့္အျပင္ ေသြးဖိအား ၊ ႏွလုံးခုန္ႏႈန္း ႏွင့္ ေသြးတြင္ ကိုလက္စထေရာ မ်ားပါ က်ဆင္းခဲ့ေၾကာင္း ေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ခဲ့သည္။

          အစားေရွာင္သူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား Brown fat ေခၚ အဆီညဳိမ်ားအေၾကာင္းကုိ ၾကားဖူးနား၀ ရွိလိမ့္မည္ထင္သည္။ အဆီျဖဴမ်ားထက္ အဆီညိဳကုိသာ ပို၍ လုိလားသူမ်ားမည္ထင္သည္။ အဆီညိဳမ်ားသည္ ခႏၶာကုိယ္အတြက္ လုိအပ္ေသာ စြမ္းအင္ကုိ သုိေလွာင္ရမည့္အစား သင့္ခႏၶာကုိယ္ ေႏြးေနေစရန္အတြက္ ေလာင္ကၽြမ္းျပီး အပူကုိ ထုတ္ေပးသည္။ သုိ႔ေသာ္ အဆီညိဳမ်ားကုိ လူမ်ားတြင္ မ်ားစြာ မေတြ႕ရသည့္ အတြက္ လူၾကိဳက္နည္းသြားေသာ ေခါင္းစဥ္တခု ျဖစ္ခဲ့ရာ ယေန႔အခ်ိန္တြင္ နယူးအဂၤလန္ေဆးပညာမဂၢဇင္း ၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္ အဆီညိဳမ်ား စာမ်က္ႏွာေပၚတြင္ ထပ္မံေနရာရလာျပန္သည္။ ထုိဂ်ာနယ္၏ အဆိုအရ လူမ်ားကုိ ေအးေသာအပူခ်ိန္တြင္ ရွိေနေစလွ်င္ ခႏၶာကုိယ္မွ အဆီညဳိမ်ား ပုိမိုထုတ္လုပ္ေပးသည္ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကုိယ္အေလးခ်ိန္က်သြားသည္ ဟုဆုိသည္။ အပူခ်ိန္ ၂၂  ံဆဲလ္စီးယပ္တြင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ တရက္လွ်င္ အဆီ ၂၇ ဂရမ္ ႏွင့္္ အထက္ သုံးစြဲသည္ဟု ဆုိသည္။ သုိ႔ဆုိလွ်င္ သင္တုိ႔၏ အဲယားကြန္းမ်ားကုိ မုိင္ကုန္သာ ဖြင့္ထားရုံရွိသည္။ ကၽြႏုပ္တုိ႔လုိ စြမ္းအင္ေခၽြတာေသာ ႏုိင္ငံႏွင့္ေတာ့ မကုိက္ေခ်။

သင္၏ က်ားေဟာ္မုန္း (တက္စရုိစရုန္း) ပမာဏကုိ စစ္ေဆးပါ

          စာဖတ္သူသည္ ဗုိက္ပူေနေသာ သက္လတ္အမ်ိဳးသားတေယာက္ျဖစ္သည္ ဆုိပါစုိ႔။ အစားမ်ားမ်ား စားျပီး ကုိယ္လက္လုပ္ရွားမႈကလည္း တျဖည္းျဖည္းနည္းလာလွ်င္ သင့္ခႏၶာကုိယ္မွ အီစထရုိဂ်င္ ေခၚ အမ်ိဳးသမီး ေဟာ္မုန္း မ်ားမ်ားထုတ္ေနျပီဟုမွတ္ပါ။ ကၽြနဳပ္တုိ႔ ခႏၶာကုိယ္မွ ေဟာ္မုန္း ၂ မ်ိဳးစလုံးကို ထုတ္ေပးႏုိင္သည္ကုိလည္း သတိခ်ပ္ပါေလ။ အီစထရုိဂ်င္ကုိ ထုတ္လုပ္ရန္ က်ားေဟာ္မုန္းကုိ အသုံးျပဳရသည္။ ထိုႏွစ္ခုက ကုိင္းကၽြန္းမွီ ကၽြန္းကုိင္းမွီ သေဘာရွိသည္။ ဤအခ်က္ကုိ သက္ၾကီးပုိင္း အမ်ိဳးသားမ်ားတြင္ ပုိမို သိသာထင္ရွားစြာ ေတြ႕ႏုိင္သည္။ အသက္ၾကီးလာသည္ႏွင့္အမွ် အမ်ိဳးသားမ်ားသည္ တက္စရုိစရုန္း ေလွ်ာ့ထုတ္ျပီး အီစထရုိဂ်င္ကုိ ပုိ၍ထုတ္လာၾကသည္။

          ပုိေနေသာ အီစထရုိဂ်င္မ်ား ေၾကာင့္ ခါးတ၀ုိက္တြင္ အဆီမ်ားစုလာသည္။ ဤမွတဆင့္ ဆီးခ်ိဳ ႏွင့္ ႏွလုံးေရာဂါ အႏၱရာယ္က တျဖည္းျဖည္းတက္လာသည္။ မဆုံးႏုိင္ေသာ အဆုိးသံသရာ အစျပဳျပီဟု ဆုိႏုိင္သည္။ ပုိေနေသာ အဆီမ်ားက တက္စရုိစရုန္း ကုိ အီစထရုိဂ်င္ အျဖစ္ ေျပာင္းေပးေသာ အင္ဇိုင္းမ်ားကုိ ေျမာက္မ်ားစြာ ထုတ္လုပ္ေပးျခင္းအားျဖင့္ သင့္ခႏၶာတြင္ က်ားေဟာ္မုန္းက တျဖည္းျဖည္းက်ဆင္းလာေတ့ာသည္။

   ထုိသံသရာထဲမွ ထြက္ရန္ ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားမ်ားလုပ္ျပီး အဆီမ်ားကုိ ေလာင္ကၽြမ္းေစကာ ၾကြက္သားမ်ားျဖင့္ အစားထုိးရန္ လုိအပ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ သင့္ထံတြင္ က်ားေဟာ္မုန္း နည္းပါးေနသျဖင့္ ထုိအလုပ္မ်ားလုပ္ရန္ စိတ္မပါ့တပါ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေနမည္။ ထုိအခါတြင္ လက္ရွိအသက္အရြယ္တြင္ ရွိသင့္ေသာ က်ားေဟာ္မုန္း ပမာဏကုိ စစ္ေဆးၾကည့္ျပီး ပုံမွန္ထက္နည္းေနပါက သင့္ေတာ္ေသာ က်ားေဟာ္မုန္းအားျဖည့္ေဆးကုိ သင့္ဆရာ၀န္က ညြန္ၾကားေပးလိမ့္မည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ အရက္ အလြန္အကၽြံ မေသာက္မိေစရန္လည္း အေရးၾကီးသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ အရက္ေသာက္မ်ားသူ၏ အသည္းသည္ ခႏၶာကုိယ္ထဲရွိ ပုိလွ်ံေနေသာ အီစထရုိဂ်င္မ်ားကုိ ရွင္းမထုတ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ေနပူစာ မ်ားမ်ားလႈံေပးပါ (သုိ႔မဟုတ္) ဗုိက္တာမင္ဒီ ျဖည့္စြက္ေဆး၀ါးမ်ား မွီ၀ဲပါ

          ဗုိက္တာမင္ ဒီ သည္ ေနာက္ပုိင္းေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားအရ ႏွလုံးေရာဂါ ၊ ဆီးခ်ိဳ ၊ မာတီပယ္ စကယ္လရုိးစစ္ ၊ ႏွင့္ ေဂါက္ေရာဂါမ်ား ျဖစ္ပြားႏုိင္ေခ်ကို ေလ်ာ့ခ်ေပးႏုိင္သည့္ စူပါစတား အဟာရတခုျဖစ္လာသည္။ ကုိယ္အေလးခ်ိန္ေလ်ာ့ခ် ရာတြင္ေရာ ဗုိက္တာမီဒီ ပါျပန္ျပီလား ။ ပါေနျပန္ပါသည္။

          ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ မင္နီဆုိးတား တကၠသုိလ္မွ ျပဳလုပ္သည့္ သုေတသန အငယ္စားတခုမွ ေတြ႕ရွိခ်က္တြင္ ေသြးထဲရွိ ဗုိက္တာမင္ဒီ ပမာဏ ျမင့္မားေသာ လူမ်ားတြင္ ကုိယ္အေလးအခ်ိန္က်ရန္ လြယ္ကူေၾကာင္း ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

          အျခား ေျမာက္မ်ားစြာေသာ သုေတသနမ်ားမွလည္း ေသြးတြင္ ဗုိက္တာမင္ ဒီ ျမင့္မားေနလွ်င္ အ၀လြန္ရန္ ျဖစ္ႏုိင္ေခ်နည္းပါးေၾကာင္း တညီတညြတ္ထဲ ေထာက္ခံခဲ့ၾကသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ထုိသုိ႔ျဖစ္ရသနည္း ကိုမူ ေသခ်ာမသိရေသးေခ် ? ထုိ႔ေၾကာင့္ ဗုိက္တာမင္ ဒီ ကၽြမ္းက်င္ပညာရွင္မ်ားက ပုိမုိေသခ်ာေစရန္ သုေတသန ေျမာက္မ်ားစြာ လုပ္ရန္ က်န္ေနေၾကာင္း ဆုိေနၾကခ်ိန္တြင္ လန္ဒန္ေတာ္၀င္ေကာလိပ္မွ စိတ္၀င္စားဖြယ္ သီအုိရီ တခုကုိ ေဖာ္ထုတ္လာသည္။ ဗုိက္တာမင္ ဒီ ကုိ ေနေရာင္ျခည္မွသာ အဓိက ရႏုိင္သည္။ သုိ႔ျဖစ္၍ ေသြးတြင္း ဗုိက္တာမင္ဒီ နည္းပါးလာပါက ခႏၶာကုိယ္မွ ေအးေသာ ရာသီဥတု မၾကာမီလာေတာ့မည္ဟု ယူဆ၍ ခႏၶာကုိယ္ထဲတြင္ အစားအစာမ်ား ပုိမုိ သုိေလွာင္ျခင္းျဖင့္ အ၀လြန္ျခင္းကုိ ျဖစ္ေစသည္ဟု ေဖာ္ထုတ္လာသည္။

          သို႔ေသာ္ ေနေရာင္ျခည္ႏွင့္ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ထိေတြ႔သင့္သည္ ဆုိေသာ အခ်က္ကုိမႈ ျငင္းခုန္၍ ေကာင္းတုန္းပင္ ျဖစ္သည္။ ႏူိင္ငံတကာမွ အသိအမွတ္ျပဳထားေသာ လူတေယာက္ တေန႕လွ်င္ ေနေရာင္ျခည္ႏွင့္ ထိေတြ႕သင့္သည့္ ပမာဏမွာ ၂၀၀ IU (International Unit) ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ကၽြမ္းက်င္သူ အမ်ားစု၏ အဆုိအရ တေန႔လွ်င္ ၁၀၀၀ မွ ၂၀၀၀ အထိ ထိေတြ႕သင့္သည္ဟုဆုိသည္။ တေန႔လွ်င္ ၁၀၀၀ IU ႏုန္းျဖင့္ လေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာျမင့္စြာ ထိေတြ႕လာလွ်င္ သင့္ေသြးထဲရွိ ဗုိက္တာမင္ဒီ ပမာဏမွာ ၁ မီလီလီတာ တြင္ ၁၀ နာႏူိဂရမ္ ရွိလာမည္ျဖစ္ျပီး ဤ ပမာဏသည္ သင္ ေန႔စဥ္စားသုံးသည့္ အေပၚမူတည္၍ ၂ ကီလုိခန္႔ ေလ်ာ့က်ေစသည္။

ဆူျဖိဳးျခင္းျဖင့္ ဂုဏ္ယူပါ

          ေပါင္ခ်ိန္မ်ားျခင္းသည္ လူတုိင္းအတုိင္း က်န္းမာေရးႏွင့္မညီညြတ္ေသာ ဆုိးက်ိဳးမ်ားကုိသာ ျဖစ္ေပၚေစပါသလား? The Lancet ေဆးပညာဂ်ာနယ္မွ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ သုေတသန မွ ေတြ႔ရွိခ်က္အရ အ၀လြန္သူ ( ခႏၶာကုိယ္အေလးခ်ိန္ ညြန္းကိန္း BMI ၃၀ အထက္ရွိသူ) မ်ား၏ သုံးဆယ္ ရာခုိင္ႏူန္း မွာ လက္ေတြ႕တြင္ အလြန္က်န္းမာၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္ဟု ေတြ႕ရွိခဲ့သည္။ အဆိုပါ ၃၀ % တြင္ ေသြးဖိအား ၊ ေသြးတြင္းသၾကားဓါတ္  ႏွင့္ ကုိလက္စထေရာ မ်ားေလ်ာ့နည္းျပီး က်န္းမာသူမ်ားဟု ေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ခဲ့သည္။

          အ၀လြန္ လူမ်ားတြင္ အင္ဆူလင္အား တုံျပန္မႈမရွိေသာ္လည္း အဆုိပါ ၃၀% မွာ အင္ဆူလင္ကုိ ေကာင္းစြာ တုံျပန္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိသည္။အတုိခ်ဳပ္ ဆုိရလွ်င္ အသည္းအသန္ ကုိယ္အေလးခ်ိန္ က်ျခင္ေနေသာ လူ သုံးေယာက္တြင္ တေယာက္မွာ လက္ရွိအေနအထားႏွင့္ပင္ က်န္းမာသူတေယာက္ ျဖစ္ေနသည္ဆုိေသာ အခ်က္ကုိ ေကာက္ခ်က္ဆြဲ၍ရသည္။ ကုိယ္အေလးခ်ိန္ေလ်ာ့ခ် ျခင္းကပင္ ထုိလူမ်ားကုိ အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစႏူိင္သည္ ဆုိေသာ အခ်က္မွာ သတိျပဳစရာ ျဖစ္လာသည္။ မြန္ထရီရယ္ တကၠသုိလ္မွ သုေတသီမ်ားက ဇီ၀စံႏူန္းမ်ားအရ က်န္းမာေသာ အ၀လြန္ လူမ်ားႏွင့္ အ၀လြန္ျခင္းေၾကာင့္ ျပႆနာရွိေနေသာ လူမ်ားကုိ ကယ္လုိရီ အနိမ့္ အစားအစာမ်ား ေကၽြးေစ၍ ေသြးတြင္းရွိ အႏၱရာယ္ရွိႏိုင္ေသာ ဓါတ္မ်ားကုိ တုိင္းတာၾကည့္ရာ အ၀လြန္ျခင္းေၾကာင့္ ျပႆနာရွိေနေသာ သူမ်ားတြင္ အင္ဆူလင္ မတုံုျပန္မႈ ( ဆီးခ်ဳိ၏ ေရွ႕ေျပး လကၡဏာ ) ၂၆ ရာခုိင္ႏူန္း တုိးတက္ေကာင္းမြန္လာခဲ့ေသာ္လည္း ၀ျပီးက်န္းမာသည့္ သူမ်ားတြင္ ၁၃ ရာခုိင္ႏူန္း ပုိဆုိးလာေၾကာင္း ေတြ႔ရွိခဲ့သည္။

          သင္အစားက်ဴးသည့္ အတြက္ သင့္ ခႏၵာကုိယ္ ဆူျဖိဳးလာျပီး ေပါင္ခ်ိန္တက္လာ ျပီဆုိလွ်င္ ပုံမွန္ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ျပီး ေသြးတြင္းရွိ အႏၱရာယ္ အခ်က္ျပမ်ားကုိ စစ္ေဆးၾကည့္ပါ ။ အကယ္၍ သင့္ ကုိလက္စထေရာပမာဏ ၊ ေသြးတြင္းသၾကားဓါတ္ ၊ ေသြးဖိအား ပုံမွန္အတုိင္းရွိေနသည္ဆုိပါက သင့္ ကုိယ္အေလးခ်ိန္တက္ေနျခင္းအေပၚ အျပစ္မျမင္ပါႏွင့္ေတာ့။ ၀လုိ႔ လွသည္ဟုသာ သေဘာထားပါေလ။ သုိ႔ေသာ္ ၆ လတခါ ၁ ႏွစ္တခါ ျပန္စစ္ဖုိ႔ေတာ့ မေမ့ပါႏွင့္။